Arama
Masivayı terk etmek: Zühd
İlgisiz kalmak manasına gelen zühd, dünya ve onun getirdiklerine karşı alınan tavrı tarif eder. Bilhassa Resul-i Ekrem (SAV) ve ashabının güzide yaşantıları az dünyalık ile yetinme, zahidane yaşama gibi müstesna hassasiyetler ile doludur. Eline geçen malı dağıtarak sosyal birlikteliğe önem veren Resulullah (SAV), zenginliği reddetmemişse de sade bir yaşam sürmüştür.
"İnsanlardan öylesi de vardır ki, kendisini Allah'ın hoşnutluğunu kazanmaya adamıştır. Allah, kullarına çok şefkatlidir."
Bakara Suresi 207. Ayet
Bakara Suresi 207. Ayeti dinlemek ve okumak için tıklayın
Bakara Suresi 207. Ayet Tefsiri
➡ Yüce Allah'ın söz konusu âyetlerin sonunda, "Allah, kullarına çok şefkatlidir" buyurması son derece anlamlıdır. Zira O'nun bu çok yararlı bilgileri vermesi, gerçek insanlığın ölçüleri konusunda açıklamalar yapması, kullarına şefkatinin bir ifadesidir. Allah, tarih boyunca insanlara peygamberler gönderip kitaplar indirerek onları vahyin ışığı ile aydınlatmasaydı insanların hayvanlardan ne farkı olacaktı? Şu halde Allah'ın insanlara verdiği bütün bu bilgiler, koyduğu bütün kurallar yine insanların kendi iyilikleri için olup bundan dolayı O'nun kendisi için bir yarar gözetmesi düşünülemeyeceğine, buna asla ihtiyacı olmadığına göre bütün bu hükümleri yalnız kullarına olan sevgi ve şefkatinden dolayı koymuş ve bildirmiş olmalıdır, başka bir ihtimal mevcut değildir.
Nu'mân İbnu Beşîr (RA) anlatıyor:
"Hz. Ömer (RA) insanların nail oldukları dünyalıktan söz etti ve dedi ki:
"Gerçekten ben Resûlullah'ın (SAV) bütün gün açlıktan kıvrandığı halde, karnını doyurmaya adi hurma bile bulamadığını gördüm."
(Müslim, Zühd 36)
Hz. Âişe (RA) anlatıyor:
"Bazı aylar olurdu, hiç ateş yakmazdık, yiyip içtiğimiz sadece hurma ve su olurdu. Ancak, bize bir parçacık et getirilirse o hâriç."
(Buhârî, Et'ime 23 / Müslim, Zühd 20-27 / Tirmizî, Zühd 38)
Resulullah (SAV) buyurdu:
"Allah bir kulunun hayrını murad ederse dünyadan zühdünü kolaylaştırır, kendisine kusurlarını gösterir. Dünyadan el etek çekene yaklaşınız. Çünkü onun telkin ettiği hikmettir"
(İbn Mace, Zühd, 1)
Enes bin Mâlik (RA) şöyle anlatır:
"Peygamber Efendimiz'e (SAV) Bahreyn'den mal getirilmişti. Allah Rasûlü (SAV):
"Onları mescide getirip yığın!" buyurdu. Bu mal, (o zamana kadar) Allah Rasûlü'ne getirilenlerin en çok olanı idi. Efendimiz (SAV) namaza geçti ve o mala hiç dönüp bakmadı. Namaz bitince gelip başına oturdu. Her gördüğüne ondan veriyordu… Tek dirhem bile kalmayıncaya kadar hepsini dağıtmadan oradan ayrılmadı."
(Buhârî, Salât 42, Cizye 4, Cihâd 172)