Arama
Fecr suresi meali, tefsiri ve fazileti
Tan yerinin ağırma vakti manasına gelen Arapça "Fecr" kelimesinden adını alan Fecr Suresi, Mekki surelerdendir. Eski kavimlerin akibetlerine vurgu yapan Fecr Suresi, mushaf sıralamasına göre seksen dokuzuncu suredir. Fazileti, muhtevası, tefsiri, ve meali ile merak edilen Fecr Suresi'nde bencillik ve mal tutkusu eleştirilerek insanlık uyarılır.
Fecr Suresi 21-26 Ayetler Tefsiri
➡ Kıyamet sahnelerini tasvir eden bu âyetler, benlik iddiasına, mal-mülk ihtirasına kapılarak Allah'a ve insanlara karşı sorumluluğunu unutan insana, hayatın geçiciliğini, kıyametin dehşetini, bunun ardından kendisini bekleyen, hak ettiği büyük cezayı ve sonuç vermeyecek pişmanlığı hatırlatmaktadır. "Rabbin gelip melekler de saf saf dizildiğinde" diye çevirdiğimiz 22. âyeti selef dediğimiz daha çok ilk dönem müfessirleri herhangi bir te'vile gitmeksizin, âyetin lafzına bağlı kalarak anlamışlardır. Kıyamet sahnelerini tasvir eden bu âyetler, benlik iddiasına, mal-mülk ihtirasına kapılarak Allah'a ve insanlara karşı sorumluluğunu unutan insana, hayatın geçiciliğini, kıyametin dehşetini, bunun ardından kendisini bekleyen, hak ettiği büyük cezayı ve sonuç vermeyecek pişmanlığı hatırlatmaktadır.
Fecr Suresi 27-30 Ayetler Meali
﴾27﴿ Ey imanın huzuruna kavuşmuş insan!
﴾28﴿ Sen O'ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak rabbine dön.
﴾29﴿ Böylece has kullarımın arasına sen de katıl.
﴾30﴿ Cennetime gir!
Fecr Suresi 27-30 Ayetler Tefsiri
➡ Yukarıda kendisini beğenmiş, bencil ve muhteris insan tipini eleştiren âyetlerin, dolaylı olarak samimi müminler için de "Allah'ın emrine saygı ve Allah'ın yarattıklarına şefkat" şeklinde özetlenen bir inanç ve yaşama modeli ortaya koyduğu ifade edilmişti. İşte 27. âyette sözü edilen "imanın huzuruna kavuşmuş insan", dünya hayatını bu modele göre yaşayıp tamamlamış olan mümindir. Bu âyetlerde, "Ona âhirette şöyle seslenilecek" gibi bir ifadeye yer verilmeden, doğrudan insana hitap edilmesi, Cenâb-ı Hakk'ın bu yapıdaki kullarına çok güzel bir iltifatı ve özellikle âyetlerin, doğrudan kulu muhatap alan son derece zarif ve sıcak üslûbu, inanan insana, uhrevî saadetin bu dünyaya kadar yayılan müjdeli bir kokusu gibi gelmektedir.