Arama
Edebiyatın usta kalemlerinden dostluk ile ilgili alıntılar
Susayınca çağlayanın sesidir, dost. Kara ekmeğin, akça mayasıdır. Hakk'ı bilen dostu bilir çünkü... Çağlar öncesinden bir emanet bu insanoğluna. Dostun kimse o sensindir. İnsanı yaşama bağlayan en güzel duygulardan biri olan dostluk, edebiyatın usta kalemlerinde daha da taçlanmıştır. Dostluğun edebiyat yüzünü gösteren en çarpıcı ve samimi alıntıları derledik...
"Hiç kuşkusuz, dostluk, bireyler arasındaki dostluk hava civadır ve okumak bir dostluk biçimidir. Ama en azından dostluğun samimi bir biçimidir..."
Okuma Üzerine, Marcel Proust
"Kâh canım kimseyle konuşmak istemez, kâh çok konuşkan bir adam kesilerek işi herkesle dostluk kurmaya kadar vardırırdım."
Yeraltından Notlar, Fyodor Mihayloviç Dostoyevski
"Atiye bu tebessümle ödedi. Bu tebessüm bazen talihe sessiz bir katlanış, bazen de bir saadet gülü gibi parıldadı. Bazen eşsiz bir dostluk odu, bazen bir şikayet gibi kırıldı. Bu tebessüm sayesinde, birbirlerini anlamak için yaratılmadıkları muhakkak olan bu karı kocanın müşterek hayatlarında birçok şey düzeldi."
Mahur Beste, Ahmet Hamdi Tanpınar
"Bolluk ve mutluluk içindeyken dostluk gösterenlere aldanma. Gerçek dost zor zamanda ve yoksulluk anında el uzatandır."
Gülistan, Şeyh Sadi Şirazi
