Arama
Sa’d bin Ebu Vakkas kimdir?
Sa'd bin Ebu Vakkas, Peygamberimizin İslam'ı tebliğinden kısa bir süre sonra Müslüman olan ve cennetle müjdelenen on sahabeden biridir. İslamiyet'in ilk yıllarında Müslümanlarla alay eden bir müşriki yaraladığı için İslam uğrunda ilk kan akıtan kişi olarak anılan Sa'd, aynı zamanda müşrik Kureyş kervanına ilk oku atan kişidir. Uhud Gazvesi'nde attığı her oku hedefine isabet ettirdiği için Resulullah Efendimiz ona atacağı okları birer birer vermiş ve "Anam babam sana fedâ olsun ey Sa'd, at!" diye iltifat etmiştir. Peki, Sa'd bin Ebu Vakkas kimdir?
54 veya 58 (678) yılında öldüğü de rivayet edilir. Cenazesi Medine'ye getirilerek vasiyeti üzerine Bedir Gazvesi'nde giydiği yıpranmış cübbesiyle kefenlendi ve Medine Valisi Mervân b. Hakem'in kıldırdığı cenaze namazının ardından Cennetü'l Baki'ye defnedildi.
Sa'd'ın aşere-i mübeşşere ve muhâcirlerden en son vefat eden kişi olduğu belirtilir.
Güçlü bir vücut yapısına sahip olduğu rivayet edilen Sa'd haksızlıklara sert bir şekilde karşı koyardı. Gözleri son derece keskindi ve Arapların usta binicilerinden biriydi.
İlk Müslümanlardan olan kardeşlerinden Umeyr Bedir Gazvesi'nde, Âmir Yermük Savaşı'nda şehid düşmüştür. Bir diğer kardeşi Utbe ise Uhud Gazvesi'nde müşriklerin safında yer almış ve Resul-i Ekrem'in dişinin kırılmasına sebep olmuştur.
İbn Hacer el-İṣâbe'de Utbe'nin hayatına yer vermişse de onun sahâbî olmadığını ifade etmiş, hatta kâfir olarak öldüğü belirtilmiştir.
Ashap arasında seçkin bir yere sahip olan Sa'd b. Ebu Vakkas sağlığında Resul-i Ekrem (sav) tarafından cennetle müjdelenen on sahâbîden biridir.
Hz. Ömer'in, vefatından önce aralarından birini halife tayin etmeleri için seçtiği altı kişilik heyette o da vardı. Ancak kendisi Abdurrahman bin Avf lehine bu görevden çekildi.
Sa'd'ın da içinde yer aldığı birtakım olaylar vesilesiyle bazı ayetler nazil olmuştur. Bir kısım sahâbîlerin sarhoş oldukları bir sırada tartışmaları ve bu sırada Sa'd'ın burnundan yaralanması neticesinde durumu Resûl-i Ekrem'e bildirmesi üzerine içkinin yasaklanması hususunda Mâide 90 nazil olmuştur. Ayrıca Sa'd'ın ve İbn Mes'ud'un aralarında bulunduğu, sabah akşam Allah'ın rızasını isteyerek dua eden altı sahibinin müşriklerin isteğine rağmen Resulullah'ın etrafından uzaklaştırılmaması En'âm 52'de ve ganimet malından almak istediği bir kılıcı geri bırakması için Resul-i Ekrem'in kendisini uyarması Enfâl 1'de geçer.
Vesilesiyle inen ayetlerle dinden dönmesi için annesinin tehditlerine boyun eğmediğinden, itaatsizliğe götüren konularda anne ve babaya itaat edilmemesi gerektiğine dair Lokmân 15 nazil olmuştur.
Sa'd, hastalığı sırasında ziyaretine gelen Resulullah'a bir kızı dışında mirasçısının bulunmaması dolayısıyla bütün malını vasiyet etmeyi düşündüğünü söyleyince Hz. Peygamber malının en fazla üçte birini vasiyet edebileceğini bildirmiştir.
Vefat ettiğinde 250 bin dirhemlik malı çıkmasına rağmen sade bir hayat yaşamıştır.
Resul-i Ekrem'in duasını aldığı için onun yaptığı bütün duaların kabul edildiği belirtilir. Uyguladığı askerî taktikler ve gösterdiği kahramanlıklarla İslam tarihinin önde gelen kumandanları arasında yer almış ve "fârisü'l-İslâm" lakabıyla anılmıştır.