Arama
Peygamberimiz ve ashabından cömertliğe dair örnekler
Hz. Muhammed (sav) insanların en cömertiydi. Kendisinden bir şey istendiğinde asla "hayır" demezdi. Malını Allah'ın rızasını kazanmak için infak eder, ashabını da teşvik ederdi. Sahabeler de mallarını İslam için harcamakta acele ederdi. Birbirlerini bu konuda teşvik eder ve hayırda yarışırlardı. Sizler için Resulullah ve ashabının hayatından cömertlik konusunda örnekleri derledik.
📌 Hz. Ebubekir'in kızları Hz. Aişe ve Hz. Esma çok cömert olan hanım sahabilerdendi. İkisi de farklı şekillerde infak ediyordu. Hz. Aişe malı biriktiriyor, kıtlık ve sıkıntı zamanlarında insanlara dağıtıyordu. Hz. Esma ise her gün elinde fazladan ne varsa onu insanlara dağıtıyordu.
Hz. Aişe Nebi'nin (sav) vefatından sonra O'nun hayatından bahsederken şöyle demiştir:
"Resulullah'ın ailesi vefatına kadar Muhammed ailesi üç gün üst üste buğday ekmeğine doymadı."
📌 Abdurrahman İbn-i Avf Medine'ye hicret ettiğinde bütün malını Mekke'de bırakmıştı. Nebi (sav) muhacir ve ensarı kardeş kıldığı zaman, Abdurrahman İbn-i Avf'ın ensardaki kardeşi ona malının yarısını vermek istedi. Fakat İbn-i Avf kardeşine şöyle dedi:
"Allah senden razı olsun. Bana pazarın yolunu göster."
➡ İbn-i Avf o gün pazarda ticarete başladı. Kısa süre sonra zengin oldu. Bir gün Allah'ın Resulü hutbe verirken Medine'de de bir gürültü duyulmaya başladı. Nebi (sav) ne olduğunu sorduğunda, "Abdurrahman'ın kervanıdır." dediler.
Nebi (sav):
"Abdurrahman cennete sürünerek girecek." buyurdu.
Peygamberin bu sözünü duyan Abdurrahman İbn-i Avf, bütün kervanı Allah yolunda infak etti. İnfak edilen kervanda üzeri yüklerle dolu 700 deve bulunuyordu.
📌 Ebu Hureyre'nin rivayet ettiği bir hadiste Nebi (sav) şöyle buyurdu:
"Benim Uhud dağı kadar altınım olsa bile üç gün geçmeden onu infak etmesem, memnun ve hoşnut olmam. Ancak borç için ayıracağım miktar müstesna."
➡ Yüce Allah Kur'an-ı Kerim'de Peygamberimize şöyle emretmiştir:
"Sabah akşam Rablerinin rızasını dileyerek O'na yalvaranlarla beraber sen de sabret. Dünya hayatının güzelliklerini isteyerek gözlerini o kimselerden ayırma. Bizi anmasını kendisine unutturduğumuz ve işinde aşırı giderek hevesine uyan kimseye uyma."