Yeşilçam'ın yufka yürekli oyuncusu

Benzemezdi kimse ona. Herkes onun gibi olmaya çalışır, onun gibi oynamaya çalışırdı. Biraz tatlı biraz sert, biraz baba, biraz devlet, biraz amir, biraz hâkim, biraz da tonton bir dede. Öyle bir iz bıraktı ki Türk sinemasına, Türkiye karakter oyunculuğunun ne demek olduğunu o yıllarda tanıdı. Köklerini sinemaya bırakmış bir çınardı o. Bazen fabrikatör, bazen pehlivan, bazen bir taksiciydi. Hep iyiyi, güzeli, doğruyu oynadı. Filmin sonuna doğru hep haklı olanın yanındaydı. Hulusi babaydı o… Hulusi Kentmen'di… HULUSİ KENTMEN'DEN KEMAN DİNLETİSİ Zamanın Bulgaristan Krallığı'na bağlı Tırnova şehrinde 20 Ocak 1912'de doğan Hulusi Kentmen'in ailesi daha sonra Türkiye'ye göç etti. Kentmen, çocukluğunu İzmit Körfez'de geçirirken, Deniz Astsubay Okulu'nda eğitim aldı ve Deniz Kuvvetleri'nde denizaltıcı Astsubay olarak görev yaptı. BEYAZ PERDENİN TONTON BABASI '16 yaşında Deniz Astsubay okuluna girdim, 30'da mezun oldum, sonra ilk gemim Mecidiye -tabi şimdi yalnız ismi var- ondan sonra Dumlupınar denizaltı gemisi…' Bir müddet kara hizmetinde de bulunan Kentmen, askerlik görevini sürdürürken ilk kez vodvil türündeki 'Hisse-i Şayia' oyunuyla sahneye çıktı. Refika Kentmen ile 1938'de dünya evine giren sanatçı, Volkan isminde bir oğul, daha sonra da iki torun sahibi oldu. Emekliliğinin ardından kendisini sahnelere ve sinemaya veren Kentmen, halkevlerinde, Ses Tiyatrosu'nda ve Şehir Tiyatroları'nda sahneye çıktı. Kentmen, ilk kez 1942'de bir filmde kamera karşısına geçerken, İhsan İpekçi'nin senaryosunu yazdığı 'Senede Bir Gün' filmiyle yükselişi yakaladı. 'Halkevleriyle başladık, evvela tiyatro. Ondan sonra bir profesyonel sahneye geçiş oldu… Sinemaya geçişim de aynı halkevlerinden, profesyonel sahneye geçişim gibi oldu. Bu aralarda bir sinema teklifi geldi. 'Senede Bir Gün… ' Daha sonra bu filmleri 1948'de 'İstiklal Madalyası', 1949'da 'Şehitler Kalesi', 1950'de 'Estergon Kalesi' ve 'Züfikar'ın Gölgesinde', 1951'de 'Barbaros Hayrettin Paşa' filmleri takip etti. 'Hulusi Kentmen Tiyatro Topluluğu' ile turnelere çıkıp birçok yerde oyun sahneleyen sanatçı, 1942-1988 yılları arasına 500'e yakın film sığdırdı. Filmlerinde onun karakterine karakter katan babacan seslerin sahipleri ise seslendirme sanatçıları Kemal Ergüvenç ve Rıza Tüzün oldu. Kentmen, komiser, esnaf, hakim ve fabrikatör rollerinin aranan yüzü olurken, kariyeri boyunca Adile Naşit, Münir Özkul, Kemal Sunal ve Tarık Akan gibi isimlerle birçok filmde kamera karşısına geçti. İyi filmin iyi senaryo ile mümkün olacağını savunan Kentmen, neden 'iyi' rollerde yer aldığını bir röportajında, 'Hem komediye hem drama uyum sağlayabiliyorum, yalnız kötü adam oynayamıyorum. Çünkü tipim kötü adama müsait değil. Bir defa oynamaya kalktım, bir şeye benzemedi.' sözleriyle açıkladı. Pala bıyıkları kadar tatlı sert ve babacan yapısıyla seyircinin gönlünü kazanan Hulusi Kentmen, 1978'de 'Yorgun Savaşçı' ve 1985'te 'Acımak' dizilerinde de rol aldı. Aynı zamanda keman sanatçısı olan ve fotoğrafçılıkla da yakından ilgilenen oyuncu, 20 Aralık 1993'te böbrek yetmezliği sebebiyle vefat etti ve Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi. 'Katiyen şımarmasınlar ve katiyen içkiye bağımlılığa uğramasınlar, içkiyi ağızlarına koymasalar çok çok daha iyi ederler…' Hulusi Kentmen'in rol aldığı bazı filmler şöyle: 'Paranın gücü', 'Acı Su', 'Donanmanın Gülü', 'Şabancık', 'Taşı Toprağı Altın Şehir', 'Ah Bu Ne Dünya', 'Bıktım Her Gün Ölmekten', 'Meraklı Köfteci', 'Ah Bu Gençlik', 'Minik Cadı', 'Ateş Böceği', 'Ah Nerede', 'Üçkağıtçılar', 'Baba Bizi Eversene', 'Kara Murat Ölüm Emri', 'Yumurcak', 'Uyanık Kardeşler', 'Yalancı Yarim', 'Vurgun', 'Keloğlan ile Cankız', 'Öksüzler', 'Sev Kardeşim', 'Yumurcağın Tatlı Rüyaları', 'Ali Baba Kırk Haramiler', 'Sezercik Yavrum Benim', 'Ayşecik Yuvanın Bekçileri', 'Bir Katil Sevdim', 'Denizciler Geliyor', 'Sevgili Öğretmenim', 'Şoförün Kızı', 'Çanakkale Aslanları', 'Kendini Arayan Adam', 'Gönül Avcısı', 'Sevimli Haydut', 'Vatan Uğruna', 'Meçhul Kahramanlar', 'Efelerin Efesi', 'İstiklal Madalyası'.