Kardeşler arasındaki farklılıklara ortak tavırlar
Doğacak bebek, anne ve baba adaylarının 9 ay hayallerinde canlanır, doğuma kadar merakla ve sabırla beklenir. Bazen işler yolunda gitmez ve ebeveynleri zor bir sürecin beklediği ortaya çıkar. Engelli bir bebek dünyaya gelir. Oysa bu bebek, Allah'ın emekle ve sabırla büyütülmesi için gönderdiği armağandır. Tüm aile, çocukları için en iyisini yapmaya odaklanır. İş sadece anne ve babaya değil kardeşlere de düşer. Aynı ailenin ortak paydaşları, birbirlerine ve hayat karşı nasıl bir tavır takınmalıdır? Sizler için derledik…
Giriş Tarihi: 24.01.2019
11:49
Güncelleme Tarihi: 24.01.2019
12:43
ENGELLİ BİR ÇOCUĞA SAHİP OLUNACAĞI KARDEŞE NASIL SÖYLENMELİ?
Anne ve babalar, diğer çocuklarına yeni doğacak olan kardeşlerini anlatırken daha yavaş gelişeceğini söylemeli ve yaşanacakları durumları saklamadan anlatmalıdır. Yaşanacak olan olayları tercih meselesi olarak değil de yaşanması gereken normal bir durum olarak anlatılması gerekir.
Siz ebeveyni olarak durumu ne kadar çabuk kabullenirseniz ve davranışlarınızı pozitif hale getirirseniz; aile ve çevre etkisi o kadar olumlu olacaktır. Eğer siz çocuğunuza kendisinin sevilmediğini ya da dışlandığını hissettirirseniz, aynı şeyi onlar da sergileyecektir.
KARDEŞLER ARASI DENGE NASIL KURULMALI?
Özel gereksinimi olan çocuğunuzun ihtiyaçları diğerlerine göre bir kat daha fazla olacağından dolayı onunla daha çok ilgilenmeniz normaldir. Ancak, bunu diğer çocuklarınıza güzel bir dille anlatmak, kardeşlerin birlikte hareket etmesini sağlamak ve rahatsızlığı olmayan çocuğunuzun da tıpkı diğer kardeşi gibi her koşulda yanında olacağını hissettirmeniz çok önemlidir.
Ancak, burada dikkat etmeniz gereken en önemli husus, özel çocuğunuzun fiziksel ihtiyaçlarını diğer kardeşlerine çok sık yaptırmamanızdır. Aksi halde ilgilenmekten sıkılıp ondan uzaklaşmasına neden olabilir.
ENGELİ OLMAYAN KARDEŞLER HANGİ ZORLUKLARLA KARŞILAŞIYOR?
Farklı ihtiyaçları olduğu için engelli çocuklar, ailedeki diğer çocuklardan daha fazla dikkat çeker. Engeli olmayan kardeşler, genellikle bağımsız hale gelir ve kendi kendilerini yönettikleri için ebeveynlerinden ekstra dikkat talep etmezler. Ancak kardeşler gerginliği içlerinde taşır ve ebeveynlerine hissettirirler. Kardeşler arası eşit zamanı hedeflemek gerçekçi olmayabilir. Burada yapılması gereken ek ihtiyaçları olan çocuk için tıbbi bir randevu planladığınız gibi, her gün diğer çocuklarınıza ait zamanlar planlayın.
ZAMANIN UZUNLUĞU DEĞİL DÜZENLİ OLMASI ÖNEMLİ
Kardeşlere ayıracağınız zaman, vaktin büyük bir kısmını oluşturmak zorunda değil. Ancak, düzenli ve tutarlı olmak zorunda. Önemli olan, diğer çocuğunuzla bağlantı kurabileceğiniz vakitler. Bu 20 dakika ya da bir saat de olabilir. Zamanı ebeveyn ve çocuk arasındaki iletişime bağlı. Yani çocuğun kendini önemli hissetmesi. Bu vakitlerin aynı zamanda önleyici bir tarafı var. Kendi sorunlarını en aza indirgemeye çalışan çocuk, yanında ailesinin desteğini görerek endişeleri içerisinde kaybolmaktan da kurtuluyor.
KARDEŞLER ARASI KISKANÇLIK
Çocuklar, özellikle engelli kardeş nedeniyle ebeveynleri açısından önemlerini yitirdikleri kaygısıyla kıskançlık hissedebilirler. Bu durum normal gelişim gösteren kardeşin ebeveynlerinin dikkatini çekebilmek için okulda ve evde davranış problemleri sergilemeye başlaması olarak kendini gösterebilir.