Tevfik Fikret

Usta şairin annesi Refia Hanım 1879’da Hac dönüşü yolda kolera salgınından dolayı hayatını kaybetti ve Tevfik Fikret 12 yaşında öksüz kaldı. Babası ise o sırada sürgüne gönderildi. Böylece minik Fikret anneannesinin yanında kız kardeşi Sıdıka ile yaşamaya başladı.

Şair yaşadığı çeşitli buhran ve hastalıklar sebebiyle 1915 Ağustos’ta dünyaya veda etti.

Tevfik Fikret’in lise birinci sınıftayken Nazmi mahlasıyla gazel tarzında ilk şiirini hocası Muallim Fevzi Tercüman-ı Hakikat'te (1884-1885) yayımladı. Aynı zamanda Fikret, 1888’de liseyi birincilikle bitirdi.

Tevfik Fikret, Ticaret Mekteb-i Alisi'nde hat ve Fransızca dersleri verdi. Aynı zamanda usta şair 1891'de "Mirsad" dergisinin düzenlediği şiir yarışmasında birincilik kazanınca edebiyat çevrelerinde adını duyurmaya başladı.

1896 yılında gençlerle yeni bir edebiyat topluluğu kurmayı hayal eden Recaizade Mahmud Ekrem, öğrencisi Ahmed İhsan Tokgöz'ün yayımladığı Servet dergisini Servet-i Fünun adıyla edebi bir dergi haline getirdi. Derginin başına geçmesi için Tevfik Fikret’i ikna etti.

“Sanat, sanat içindir”, anlayışını benimseyen şair yazdığı süre boyunca biçimsel kaygıları da göz önünde bulundurarak şiirlerinde sürekli yenilik aradı. 1900'de yayınlanan "Rübab-ı Şikeste”de toplumsal sorunlara ağırlık verdi. Bununla birlikte şiirlerinin günlük konuşma diline yakınlığının mahir durumu takdirle karşılandı.

Tevfik Fikret, "Nobel Edebiyat Ödülü" sahibi François Coppee'den etkilenerek kendi şiirlerini yazmaya başladı. Şair, yazılarındaki küçük ayrıntılar ve titiz tutumuyla kendine özgü bir üslup oluşturdu ve dönemin edebiyat ve şiiri üzerinde etkili oldu.

Şairin ikinci şiir kitabı “Haluk'un Defteri” en iyimser olarak nitelendirilen eseridir. Çünkü şair zaman içinde pesimist bir anlayışa evrilerek yaşadığı hayattan şikayet etmeye, derin bir kötümserlik içerisine girmeye başladı. Tevfik Fikret, çocuklar için yazdığı Şermin" adlı eseri ise 1914’te yayınlandı.