Arama
Peygamberimizin Hicret'ten sonra Medine'de gerçekleştirdiği faaliyetler
Peygamber Efendimiz ve müminler, Allah'a iman etmeleri ve İslam dinini kabul etmeleri nedeniyle Mekke'deki müşriklerden pek çok zulüm gördüler. Resul-i Ekrem'in İslam'ı tebliğinden itibaren başlayan bu tavır, her geçen gün şekil değiştirdi ve hem Peygamberimize hem de ashabına gösterilen eziyetler gün geçtikçe daha da arttı. Bunun üzerine Peygamberimiz ve ashabı, Medine'ye göç etti; bu olay, İslam tarihinin en önemli dönüm noktası oldu. Hicret, İslam dininin güçlenmesini, daha geniş kitlelere yayılmasını, siyasi ve idari manada yenilikleri beraberinde getirdi. Peygamberimizin Hicret'ten sonra Medine'de gerçekleştirdiği faaliyetleri derledik.
🔸 Mekke döneminde kâfirlerin sataşmaları ve fiilî engellemelerine karşı sabır tavsiye edilirken Medine döneminde durum değişmiş ve Müslümanlara misillemede bulunma hakkı tanınmıştı.
🔸 Çok kısa bir sürede güçlenecek ve tarihte yeni oluşumlara sebep teşkil edecek İslam devletinin temelinde hiç şüphesiz Hicret olayı vardır.
🔸 Mekke döneminde nazil olan ayetlerde tevhid, nübüvvet, ahiret gibi temel inanç konuları işlenip ibadet ve ahlâkla ilgili İslâm esasları konulurken; Hicret'ten sonra ferdî ve içtimaî hayatı düzenleyen ahkâmla ilgili ayetler inmiş, ibadet ve muâmelâta dair hükümler konularak müeyyideler getirilmiş ve devletlerarası hukuku ilgilendiren kurallar belirlenmiştir.
🔸 Hicret'in, İslam davetinin seyrinde ve dinin yayılışında da etkili olduğu bilinen bir husustur.
🔸 Medine döneminde davetin önündeki engeller birer birer kaldırılarak Müslümanlara ve Müslümanlığa meyli olan kimselere yapılan baskılar kırılmış, böylece insanlara hür iradeleriyle dinlerini seçme imkânı sağlanmıştır.
🔸 Hicret'ten sonra gün geçtikçe kuvvetlenen devlet otoritesi İslam'a duyulan ilginin artmasını sağlamış, ayrıca kabileler ve aşiretlerle yapılan görüşmeler sonucunda gerçekleşen toplu ihtidâlarla hızlı bir yayılma sürecine girilmiştir.
🔸 Hicret ile Müslümanların iktisadî ve ticarî imkânları da genişlemiştir.
🔸 Medine döneminin ilk yıllarında İslamiyet'i kabul eden çevredeki insanların Peygamberimizin yanına hicret etmesi bir zorunluluktu ve imanla ilgili görülüyordu.
🔸 Nisa suresinin 97'nci ayetinde, buna uymayanlar şiddetle kınanır ve onların akıbetlerinin korkunç olacağı belirtilir.
🔸 Müminlere böyle kimselerle yakın dostluk ilişkilerinin kesilmesi de emredilmiştir:
"İman edip de hicret etmeyenler ise hicret edinceye kadar onlarla sizin hiçbir yakın dostluğunuz ve ilişkiniz olamaz"
Enfâl, 72
🔸 Resûl-i Ekrem Efendimiz de kendisine iman ve biat etmek üzere gelen kişilerden biat şartı olarak hicret etmelerini istiyordu. Medine'ye gelenlerin daha sonra oradan ayrılıp başka bölgelere yerleşmeleri hoş karşılanmıyordu.
🔸 Peygamber Efendimizin, "Allahım! Ashabımın hicretini kararlı kıl; onları topukları üzerinde tekrar geriye döndürme" diye dua ettiği bilinir; nitekim hicret ettikten sonra Mekke'ye dönüp orada ölen Sa'd bin Havle için çok üzülmüştür.
🔸 Bu ve benzeri naslar dolayısıyla İslam âlimleri bu devrede Medine'ye hicretin farz, daha sonra oradan ayrılmanın ise haram olduğu görüşüne varmışlardır.