Arama
Mevlana’nın gönüllerde yer edinen rubaileri
Düşünceleriyle asırlardır insanlığa ışık tutan Mevlana, 66 yıllık ömründe "mutlak aşk"ın izini sürdü. Aldığı örnek eğitim, edindiği sağlam ilim topluma büyük bir sevgi, engin bir dünya görüşü olarak yansıdı. Batı dünyasında "Anadolulu" anlamına gelen "Rumi" olarak anıldı. Sözleriyle, şiirleriyle insanın kendisiyle, yaratıcısıyla ve dış dünyadaki bütün varlıklarla barışık, huzurlu ve mutlu olmasını öğütlerdi. Sizler için Mevlana'nın gönüllerde yer edinen rubailerini derledik.
Gel, gel, yine gel, ne olursa ol yine gel; kâfirsen, ateşe tapıyorsan, puta tapıyorsan gene gel.
Bu bizim kapımız, bu bizim dergâhımız, ümitsizlik kapısı, ümitsizlik dergâhı değildir, tövbeni yüz kere bozmuş olsan da yine gel.
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî
Senin canının içinde bir can var, o canı ara!
Dağının içinde bir hazine var, o hazineyi ara!
Yürüyen dervişi arıyorsan eğer;
onu kendinden dışarıda değil, nefsinde ara.
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî
Her gün bir yerden göçmek ne iyi,
Her gün bir yere konmak ne güzel;
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.
Dünle beraber geçti gitti, cancağızım,
Ne kadar söz varsa düne ait;
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî
Gönlümün içinde ve dışında var olan hep O'dur.
Tenimdeki can, kan ve damar hep odur.
Buraya nasıl olur da şirk ve iman sığar?
Varlığımın "neden"i, "niçin"i kalmadı; çünkü vücudum da ondandır ve hep O'dur.
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî
