Arama
Ünlü ressamların isimleriyle özdeşleşmiş renkler
Güneş ışınlarındaki büyülü yansımalar gözlerimizin görebildiğince uçsuz bucaksız bir şölen. Renkler, onlara yüklediğimiz anlamlarla aynı zamanda birer sembol haline geliyor. Renklerle en fazla tanışıklık halinde olan ressamların bazıları da kendilerine özgü renkler oluşturuyorlar. Tablolara baktığımızda ressamın imzasından ziyade renklerin kime ait olduğu hemen anlaşılıyor. Ünlü ressamların isimleriyle özdeşleşmiş renkleri sizler için derledik.
Doğasever bir Rönesans ressamının karşılaştığı zorluklardan biri renk pigmentlerinin zamanla bozulması nedeniyle doğa resimlerinin bir süre sonra ilginç bir hal almasıydı. Uzmanlar, 16 ve 17'nci yüzyıla kadar doğa resimlerinin yapılmadığını, bu nedenle yeşile ihtiyaç duyulmadığın belirtiyor.
Daha sonra ise ressamlar yeşil üretmek için mavi ile sarıyı karıştırıyordu. Fakat 19'uncu yüzyılda Rousseau ve Cezanne daha çok doğa resimleri yapıyor ve bunlarda renk bakımından zengin ve kalıcılığı sağlayan zümrüt yeşili ve krom oksit yeşili gibi yeni pigmentleri kullanıyordu. Böylece yeşil olan ve yeşil kalan manzara resimleri ortaya çıktı.
Mor, kraliyetin geleneksel rengidir. 1856'da William Perkin adlı İngiliz eczacı bir tesadüf sonucu ilk sentetik boyayı üretmişti. Leylak rengiydi bu ve 1862'de resmi onay almıştı. Kraliçe Victoria'nın bir uluslararası sergide giydiği elbisenin leylak rengi olması bu rengi moda haline getirmişti.
Rönesans ressamları siyah rengi üretmek için kemik ya da fildişi yakıyor, gaz lambalarının isini topluyor ve yanmış üzüm asmalarını öğütüyordu. Siyah renk çoğunlukla ölümü çağrıştırıyordu; fakat bir ressam 1915'te bu renge yeni bir anlam kattı. Rus ressam Kazimir Maleviç ilk 'Siyah Kare'sini boyadığında, soyut geometriciliği benimseyen Süprematizm akımını yaratmıştı. 1935'te Sovyetler Birliği'nde öldüğünde hayranları, üzerinde siyah kareler olan bayraklar taşımıştı. Mezar taşı ise beyaz bir küpün üzerindeki siyah bir kareden ibaretti.
1929 tarihli "Yeşil Bugattide Otoportre", bir dergi tarafından o ayın kadın özgürlüğü teması için talep edilmiş bir resim. Fakat dergiyi de, de Lempicka'nın kendi çevresini de aşmış. Zira vakti zamanında, yaklaşmakta olan ve kendini hissettiren özgürlüğün, kadın özgürlüğünün ve gücünün bir simgesi haline gelerek tarihin en çok yeniden üretilen eserlerinden biri haline gelmiş.
Ortaçağ ressamları turuncu rengi bulmak için kırmızı ile sarıyı karıştırıyordu; fakat daha saf bir pigment arayışı içindeydiler. 16. yüzyılda Venedikli ve Hollandalı ressamlar çiçek resimlerinde arsenik sülfür mineralini kullanmaya başlamıştı. Ancak bu mineral zehirli arsenik içeriyordu. Buna rağmen ünlü Venedikli ressam Titian, bazı resimlerindeki kadınların kızıl kahverengi saç buklelerini renklendirmek için bu minerali kullanmıştı. Bugün kızıl kahve popüler bir saç boyası rengidir. Hatta bazı Barbie bebeklerin saç rengi olarak da kullanılmıştır. 18 ve 19'uncu yüzyılda Titian kızılı deyimi yaygın olarak kullanılıyordu artık.