Edebiyatımızın önemli şairlerinden çocuk ve çocukluk üzerine yazılmış şiirler
Yaşam zincirinin doğal ve değişmez halkalarından biri olarak algılanan çocukluk, hem zorlu bir mücadele hem de renkli anılarla süslenmiş bir serüvenin bütünüdür. Edip Cansever çocukluğu gökyüzüne benzetir; Dostoyevski ise dünyanın en büyük mutluluğu olarak tanımlar. Peki, sizce nedir çocukluk? Dünya Çocuk Şiirleri gününde, çocuk ve çocukluk üzerine yazılmış şiirleri derledik.
Giriş Tarihi: 22.03.2020
08:51
Güncelleme Tarihi: 22.03.2020
09:10
Orhan Veli Kanık – Bayram
Kargalar, sakın anneme söylemeyin! Bugün toplar atılırken evden kaçıp Harbiye nezaretine gideceğim. Söylemezseniz size macun alırım, Simit alırım, horoz şekeri alırım; Sizi kayık salıncağına bindiririm kargalar, Bütün zıpzıplarımı size veririm. Kargalar, ne olur anneme söylemeyin!
Türk şiiri denilince akla ilk gelen şair ve şiirler
Kitabın yanında defter Defterin yanında bardak Bardağın yanında çocuk Çocuğun yanında kedi Ve uzakta yıldızlar yıldızlar
Arif Nihat Asya - Masallarla
Benim de bir annem olsa, annemin Beşiğini seve seve sallardım; Gülse güller açılırdı içimde Ve ağlasa inci inci ağlardım. Işılda ey mavi saray ışılda: Pırıl pırıl şehnişinler, kapılar… Senin kırk gün, kırk gecelik düğünün, Benim kırk gün, kırk gecelik yasım var. Sesler gelir sarnıçların dibinden: Çıkayım mı, çıkayım mı? Çık da gör! Bir yıkılmış, bir yıkılmış yerdeyiz… Daha neler yıkacaksın yık da gör! Çağlar yüksük dolusuymuş ve hayat İki iğne bir çuvaldız boyu yol… Söyle anne: Neye yarar niçindir Demir çarık, demir âsâ, demir kol? Oğlun oldum ey anneler annesi… Türküce de masalca da bilirim Şehnişinden sarkıtırsan saçını Saçlarına tırmanarak gelirim.
Rıfat Ilgaz – Okutma Üzerine
Canım yansın diye İşimden atarlar sık sık, Acısını hep çocuklar çeker… Kendi öz çocuklarım, Benden önce.
Şunu demek istiyorum! İki iş tuttum ömür boyu köklü. Çocukları okutmaktı ilk işim, İkincisi, Yazdığımı çocuklara okutmak.
Ne gençlerden, ne çocuklardan Bir yakınmam yok Arap'ın dediği doğru: "Çocuk mazbut…" Memleketse görülüyor işte, Güllük gülistanlık… Ne var ki güllerin dikeni çok!
Özdemir Asaf – Çocukçada Ben de Varım
Ben böyle yazdım sanma Ben böyle düşündüm Başından beri Sözcükler koşuyordu Düşünmelerimin ardından Çocuklar, çocuklar gibi Bayram yerlerinde
Çocuklar oynuyordu Düşlerimin içindeki Bayram yerlerinde
Ben onlara Hiçbir zaman Kapalı perdeleri göstermedim Kapalı kapıları göstermedim