Arama
Uhud'da Peygamberimizin etrafından ayrılmayan sahabi: Haris bin Sımme
Haris bin Sımme, Bedir Gazvesi'ne katılmak istemiş; ancak deveden düşüp yaralandığı için onun bu isteği Peygamber Efendimiz (sav) tarafından geri çevrilmişti. Ertesi yıl gerçekleşen Uhud Gazvesi'nde önemli görevler üstlenen Haris, bu savaşta hem zor durumda kalan arkadaşlarının yardımına koşmuş, hem de Resul-i Ekrem'in (sav) özel hizmetinde bulunmuştu. Resulullah'ın (sav) etrafından ayrılmayan Haris, onu korumak için canla başla mücadele etmişti.
Düşmanın cephe gerisinden saldırıp İslam ordusunu arkadan vurmasını önlemek için Abdullah bin Cübeyr kumandasındaki 50 okçuyu Uhud dağının karşısında, ordusunun sol tarafında kalan, daha sonra Cebelürrumât (okçular tepesi) diye adlandırılan Ayneyn tepesine yerleştirmişti.
Okçulara, galip gelinse bile ikinci bir emre kadar kesinlikle yerlerinden ayrılmamalarını, düşman ordusunun arkadan saldırması halinde ok atarak onları geri püskürtmelerini emretti.
Müslüman askerler, düşmanı savaş alanından uzaklaşıncaya kadar kovaladıktan sonra kesin galibiyet kazanıldığı düşüncesiyle ganimet toplamaya başladılar.
Ayneyn tepesindeki okçuların çoğu da düşmanın bozguna uğradığını görünce ganimetten mahrum kalmamak için yerlerini terk etti. Bu olay Müslümanların arkadan vurulmasına, Müslümanların iki kuvvet arasında kalmasına ve savaşın kaybedilmesine sebep oldu.
Yine aynı maksatla Resûl-i Ekrem'i arayan Osman bin Abdullah el-Mugîre'yi de Hâris katletmişti.
Hâris bu savaşta Resûlullah'ın emriyle Hz. Hamza'yı aramaya çıkmış, onun parçalanmış cesediyle karşılaşınca başından uzun süre ayrılamamış, ardından gönderilen Hz. Ali, Hz. Hamza'nın naaşı başında Hâris'i görünce duygulu bir şiir söylemiştir.
Heyette bulunanlar Bi'rimaûne'de kuşatılıp şehit edildiği sırada onlardan ayrı olan Hâris ile Amr bin Ümeyye katliamdan kurtulmuştur.
Ancak durumu öğrenince geri dönmeyi doğru bulmayan Hâris arkadaşlarını öldürenlere yetişerek onlarla bir süre savaşmış, fakat bir müddet sonra şehid edilmiştir. Düşmana esir düşen Amr bin Ümeyye ise daha sonra serbest bırakılmıştır.
Hâris dağın eteğinde onu yalnız başına gördüğünü söyleyince Resûlullah, melekler de yanında bulunduğu halde onun müşriklere karşı savaştığını haber vermiştir.
Daha sonra Abdurrahman'ın yanına giden ve onu 7 kişinin cesedi başında gören Hâris müşrikleri kimin öldürdüğünü sormuş, Abdurrahman da ikisini bizzat öldürdüğünü, diğerlerini ise kendilerini göremediği bazı kimselerin katlettiğini söylemiştir.