Arama
Medine’den önce Müslümanların ilk hicreti: Habeşistan
Peygamberimizin nübüvvetinin ardından İslam'a davet bir müddet gizli olarak sürdürüldü; açıktan davetin başlanmasıyla ise başta Resul-i Ekrem olmak üzere Müslümanlar, Allah'a iman etmeleri ve İslam dinini kabul etmeleri nedeniyle müşriklerin zulüm ve işkencelerine maruz kaldılar. Bazı Müslümanlar kabilelerinde bulunan nüfuz sahibi kişilerce himaye edildiler; ancak himayesiz kalan Müslümanların gördükleri baskı her geçen gün arttı. Efendimiz, onlara "Orada ülkesinde hiç kimseye zulmedilmeyen bir hükümdar iş başındadır" diyerek Habeşistan'a hicret etmelerini önerdi.
Müslümanların Habeşistan'a hicretlerinde hedef, canlarını güvence altına almaktı. İslam dininin tebliği bu konuda öncelikli görülmemişti.
💠
🔸 Muhacirlerin İslam dinini en iyi şekilde temsil etmeleri, İslam'ın emirlerini en güzel şekilde anlatmaları sayesinde Habeşistan'da Müslüman olanların sayısı arttı.
Müslümanların Habeşistan'da geçimlerini ticaret yoluyla sağladıkları düşünülür. Hz. Osman ve Abdurrahman bin Avf gibi meşhur tüccarların bulunması nedeniyle ticari faaliyetlerin burada da sürdürüldüğü tahmin edilir.
🔹 Burada kurdukları düzen ve hayatlarının iyi durumda olması Mekkeli müşrikleri rahatsız etmiştir.
Habeşistan'a göç edenlerin sayılarının artması üzerine Kureyşli müşrikler endişeye kapılmışlar ve Necaşi Ashame'ye bir heyet göndermişlerdi.
💠
🔸 Onların beklentileri, Habeşistan'a göç edenlerin bir müddet sonra geri gelip kendilerine teslim olmalarıydı. Ancak bu durum gerçekleşmeyince muhacirlerin sınır dışı edilmeleri amacıyla Habeşistan'a bir elçi heyeti gönderdiler.
Mekke adına bu vazifeyle görevlendirilen Amr bin el-Âs ile Abdullah bin Ebû Rebîa'ydı. Gelirken kralın huzuruna çıkmadan önce saraydaki tüm askeri ve sivil bürokratlara, din adamları ve yöneticilere bol miktarda kıymetli hediyeler getirmişlerdi.
🔹 Saray erkânından muhacirlerin teslimi konusunda destek beklediklerini açıklamışlardı.
Necaşi Asheme'nin huzuruna çıkan elçiler, Mekke'den ayrılıp Habeşistan'a yerleşenleri kötüledikten sonra muhacirlerin iadesini istemişlerdi.
💠
Kendilerine getirilen hediyeler nedeniyle saray erkânı da müşrik elçilerin isteklerini desteklemişlerdi. Ancak Habeş kralı, sığınma hakkına ihanet etme düşünceleri nedeniyle bürokratlarını şiddetli bir şekilde azarladı.
🔹 Necaşi Asheme, ülkesine gelen insanları dinlemeden bu hususta herhangi bir karar vermeyeceğini söyleyerek Müslümanlar arasından bir temsilcinin huzuruna getirilmesini emretti.
Temsilci olarak Cafer bin Ebû Tâlib seçildi ve hem İslam öncesi dönemde yaşadıklarını ve Müslümanlıkla birlikte nelerin değiştiğini hem de müşriklerin işkence ve zulümlerini anlattı. Habeş kralı, bu konuşma üzerine kendisinden bir ayet okumasını istedi.
📌 Cafer bin Ebû Tâlib, Meryem suresinin ilk ayetlerini okudu ve hem kral hem de hizmetinde bulunanlar bu ayetlerden çok etkilendiler. Necaşi, duyduklarının Hz. İsa'ya bildirilenler ile aynı kaynaktan olduğunu ifade ederek Müslümanlara ülkesinde huzur içinde istedikleri kadar kalabileceklerini bildirdi. Müslümanları geri alabilme ümidiyle Habeşistan'a gelen müşrikler istediklerini elde edemediler.
Mekke'de kalan az sayıda Müslüman, Hz. Ömer ve Peygamber Efendimizin amcası Hz. Hamza'nın İslam'ı benimsemeleriyle bir nebze ferahladılar.
💠
🔹 Habeşistan'a alışamayan ya da yurtlarına özlem duyan muhacirlerin bir kısmı Mekke'ye geri döndüler. Bir kısmı himaye ile Mekke'de yaşamlarını sürdürdüler; himaye bulamayanlar ise tekrar Habeşistan'a geldiler.
🔹 Müslümanların bir kısmı Bedir zaferinin ardından Medine'ye hicret etmişlerdi. Geri kalanları ise Peygamber Efendimizin Necaşi'ye gönderdiği mektupla Hicret'in 7. yılında gerçekleştirilen girişimler sonucu Medine'ye getirilmişlerdi.
📌 Hayber'in fethinin ardından gerçekleşen bu hadise için Peygamber Efendimizin şöyle dediği nakledilir:
"Hayber'in fethinin mi, yoksa kardeşim Cafer'in gelmesinin mi daha sevindirici olduğunu bilemiyorum."
Necaşi Asheme'nin Müslümanları himaye eden tavrı hiçbir zaman unutulmadı. Müşriklerin Bedir Savaşı'ndan sonra Müslümanların iade taleplerini de benzer şekilde reddetmişti.
💠
🔹 Peygamber Efendimiz, Medine'ye hicretin 7'nci yılı başında Necaşi Ashame'ye, Amr bin Ümeyye ed-Damrî ile iki mektup ve bazı hediyeler göndermişti.
Bu mektuplardan biri Necaşi'yi İslam'a davet ediyor; diğeri ise ülkesindeki muhacirler arasında bulunan Ebu Süfyan'ın kızı Ümmü Habîbe ile nikâhının kıyılmasını ve onunla birlikte muhacirlerin Medine'ye gönderilmesini istiyordu.