Arama
Mevlana İdris'in en güzel mısraları
Yazmış olduğu şiirlerle dile getirilemeyen bezginlikleri en güzel şekilde ifade eden Mevlana İdris, okuyucuların yakından tanıdığı büyük bir dil ve şiir emekçisi idi. 7 Haziran 2022 itibari ile aramızdan ayrılan şair arkasında Türkçe var oldukça yaşayacak şiirler, eserler bıraktı. Sizler için Mevlana İdris'in en güzel şiirlerinden mısraları bir araya getirdik.
Başka kılan bizdik ikimizi
Hani bir akşam durup göğe bakmıştık hayatın ortasında
Ne gördüğümüzü söylememiştik kimseye
Kimse de umurumuzda değildi hayatın o saatinde
Ellerimiz günah içinde kalmıştı
Sonra gidip yıkamıştık Allahın rahmetinde
Nereye gitsek birbirimize varıyorduk hatırla
Yolları kimin çizdiğini öğrenmedik hiç
Ama bilmiyor da değildik
Doğudan batıya ben
Kuzeyden güneye sen
Ne çok güneş vardı hatırla ne çok
Seni gördüğümde ırmak kıyısında
Mevlana İdris Zengin
Çocuktum her şeyi anladığımı sanıyordum
Sonra büyüdüm
Bombaların ve bankaların dağlardan ve ırmaklardan
Fazla olduğunu gördüm
Bahçıvanlar generallerden
Menekşeler mermilerden daha azdı
Yenilmişti dünya
Duanın özgürleştiren rüzgarı çekilmişti yüzlerden
İnsanlar doğa değil yönetmelik kokuyordu
Nükleer artıklar ve çok uluslu yalanlarla
Kirlenmişti yüzümüz
Teknolojinin o yok edici
O gri gölgesi düşmüştü yüzlere
Yenilmişti yüzümüz
Ve görüntü aynıydı bütün aynalarda
Herşey çok açıktı
Herkes kimsesiz
Herkes birşeyin yoksuluydu
Hepimiz aynı anda yenilmiştik
Ve şarkılarımız kederliydi
Yanlış bir zamanda mı yaşıyordum
Çekip gitsemi idim
Ne yanlış bir zamanda yaşıyordum
Ne de çekip gidecek bir yer vardı
Heryer aynıydı, kaldım
Sürekli çağıran ve ayırım yapmayan toprak
Nasıl olsa beni de çağıracaktı
Masal dünyanın bittiği yerde başlar
Biliyorum eski zamanlarda değiliz artık
Ve masallar böyle anlatılmaz
Biliyorum ben hiç masal yazmazdım
Dünya sisteminin hepimize anlattığı masal
Kötü olmasa bu kadar
Biliyorum bir karınca türküsünden
Daha hafif olacak sesim
Biliyorum insanların birbirine olan
Yabancılığı büyüyecek dünya küçüldükçe
Biliyorum telefonlar oldukça
İnsanlar birbirini görmeyecek
Biliyorum birbirimizi hiç görmeden öleceğiz
Her şey için tek şey diliyorum
Allahın gülleri yakamızı bırakmasın
Mevlana İdris Zengin
Kimsenin olmayan bir yoldan geçerken
Kimsenin olmayan bir resmini gördüm hayatın
Büyük dalgınlar vardı
Cevapsızlar
Hiç deniz görmeyenler
Kimseye bir şey sormayanlar vardı
Kaybedenler
Hayatın büyük ırmağında
Vardı ve akıyordu
Mevlana İdris Zengin
Biriniz bir kaç yıldız taksın gökyüzüne
Biriniz çay hazırlasın
Biriniz akşam olsun
İçinizde atların öldüğü müzik susunca
Biriniz çocukluğuna sarılıp kuyuya insin
Biriniz onun uzattığı şiiri okusun
Ağlamak gerekiyorsa biriniz ağlasın
Biriniz akşam olsun yeniden
Biriniz yağmuru dansa kaldırsın
Mevlana İdris Zengin
Her doğan çocuktan izler taşıyorum
Yorgun, ağlayan, susamış
Tarihin gecikmiş sabahı öncesinde
Başları yastıklarından kaymış
Uyuyan
Çevresinde meleklerin kanat çırpışlarından bir serinlik
Çocuklardan
İzler taşıyorum
Önce ben tanıyorum onları
Gözlerinden bir bakışta ben anlıyorum ne haldeyseler
Onlarla ağlıyorum
Onlarla ağlamak güzel
Elbiselerinde yağmur ıslaklığı
Allahım bu çocuklar
Aydınlığı, inceliği, rüzgârı bu ülkenin
Utanıyor onları gören, aynada kendisini görünce
Onlar ki
Umurlarında değil insanlar
Yürüyorlar
Onlar ki
İnsanlara aldırmadan
Beyaz bir şarkı söylüyorlar
Mevlana İdris Zengin