Arama
Hicri ikinci asırda tefsir faaliyetleri
Tefsir dahil, herhangi bir İslami ilmin oluşum evrelerinden bahsederken hicri birinci, ikinci, üçüncü asır gibi zamansal tabirler kullanırız. Yapılan bu zamansal ayrım hangi dönemde, ne tür çalışmaların yapıldığını takip edebilmek açısından önemlidir. Bunun yanı sıra özellikle tefsir ilmi için tedvin öncesi, tedvin dönemi ve tedvin sonrası şeklindeki bir kategorileştirme de oldukça mantıklıdır. Tedvin öncesi dönem, hicri birinci asrın tamamını ve ikinci asrın ilk çeyreğini kapsayan dönemdir. Bu sebeple bu yazımızda daha çok tedvin sonrası dönemdeki faaliyetlerden bahsedeceğiz.
📌 Tefsir ilmi, ilk dönemlerde hadis ilminin yan branşı olarak gelişmekteydi. Hicri ikinci asırdan itibaren, hadis ilminden müstakil olarak tefsirlerin meydana geldiğini görmekteyiz.
➡ Tefsirin hadisten ayrılması ve müstakil kitap olarak tedvin edilmesinden sonra rivayet tefsirinin yanında dirayet tefsiri de gelişmeye başlamıştır. Ali b. Ebi Talha, Mukatil b. Süleyman, Süfyan es-Sevri, Yahya b. Sellam ve Abdurrezzak b. Hemmam gibi alimlerin tefsirleri buna örnek verilebilir. (İsmail Cerrahoğlu, Tefsir Tarihi)
Kuran-ı Kerim'i okumanın adabı
📌 İkinci yüzyılın bir diğer dikkat çekici özelliği ise sahabeler tarafından kurulmuş Mekke-Medine ve Kufe ekolünün çalışmalarına hızla devam etmeleri ve tefsir bakımından bir otorite haline gelmeleridir.
➡ Abdullah b. Mesud, Abdullah b. Abbas ve Ubey b. Ka'b önderliğine kurulan medreseler tefsir ilminde kilometre taşı haline gelen çok değerli ilim adamı yetiştirmişlerdir.
📌 Bu üç medrese, ikinci asırdan sonraki zamanlarda da oldukça etkili olmuştur. Bu medreselerde sahabiler ve tabiinler önderliğinde yetişen talebeler birçok ilmi ve köklü tefsir çalışmaları yaparak tefsir ve diğer birçok İslami ilimlerde çok kıymetli eserler üretmişlerdir.
FİKRİYAT
SÜMEYYE ALI JABER