Arama
Farabi’nin mutlu insanlar coğrafyası: Erdemli şehir
Muallim-i sani olarak bilinen Farabi, İslam felsefesini metot ve problemler açısından temellendiren ünlü bir filozoftu. Devlet yapısıyla ilgili yaptığı çalışmalar ile İslam medeniyetinde siyaset felsefesinin kurucusu oldu. Faziletli bir toplum meydana getirmek için Kur'an-ı Kerim'in ortaya koyduğu hayat tarzını dikkate alarak bir 'erdemli şehir' tasarladı. Peki, Farabi'nin mutlu insanlar coğrafyası erdemli şehir neydi?
Muallim-i sani olarak anılan Farabi, bu sınıflandırmayı yaparken şehirlerin fiziki durumlarına göre değil, sakinlerinin yaşayışına göre yaptı. Bu sınıflandırmada devlet reisinin zihnî ve ahlâkî yapısının, idarecilerin adalet, hukuk, ahlâk ve insanlık anlayışlarının belirleyici rolü vardı.
Farabi'ye göre insanların amacı mutluluğu elde etmektir. Fakat gerçek mutluluk ile mutluluk verdiğini sanılan durumlar farklıdır.
Yardımlaşan insanların bir araya gelmesiyle oluşan erdemli şehirde mutluluk oldukça önemlidir. Denilebilir ki mutluluk, erdemli şehrin belirleyicisidir. Farabi'ye göre şehirdeki insanların toplanma amacı mutluluk olmazsa, o zaman şehir erdemsiz olacaktır.
İnsanlar arasında anlaşmazlığın olmaması için, tüm toplumun arzuları ve amaçları erdem üzerine toplanması gerekir. İnsanlar ancak bu şekilde kemale erebilir. Bu duruma yardımcı olacak kişi ise toplumun reisidir.
Farabi'ye göre faziletli olmayan şehirler şunlardı:
Cahil şehir: Cahil şehrin halkının yaşamdaki amacı; sağlık, servet, saygınlık gibi durumlardır. Onlar gerçek mutluluğu bilmedikleri gibi öğrenmeye de açık değildirler. Cahil şehirlerin sakinleri nefisleri zorunlu olarak maddeye bağlıdır.
Sapkın şehir: Erdemli şehrin bildiği ve inandığı her şeyi bilmekle birlikte cahil şehir gibi davranan şehirdir.
Değişmiş şehir: Değişmiş şehir eskiden erdemli olan ama sonradan bozulan şehirdir.
Şaşkın şehir: Şaşkın şehrin başında ise yalancı bir peygamber vardır ve onlar Allah ve yüce varlıklar hakkında yanlış düşüncelere sahiptirler.
Mutluluk, insan ruhunun varlık bakımından kendisine dayanacağı bir maddeye ihtiyaç duymayacağı bir mükemmellik derecesine ulaşmasıdır.
Farabi'ye göre erdemli devletin bir beden gibi uzuvları vardır. Her uzuv verimli bir şekilde görevlerini yerine getirmelidir. Vücuttaki diğer organların verimli çalışması nasıl kalbe bağlıysa devlet kurumlarının da koordineli ve etkili çalışması da devlet başkanının kabiliyetine bağlıdır.
İdeal devletin yöneticisi, rastgele bulunmuş biri olamaz. Liderlik ancak yaradılış itibariyle yöneticiliğe yetenekli olunması, yöneticilikle ilgili yetenekleri kazanılmasıyla mümkün olur.