Arama
Yazar ve şairlerimizin en yakın dostu kediler
Kediler günümüzde çok popüler, neredeyse bir internet fenomenine dönmüş durumdalar! Hayatımızın pek çok noktasında iç içe yaşadığımız kediler, birçok yazar ve şairin yazma eylemine eşlik ve yakından tanıklık eden eşsiz bir dost aynı zamanda.. Birçok şiir, hikaye, roman ve denemeye konu olan kediler, tarih boyunca edebiyatçıların ilgisini çekmeyi başardı. Dünya Kediler Günü dolayısıyla kedi sevgisinin edebiyatımızda nasıl yer edindiğine göz atalım…
📌 Bütün roman boyunca Batılı bir yaşama özenen fakat romanın sonunda Doğu medeniyetinin değerini anlayan Neriman babasına bu benzetmesini açtığında Faiz Bey, şöyle nefis bir cevapla karşılık verir:
"Acaba her oturan adam tenbel, her koşan adam çalışkan mıdır? Kimi adam vardır ki sabahtan akşama kadar oturur ve düşünür. Onun bir hazine-i efkârı vardır, yani fikir cihetinden zengindir; kimi adam da vardır ki sabahtan akşama kadar ayak üstü çalışır, mesela bir rençber, fakat yaptığı iş dört tuğlayı üstüste koymaktan ibarettir. Evvelki insan tenbel görünür velâkin çalışkandır, diğer insan çalışkan görünür velâkin yaptığı sudandır. Zira birisi maneviyat ile, zihin gayretiyle yapılan iştir; öbürü vücut ile, bedenle yapılan iştir. Maneviyat daima daha âlidir, vücut sefildir. Yapılan işlerin farkı da bundandır."
Görüldüğü üzere Peyami Safa, kedi ve köpek imgesini romanının temasını ve tezini aşikar kılacak şekilde oluşturmuş.
📌 Kedileri dizelerine taşıyan bir diğer şairimiz ise edebiyatımızın usta kalemi Necip Fazıl. Ünlü şair "Sayıklama" isimli şiirine ayak ucunda büzülüp uyuyan kedisinden bahis açmakla başlamış. Kedi ile başlayan şiir, bir kadın özlemiyle sonlanıyor. Şiirde kedi ve kadın imgesi yan yana kullanılmış. Necip Fazıl kullandığı kafiyelerle adeta okuyucuyu bir masal atmosferine sokuyor. Şiirde kedi; mutlak bir huzurun habercisi..
"Kedim, ayak ucuma büzülmüş, uyumakta;
İplik iplik sarıyor sükûtu bir yumakta,
Hırıl hırıl,
Hırıl hırıl…
Bir göz gibi süzüyor beni camlardan gece,
Dönüyor etrafımda bir sürü kambur cüce,
Fırıl fırıl,
Fırıl fırıl…
Söndürün lâmbaları, uzaklara gideyim;
Nurdan bir şehir gibi ruhumu seyredeyim,
Pırıl pırıl,
Pırıl pırıl…
Sussun, sussun, uzakta ölümüme ağlayan;
Gencim, ölmem, arzular kanımda bir çağlayan,
Şırıl şırıl,
Şırıl şırıl…
Ne olurdu, bir kadın, elleri avucumda,
Bahsetse yaşamanın tadından başucumda,
Mırıl mırıl,
Mırıl mırıl…"
📌 Kediler, Necip Fazıl'ın dizelerine yansıdığı gibi Nazım Hikmet'in şiirlerinde de karşılığını bulmuş. Nazım Hikmet Masalların Masalı isimli şiirinde Necip Fazıl'da olduğu gibi kediyi öyküsel bir atmosferin ortasına yerleştiriyor. Şairin diğer şiirlerindeki ideolojik örgünün aksine Masalların Masalı, yaşamın ve doğanın güzel ezgisini mırıldanıyor. Doğa büyük bir huzurla yaşamla bütünleşiyor ve bir kedi yine uyuyor…
"Su başında durmuşuz.
Su serin, Çınar ulu,
Ben şiir yazıyorum.
Kedi uyukluyor
Güneş sıcak.
Çok şükür yaşıyoruz.
Suyun şavkı vuruyor bize
Çınara bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze..."
🔎 Nazım Hikmet'in kedi sevgisiyle ilgili farklı bir hikayesi de var. Kız kardeşinin kedisi için yazdığı şiiri hocası Yahya Kemal'e gösteren Nazım Hikmet, hocasından farklı bir karşılık almış. Yahya Kemal, bir kediyi bile övmesini bilen Nazım Hikmet'in şair olabileceğini müjdelemiş…
"Yeşil deniz gibi gözleri vardı
Beyaz tüyleriyle bir küme kardı
Ağzını süsleyen sedef dişlerdi
Baygın nazarı ta ruha işlerdi"
📌 Edebiyatımızın muzip ismi Orhan Veli, Süleyman Efendi'nin nasırına şiir yazar da kedilere yazmaz mı? Yazar elbette, hem de kendi tarzından ödün vermeden bambaşka bir bakış açısıyla!
"Ayrı dünyalara ait" sokak kedisi ve ciğerci kedisi üzerinden şiirini kurgulayan Orhan Veli, sosyal sınıf farklılıklarını sembolik bir dille anlatmış.
"Uyuşamayız seninle yollarımız ayrı;
Sen ciğercinin kedisi ben sokak kedisi;
Senin yiyeceğin kalaylı kapta;
Benimki aslan ağzında;
Sen aşk rüyaları görürsün, ben kemik
Ama seninki de kolay değil, kardeşim;
Kolay değil hani;
Böyle kuyruk sallamak…"
📌 Evler şairimiz Behçet Necatigil de evlerimizin şenliği kedileri şiirlerine konu edinmiş. Fakat ünlü şair, şiirinde kedileri evlerde "hapis" olarak tanımlarken; bir nevi yalnızlık ve kalabalıkların baş aktörü insan ve kedilerin hikayesini anlatmış…
"Evlerde hapis kediler
Yalnız nedir söyledikleri
Okşarsınız
Bir kenara çekilirler.
Kıvrıldıkları köşede
Gene sizde gözleri
Yerinizden kalksanız
Peşinizden gelirler.
Sizken tek sahipleri
Kalabalık isterler
Belki hepsi sizin gibi
Yalnız kediler."