Arama
Sultan II. Bayezid’in hatları
Sultan II. Bayezid, Osmanlı tarihinde iz bırakan hükümdarlardan biriydi. Babası Fatih Sultan Mehmet'in ölümünün ardından kardeşi Cem Sultan ile uzun yıllar sürecek bir taht mücadelesine girmiş; devletlerarası bir mahiyete bürünen bu mücadelenin galibi II. Bayezid olmuştu. İyi bir tahsil gören Sultan II. Bayezid, güzel sanatlara ilgi duymuş; şehzadelik döneminde hüsn-i hat dersleri almıştı. Peki, Sultan II. Bayezid Osmanlı'da hüsn-i hat ekolünün oluşmasını nasıl sağladı? Sultan II. Bayezid'in hat sanatındaki maharetine dair bilinmeyenleri derledik.
Ortadan uzun boylu, yağız çehreli, elâ gözlü, geniş göğüslü olan Bayezid yumuşak, hatta melankolik bir tabiata sahipti. Gençliğinde serbest bir hayat sürdüğü halde padişahlığında ibadete ve hayır işlerine yönelmişti.
Bu sebeple de Bâyezîd-i Velî diye anılır olmuştu. Mecbur olmadıkça savaştan uzak kalmaya dikkat etmiş, "nizâm-ı memleket" için İstanbul'dan ayrılmamayı tercih etmişti.
Şehzadeliğinden beri etrafına ünlü bilginleri toplamış ve kendisini yetiştirmeye çalışmıştı.
Aynı zamanda şair olan ve şiirlerinde Adlî mahlasını kullanan Bayezid'in çoğunluğunu (125 kadar) gazellerin meydana getirdiği küçük hacimli divanı basılmıştır (İstanbul 1308).
Orta derecede bir şair olan padişah hat sanatında oldukça yetenekliydi. Hat sanatındaki eserlerini, bizzat Şeyh Hamdullah'tan meşk etmişti.
Uygur yazısını okumayı öğrendiği ve çok az İtalyanca bildiği yolunda da kayıtlar vardır. Ancak babası ölçüsünde hoşgörülü ve açık fikirli değildi. Gentile Bellini'nin yaptığı tabloların saraydan çıkartılıp satılması, Tokatlı Molla Lutfî'nin inançsızlıkla suçlanarak idamı bu dönemde olmuştur.
Gençliğinde serbest bir hayat sürdüğü halde padişahlığında ibadete ve hayır işlerine yönelen Sultan II. Bayezid, İstanbul, Amasya, Edirne, Osmancık, Geyve ve Saruhan'da pek çok hayrat yaptırdı. Saltanatının son zamanlarında yaşanan salgınlar, kıtlıklar ve depremler, uğursuzluğuna işaret sayılmıştır.
Şehzadeliğinden itibaren ulema ve şu'arayı himaye etmiş, san'atkarları desteklemiş olan Bayezid zamanında Molla Lutfî, Müeyyedzâde Abdurrahman, İbn Kemal, İdrîs-i Bitlisî, Tâcîzâde Câfer ve Sâdî çelebiler, Zenbilli Ali Efendi, Necâtî, Zâtî, Visâlî, Firdevsî gibi birçok âlim ve şair yetişmiştir.
30 yıl, 11 ay, 2 gün süren bir saltanatın ardından, 1512'de oğlu Şehzade Selim lehine tahttan çekilen Bayezid, doğduğu yer olan Dimetoka'ya gitmek üzere iken, 21 Mayıs 1512 tarihinde Çorlu yakınındaki Abalar köyünde vefat etti.
İstanbul'a getirilen cenazesi, Beyazıt Meydanı'nda yaptırtmış olduğu caminin yanına gömüldü.