Arama
İmam Gazzali'nin Nasihatü'l-Mülûk eserinden öğütler
Büyük Selçuklu döneminde yaşayan İmam Gazzali, "Hüccetü'l-İslam" olarak anılırdı. Hükümdarlar nezdinde o kadar kıymetliydi ki, Sultan Sencer İslam âlimini kendi makamına dahi oturttu. İmam Gazzali, o dönem Horasan meliki olan Sencer'in isteği üzerine, Nasihatü'l-Mülûk adlı eserini kaleme aldı. Muhammed Tapar'a ithaf edildiğine dair görüşler de bulunan eserde, dünya mülküne sınırlı bir sürede hakim olacak sultanlara ölümü hatırlatarak, yönetime dair hikmetli nasihatlerde bulundu. "Hükümdarların gönülleri Allah'ın hazineleridir" diyen İmam Gazzali'nin Nasihatü'l-Mülûk eserinden öğütleri sizler için derledik.
🔸 İnsanların Allah'a en sevgili ve O'na en yakın olanı adil yönetici, Allah'a en sevimsiz ve O'na en uzak olanı zalim yöneticidir.
🔸 Şunu biliniz ki: İnsan kalbinde marifet ve inanç yönünden olan her şey imanın esasıdır. İnsanın yedi organında itikat, adalet yönünden cari olan her şey imanın dalları, meyveleridir.
🔸 Ey melik! Allah'ın gerçek nimetini yerine getir. Onun nimeti: Dürüst iman ve itikat, güzel yüz, iyi ahlak ve iyi iştir.
🔸 Bu dünya bir köprüdür. İnsan, burayı bir köprü olarak telâkki etmez, bütün gücünü burayı ma'mur etmekle geçirirse vaktini kaybetmiş ve gideceği yeri unutmuş olur. Böylesi akılsız bir cahildir. Akıllı insan; ancak ihtiyacını karşılamak için uğraşan, elinde bulunan mal ve mülkünü hak yolda harcayıp dünyasını dinine sebep olarak kılandır. İhtiyaçtan ziyadesini toplarsa bu öldürücü bir zehir olur.
🔸 Başkan daima dürüst ve bildiklerini hayatta tatbik eden bilginleri huzurunda eksik etmeyip, onların kurtarıcı öğütlerini almalı, bilgileriyle amil olmayan âlimlerden kaçmalıdır. Böyleleri başkanın yüzüne karşı övgüde bulunurlar, elinde bulunan imkânlara sevgi beslerler, bu yüzden doğru olan gerçekleri başkandan gizlerler, hileli yollarla başkanın arzusuna göre yoldaşlık yaparlar, neticede kendilerini rüsva bir duruma düşürdükten sonra başkan ve halkın da gülünç bir duruma düşürürler. Ama dürüst bilgin, başkanın elinde bulunan maddi imkânlara sevgi göstermez, öğüt ve uyarmalarında insaf ve şefkati elden bırakmaz.