Arama
Az bilinen divan şairlerinden beyitler
Divan edebiyatı denilince akla Fuzuli, Baki, Nedim gibi nam salmış belli başlı şairlerin ismi gelir. Fakat eski şiirimiz sadece bu şairlerden mi ibarettir? Aslına bakarsanız usta isimlerin gölgesinde kalmış Firaki, Veysi, İzzeti, Mahir gibi nice kalemler de divan şairlerimizdendir; nitekim seslerini yeterince duyuramamışlardır. Sizler için edebiyatın satır aralarında kalan az bilinen divan şairlerinden beyitleri derledik...
Erişir menzil-i maksuduna aheste giden
Tiz-reftar olanın payine damen dolaşır
Hatemi
Hedefine ağır ağır ilerleyenler elbet bir gün amaç menziline varırlar. Hemen oluvereyim diyenlerin ise aceleyle koşarken ayakları eteklerine dolaşır da tökezleyip düşerler.
Menzil: Yolculukta iki konak arasındaki uzaklık
Maksud: Kastedilen, istenilen şey
Tiz-reftar: Hemen oluvermek, acele etmek
Pay: Ayak
Damen: Etek
Her giz yapılmasın dil-i viran-ı ehl-i dil
Ya Rab, eski şehre yeni adet olmasınİzzeti
Allah'ım! Gönül ehli kişilerin her istedikleri yerine getirilmesin ki eski köye yeni adet çıkarılmış olmasın.
Dil-i viran-ı ehl-i dil: Gönül ehli
Gülşeninde alemin bu sırra ermez hiç kes
Zağlar azade vü bülbül giriftar-ı kafesFiraki
Dünyanın gül bahçesinde hiç kimsenin akıl erdiremediği bir sırdır şu "Kargalar her yerde serbest de bülbül kafeste tutsak."
Gülşen: Gül bahçesi
Zağ: Karga
Giriftar: Tutsak
Gider hab-ı tegafül didelerden dur olur bir gün
Bu meclis böyle kalmaz mestler mahmur olur bir gün
Veysi
Bir gün olur, şu gaflet uykusu gözlerimizden uzaklara gider ve uyanırız. Bu meclis böyle kalmaz, elbette mestler de ayılıp bir gün kendine gelir.
Hab-ı tegafül: Gaflet uykusu
Dur: Uzak
Kanı ol gül gülerek geldiği demler şimdi
Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimizMahir
O gül yüzlünün gülerek geldiği zamanlar çok geride kaldı. Şimdi onunla gülüştüklerimiz hatırıma geldikçe ağlıyorum.
Kanı: O
Dem: Zaman