Arama
Ayşe Şasa’nın Yeşilçam Günlüğü’nden alıntılar
Modern felsefeye dair her metni büyük bir iştah ile okuyan ama içindeki boşluğu dolduramayan Yeşilçam'ın ünlü senaristi Ayşe Şasa, aradığı huzuru İslam'da bulmuştu. Yeşilçam'a dair en yetkin isimlerden olan Şasa'nın "Yeşilçam Günlüğü" bir yakın zaman hatıratı olduğu gibi sinema ile yakından alakadar olan herkese hitap ediyor. Sizin için "Yeşilçam Günlüğü"nden alıntıları bir araya getirdik.
📌 "Türk sinemasının yüzeyini, dün olduğu gibi bugün de baştan başa kaplayan o kurşun rengi benliksizlik, kendi varoluş yasalarına bilinçsizce ve ahlaksızca sırt çevirmiş bir toplum yönetiminin, Türk toplumunun yakın tarihine ait kolektif bir aldanışın sefil sonucundan başka bir şey değildir. Hiç kimse kendisine ait olmayan bir sosyal irsiyetle, yalancı bir tarihle var olamaz. Yalancı kimlik her adımda sırıtır; her adımda sahteliğini taşıyıcısının ayaklarına dolaştırır. Asıl kimlik, sahicisinden öç almayı bir an durdurmaz. Yalan her an karşımızdadır. Hiçbir laf hokkabazlığı, hiçbir zorbalık ondan kurtulmayı mümkün kılmaz."
📌 "1968 yılında Halit Refiğ'in öncülüğünde billurlaşan Ulusal Sinema görüşü, esinini şüphesiz Kemal Tahir'e borçluydu. O günden bu yana ve bu günden geleceğe, Türk sanatında, mahalli boyutun özgün derinliğini taşıyacak her kuramda, her üründe yine mutlaka Kemal Tahir' den bir iz olacaktır."
📌 "Öte yanda, Batının dev endüstrileri karşısında Türk sinemasını yeniden kendi ayakları üstüne kaldıracak tek silah: Fikri birikim. Batının mali-teknolojik egemenliğine karşı gaza edebilmemiz, her şeyden önce sosyal-kültürel konumumuzun ayrıcalıklı durumunu idrak etmemize bağlı."
📌 "Yeşilçam kuruldu kurulalı Yeşilçam'ın başaramadığı bir film türü dramdır. Yeşilçam zanaatçıları ne zaman "dram" yapmaya çalışsalar, sonuç "melodram" olur."
📌 "Bir dizi aydınlanmış insanın tüm uyarılarına karşı, 2000 yılının eşiğinde, politikası, sanatı ve kültürel hayatı ile Türk toplumu, hezeyanlara yönlenen bir hasta olmayı sürdürecek midir? Türk sanatı ve bu arada Türk sineması- kendi tarihsel-sosyal ırsiyyetine direnmeye, kendi hayat damarlarını kesmeye devam edecek midir? İç içe işleyen bu iki mesele, bugün Türk sinemasının da önde gelen sorunu."