Arama
Abese suresi meali, tefsiri ve fazileti
42 ayetten meydana gelen Abese Suresi, yüzünü ekşitti anlamına gelen Abese kelimesinden adını alır. Surenin sebebi nüzulu Hz. Peygamber'in (SAV) müşriklerle bir konuşması esnasında kendisine soru soran âmâ sahabi Abdullah İbni Mektum'a ilgisiz kalışıdır. Allah Teala Abese Suresi'nin ilk on ayetinde Resulullah (SAV) Efendimizi uyarmıştır.
Abese Suresi 24-32 Ayetler Meali
﴾24﴿ İnsan yediğine bir bakıp düşünsün!
﴾25﴿ Biz bolca su indirdik.
﴾26﴿ Sonra toprağı uygun şekilde yardık.
﴾27﴿ Oradan ekinler bitirdik.
﴾28﴿ Üzüm bağları, sebzeler;
﴾29﴿ Zeytin ve hurma ağaçları;
﴾30﴿ Gür ağaçlı bahçeler;
﴾31﴿ Meyveler ve çayırlar;
﴾32﴿ Sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için.
Abese Suresi 24-32 Ayetler Tefsiri
➡ Yukarıda 18-20. âyetlerde insanın var oluşu ve mahiyetine ilişkin ilâhî lutuflar özetlenmişti; burada ise onu çevreleyen ve varlığını sürdürmesi için gerekli ve faydalı olan haricî nimetlerin başlıcaları hatırlatılmaktadır. Bu hatırlatmanın amacı da hem muhatabı Allah'ın kudretinin büyüklüğü hakkında bilgilendirip iman etmesini veya inancını güçlendirmesini sağlamak hem de onu bu lutuflarından dolayı Allah'a minnet ve şükran hisleriyle ibadet etmeye, buyruklarına göre yaşamaya yöneltmektir.
Abese Suresi 33-42 Ayetler Meali
﴾33﴿ Kulakları sağır eden o ses geldiğinde,
﴾34-36﴿ İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar.
﴾37﴿ O gün onlardan her birinin işi başından aşkındır.
﴾38﴿ O gün birtakım yüzler parıldar;
﴾39﴿ Güleçtir, müjde almıştır.
﴾40﴿ Birtakım yüzler de o gün toza toprağa bürünmüş;
﴾41﴿ Kapkara kesilmiştir.
﴾42﴿ İşte bunlar inkârcılardır, günahkârlardır.
Abese Suresi 33-42 Ayetler Tefsiri
➡ Kıyamet ve âhiretten bir kesitin son derece canlı bir tasvirini veren sûrenin bu son âyetleri, dünya hayatının geçici zevk ve tasalarını aşıp varlığının anlamı, değeri, amacı ve âkıbeti üzerine düşünebilme seviyesine ulaşmış her insanı sarsıcı gerçeklerle yüz yüze getirmektedir.
Abese Suresi 33-42 Ayetler Tefsiri
➡ Kıyamet gününde evrende meydana gelecek olan olaylar korkunç sesler çıkaracağı için ona 33. âyette "sâhha" adı verilmiştir. O gün geldiğinde aralarında akrabalık bağı bulunanların birbirinden kaçışının sebebi çeşitli şekillerde izah edilmiştir.