Arama
Cervantes İnebahtı'da kolunu nasıl kaybetti?
Cervantes'in yel değirmenleriyle savaşan şövalyesi Don Kişot romanı, bütün dünyada olduğu gibi Türkiye'de de de pek çok kişi tarafından okundu. O kadar ki etkilerini günlük hayatımızda kullandığımız deyimlerde bile kendini gösterdi. Peki, Cervantes'in Osmanlılara kılıç sallamak için İnebahtı Savaşı'na katıldığını biliyor muydunuz?
Don Kişot yayınlandıktan kısa bir süre sonra hemen popüler oldu ve günümüzde olduğu gibi anında korsan baskıları neşredildi. İspanya'da arka arkaya defalarca başlan kitap neşrinde birkaç yıl sonra Avrupa'daki birçok dile çevrildi. Cervantes romanın ikinci cildini hazırlamadan Tordesillaslı Alonso Fernandez de Avelaneda takma ismini taşıyan bir yazar 1614'de Don Kişot'un ikinci cildini yayınladı. Cervantes eserinin ikinci cildini ancak 1615'in sonlarında neşredebildi. İkinci cilt de arka arkaya baskılar yaptı ve birçok Avrupa diline çevrildi.
Cervantes, Don Kişot'tan fazla para kazanamadı ama eserini Lemos Kontu'na ithaf etmişti. Lemos Kontu, bu yüzden yazarı himayesine aldı ve Cervantes böylece geçim sıkıntısından bir nebze kurtulup kendini tamamen yazarlığa verdi.
Cervantes'in kitabı insanların hafızasında unutulmayacak anekdotlar bıraktı. Don Kişot oldukça eğlendirici bir romandı. İspanya Kralı III. Felibe, kendinden geçmiş bir şekilde kitap okuyan birini gördüğünde "Ya kendini kaybetmiş veya Don Kişot okuyor" demişti.
Romanın kahramanı La Manşalı Don Kişot şövalye romanları okumaktan beyni sulanmış bir kahramandı. Cervantes İspanya'nın hem en parlak dönemine hem de ülkenin çökmeye başlamasına şahit olmuştu. Yazar bu yüzden Don Kişot'ta ülkesindeki değişimleri yansıtır. Ortaçağ Avrupa'sının şövalyelik ruhu damgasını vurmuştu ama 16. yüzyılın sonlarında kahraman şövalyelerin artık izi kalmamıştı. Cervantes, romanında İspanya'daki düzeni tenkit eder.
Cervantes'in hayatında oldukça etkili olan İnebahtı Muharebesi ve esaret yıllarının izlerinin izlerine başta Don Kişot olmak üzere eserinde sıkça rastlanır. Cervantes, Don Kişot'ta "İnebahtı'da ölen Hristiyanlar, sağ kalan ve galip gelenlerden daha mutluydular" der. Osmanlı sarayında geçen hadiseleri anlattığı "la Gran Sultana" yani Yüce Sultan isimli tiyatro eserini de zaten esaret yıllarında yazmıştı.