Arama
Filibeli Ahmed Hilmi Kimdir? Filibeli Ahmed Hilmi Kitapları, Sözleri...
Şehbenderzade Filibeli Ahmed Hilmi, Türkiye'de bilim felsefesinin öncüsü kabul edilir. Çok yönlü üretkenliğiyle döneminde oldukça dikkat çekmiştir. Kelam, felsefe, tasavvuf ve tarih ilmiyle meşgul olan Ahmed Hilmi, ayrıca edebiyatla da ilgilenmiş, şiirler, roman ve tiyatro eserleri kaleme almıştır. "Amak-ı Hayal" isimli eseri bugüne kadar defalarca farklı dillerde basılarak, büyük bir ilgi görmüştür. Ahmed Hilmi'nin hayatını, fikirleri doğrultusunda verdiği mücadelesini, edebi kişiliği ve eserlerini sizler için kaleme aldık.
📕Öksüz Turgut, edebiyat tarihi açısından padişaha ithaf edilen ilk ve tek roman özelliği taşır. İlk defa 1910 yılında Hikmet Matbaası'nda basılmıştır. Romanda vatan ve evlat sevgisi benzersiz bir ustalıkla hikaye edilmiştir. Her bölümde güçlü bir hamasetin varlığı görülür.
📕 Üslupta okuyucuyu, kahramanların duygularına ortak eden bir görsellik dikkat çeker. Roman kişileri içinde, tarihte yaşamış gerçek şahıslar yanında (Turgut ve Mustafa Ağa başta olmak üzere) tarihimizdeki "adsız" yiğitlere örneklik edecek hayalî kahramanlarla da karşılaşırız.
📕 Kitabın ithaf bölümünde Filibeli Ahmed Hilmi şunları yazmıştır:
"Övünç ve sevincimden tatlı tatlı ağladığım bir günün duygulanımlarından doğan bu eseri müslümanların en cömerdi, en şereflisi, Türklerin en seçkini, halife ve hakanımız Sultan Mehmed Reşad Han Hazretleri'nin nam-i hilafetpenahilerine ithaf; ve gelirini Bursa Yetimler Mektebi'ndeki millet kuzularına hediye eyliyorum. Tarihe ve edebiyata ilgi duyan herkes, bu romanı büyük bir keyifle bir solukta okuyacaktır."
➡ Hep ikilik birlik için Bak,
iki göz bir görüyor! Birlik
ise dirlik için Bak,
iki göz bir görüyor!
➡ İnsanlar neyi bilirler? Zevk ve bencilliklerinin arzuladığı sanatsal birtakım şeyleri... Fakat hak ve hakikat hususunda ne bilirler? Hiç! Akıl yoluyla hakkı bulmak mümkündür. Fakat bilmek, anlamak mümkün mü? Ne konuşalım? Harfleri bir araya getirerek hikmet bilinebilir mi?
➡ Adına dünya dediğimiz bu durağı, derin bir üzüntüye kapılmadan seyretmek acaba mümkün mü? Nereden geldik? Nereye gidiyoruz? Saf bir inancın çok güzel cevapladığı bu soruya akıl ve fen cevap veremiyordu. Tabiata bir kere daha baktım. Bu seferki bakışımda, eşsiz güzellikler kayboldu. Işık söndü. Her taraf karanlığa boğuldu. Sanki hakikat olanca dehşetiyle görünüverdi gözüme o an.
