Arama
Sultan Abdülhamid’in Hırka-i Saadet’i ziyaret günleri
Sultan II. Abdülhamid Han'ın kızı Şadiye Osmanoğlu hatıralarında, babasının Yıldız Sarayı'ndaki Ramazan ve Topkapı Sarayı'ndaki Hırka-i Saadet dairesi ziyaret günlerini hasretle anlatıyor. İşte kızının kaleminden Sultan II. Abdülhamid'in Ramazan hassasiyeti…
Has Oda'nın Vâsıf tarafından yapılan sedef kakmalı kapısı
Selamlıktaki merasim bitince; bizlerin bulunduğu harem salonunun kapısı açılırdı. O güne mahsus ağır tuvaletlerimiz başlarımızda taçlar ve göğüslerimizde nişanlarımız olduğu halde, kıdemlerimize göre validelerimizin yanında yürür, huşu ile bu ziyareti biz de icra ederdik.
Ardımızdan Vükela hanımları, sarayın Haznedarları, emektarlarımız ve sarayın genç kızları bizi takip ederdi.
İftar yemeğini her birimiz için ayrı odalarda hazırlanmış sofralarda yerdik, tanıştığımız hanımlarla konuşur ve yeni dostlar kazanırdık.
Hırka-i Saadet ziyaretinin gönüllerimize doldurduğu manevi saadetin, ruhi sevincin bizleri nasıl birbirimize sevgi ve muhabbetle kaynaştırdığını o zaman hep düşünürdüm. Hayatta, itikadıma ve mübarek dinime imanım, bu kaynaktan en büyük gıdasını almıştır.
Bu mesut iftar sonrasında tekrar arabalarımıza biner, bir alay halinde Yıldız'daki dairelerimize avdet ederdik, yolda arabalarımızın mum fenerleri yanar, onların aydınlığında senede bir defa Hırka-i Saadet ziyareti vesilesiyle, şehirdeki gece hayatına merakla bakmak talih ve zevkine mazhar olurduk."
Saray Başkâtibi Tahsin imzalı 10 Ocak 1899 tarihli Meclis-i Mebusan'a iletilen bir ferman, Sultan II. Abdülhamid Han'ın Ramazan ayına verdiği ehemmiyeti gösteriyor.
Şerefle gelip yaklaşmakta olan mübarek Ramazan ayının bilcümle müminlere ve Allah'ın birliğine inananlar için günahlarının affına vesile olması ve bütün ehl-i islamın bu ayın kutsiyetini dikkate alarak İslamiyet'in yüce prensiplerine aykırı hareketlerden, mübarek gecelerde münasebetsiz ve çirkin yerlerde bulunmak gibi İslam'a yakışmayan ve men edilmiş hallerden kat'i suretle uzak durmaları, oruç, namaz vesaire gibi dini vazifeleri yerine bir kat daha dikkat etmeleri velhasıl müminlerin dinin açık hükümlerine tamamiyle riayet etmelerinin, Yüce Yaratıcı'nın rızasına, Peygamber Efendimiz'in hoşnutluğuna ve her iki dünyada kurtuluşa mucip olacağından şüphe bulunmamaktadır.
