Arama
Rasim Özdenören'in kaleminden 20 alıntı ile Çok Sesli Bir Ölüm
Düşünce dünyamızı aydınlatan mütefekkir yazarlarımızdan Rasim Özdenören, özellikle öykü alanında başarılı eserler kaleme aldı. Hikaye alanına yeni bir boyut getiren Özdenören'in bu eserlerinden biri de Çok Sesli Bir Ölüm kitabıydı. İnsanın bilinçaltı boyutu ve zihinsel macerasının coğrafyasını ortaya çıkardığı bu kitapta, kuşaklar arası iletişimsizliğin nasıl derinleştiğini kaleme aldı. İşte, Rasim Özdenören'in kaleminden 20 alıntı ile Çok Sesli Bir Ölüm...
Biliyorduk, öyle bir dünyada yaşamasak mahvolacaktık ve bu, hayatın sonu olacaktı.
Bizim yarım bıraktığımız şeyin ne olduğunu onlar anlayacak belki, tükendiğimiz yerde onlar başlayacak. Bizi tüketenin ne olduğunu onlar bilecek.
Suskunlukları, ay ışığının erittiği cansız, ölü topraktan daha derindi.
Rasim Özdenören'in dilinden Erdem Bayazıt: Adım Müslüman diyen şair
Hırslı biri değilim ben. Ama Tanrı'nın varlığına aldırmayan insanların yaşadığı yerde, eninde sonunda seni de hırs bürüyor, gittikçe daha çok edineyim diyorsun, gittikçe daha çok… Sonunda, kendi etini, kendi kanını da yiyip tüketiyorsun… Bunu anlarsan eğer, böyle oluyor. Kendi çocukların sana karşı çıkıyor. Seni korumakla görevli olanlar sana kurşun sıkıyor.
Bizi, varlığını bilmediğimiz, yaşamadığımız ama özlemini çektiğimiz bir dünyayla şartlandırdı, gerçek bir dünyaydı bu, bir gün bütün insanların yaşayacağı öyle bir dünyada yaşamaya özendirdi. Biliyorduk, öyle bir dünyada yaşamasak mahvolacaktık ve bu, hayatın sonu olacaktı. Dağların hallaç pamuğu gibi göklere savrulacağı gün gelecekti, kendi yüreğinde bile sığınacak, kaçacak bir yer bulamayacağın, milyarlarca insan arasında yapayalnız, kendi başına kaldığın gün. Bütün doğru haberciler ve sen... Yapayalnız… İtirafa hazır bir çaresizlikle sonsuz bekleme anları...