Arama
Maraş'ın dört kalemşörü "Karakoç kardeşler"
Maraş... Taşı toprağı cevher, havası suyu şiir olan şehir... Bu kadim, irfan dolu şehirden öyle kalemler çıkmış ki irdeledikçe hayran kalıyoruz. Her çağın şiirine yön veren bu şehrin Ekinözü ilçesinden bir aile var ki baba şair, oğullar şair... Kimden mi bahsediyoruz? Karakoç kardeşlerden... Ümmet Hoca'nın beş oğlunun dördünden; Bahaettin Karakoç, Abdurrahim Karakoç, Ertuğrul Karakoç ve kardeşleri Mehmet Nazif Karakoç'tan... Bu dört kardeşi hep ayrı ayrı bildik, sevdik; şimdi ise edebi serüvenlerini sizler için bir arada derledik.
🔸 Şiirlerinde ahengi aliterasyon ve asonansla sağladı. Eserlerinde toplumsal sıkıntıları eleştiren Karakoç çirkinliğe, bayağılığa, hainliğe isyan eder buna karşılık olarak yüce ahlakı, vicdanı ve İslam'ın yolundan yürümeyi yüceltir.
🔸 Vatan sevgisi, aşk gibi konuları işlediği şiirleri halk tarafından çokça sevilen ve benimsenen şairin yüze yakın şiiri bestelendi.
🔸 Suları ıslatamayan şair 7 Haziran 2012 yılında asıl dünyaya göçtü ve Ankara'da Bağlum Mezarlığı'nda Şeyh Abdülhakim Arvâsî Türbesi'nin yanına defnedildi.
Asonans Nedir?
Fransızca "assonance" kelimesinden gelir.
Sözlük anlamı:
"Aynı aksanı veren ünlüyü ondan sonra veya önce gelen ünsüzü dikkate almadan her dizenin sonunda tekrarlama biçiminde yapılan uyak." şeklindedir.
"Yağmur yorgan oldu, döşek kar bana
Anladım ki kendi gönlüm dar bana
Alev dolu bardakları yâr bana
Sunuverdi içtim içtim kandım oy!"
Abdurrahim Karakoç / Aşk Hikayesi
◾Ağırlıklı olarak kullanılan "a" ve "u" harfleri ile asonans yapılmıştır.
Maraş'tan Çukurova'ya Bir Mavi Sesleniş: Ertuğrul Karakoç
🔸 15 Mart 1936 yılında Ekinözü köyünde doğan şair, Karakoç kardeşlerin üç numarası...
🔸 Şair baba Ümmet Bey'in tedrisatından geçen Ertuğrul Karakoç da ağabeyleri gibi Cela ilkokulunda okudu.
🔸Orta öğrenimini tamamlamak için Gaziantep'e giden ve Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni olarak mezun olan şair müfettişlik, Milli Eğitim Müdürlüğü gibi görevlerde bulundu. Mesleği gereği Anadoluyu, Anadolu özelinde Çukurovayı gezdi ve tanıdı.
🔸 Ağabeyleri Abdurrrahim ve Bahaettin Karakoç'tan esinlense de edebi olarak ikisinden de bağımsızdı. Kendisi olmak istiyordu, bunu da başardı. İlk kitabı "İlk" ismiyle 1953 yılında Antep'te yayımlandı.
🔸Cahit Sıtkı, Cemal Süreya, Orhan Veli, Turgut Uyar gibi şairleri okuyan ve seven şair şiirde milli bir sesi, kavgayı ve mücadeleyi savundu.
🔸 Şiirleri Varlık, Pazar Postası, Çile, Meşale, Dolunay, Hareket, Hisar,Türk Edebiyatı gibi dergilerde yayımlandı.
🔸 Özgün yazmanın önemine vurgu yapan şair Anadolu'yu şiirlerine konu etti. Memleket sevgisi, doğa, kültürel değerler, barış gibi temalar şiirlerinde kendine yer buldu.
🔸 1960'lı yıllarda Yeni Gelenekçi yahut Yeni Milli Edebiyat Akımı olarak bilinen kuşağın arasında sayıldı.
🔸 Şiirin bir anıt, şaire bir ışık olduğunu savunan şair hem serbest ölçü de hem de hece ölçüsüyle eserler verdi.
🔸Yalın, konuşma diline yakın, içten ve lirik bir söyleyiş yakaladı.
🔸Şairin yazdıklarının arasından en sevdiği şiiri, Köprü şiiridir.
🔸 25 Temmuz 2015 yılında vefat eden şair, bu kubbede inandığı uğurda konuşmaktan çekinmeyen bir sada olarak kaldı.
Yeni Gelenekçi/Yeni Milli Edebiyat Akımı:
1960'larda Toplumcu Gerçekçi şiire karşı çıkan ve kökü milli edebiyat dönemine dayanan edebiyat akımı.
Dağların Yol Vermediği: Mehmet Nazif Karakoç
🔸 Ümmet Hoca'nın 5 oğlundan dördüncüsü olan Mehmet Nazif Karakoç 1941 yılında Maraş'ın Ekinözü ilçesinde doğdu. İlkokulu ağabeyleri gibi Cela (Ekinözü) ilkokulunda okuyan Mehmet Nazif ortaokulu ve liseyi dışarıdan bitirdi. 35 sene devlet memurluğu yaptı. Şair babasını örnek aldı.
🔸 Ağabeyi Abdurrahim Karakoç'u kendine üstad belledi. Hece ölçüsünü kullanan şair ağabeyleri gibi içten bir duyuşla, milli manevi değerlere bağlı kalarak yazmıştır. Şairliğin yanı sıra gazete ve dergilerde köşe yazarlığı yaptı.
🔸 Bahaettin Karakoç'un sahibi olduğu Dolunay Yayınları'ndan çıkan "Dağlar Yol Vermez ki Dosta Gideyim" ilk şiir kitabı oldu.
🔸 Babası Ümmet Hoca'nın şiirlerini derlediği "Babam ve Ben" kitabı 2013 yılında okurla buluştu.
Karakoç kardeşlerin en önemli ortak özelliği; imanlı ve milli bir bir bilinçle eserlerini kaleme almış olmalarıdır. Hepsi birbirinden farklı notalara sahip gibi görünse de onlar aynı türkünün notalarıdır. Maraş'ın yetiştirdiği bu dört kardeş, Türk edebiyatına yerli, milli ve inaçlı bir ses getirmiş; bu şiir denizinde kendilerine kutlu bir geçit açmışlardır.