Cemil Meriç'in Bir Dünyanın Eşiğinde eserinden alıntılar

'Değişiklik olmayan yerde hayat yoktur. Keşke düşünceler de insanlar kadar çoğalabilseler…' 'Hayat, zaferi olmayan bir kavga. Hepimiz mezbahaya sürüklenen koyunlarız. Kurbanlar da, cellatlar da zavallı.' 'Rabbini tanıyan ruh, bütün engelleri aşar.' 'Ben türkü söylerim, babam hastaya bakar, annem değirmen çevirir. Bir değil düşüncelerimiz ama kaygımız tek: yaşamak.' 'Fenalık yapanı bile sevecek, ama fenalığı hoş görmeyeceksin.' 'Doğu, irfanı hisarlarla kuşatır, emanetleri ehline tevdi etmek, imanın şiarıdır.' 'Bilgiyi gönlünde bulur, vahdet sırrına eren, bütün şüphelerden kurtulur. Şüphe, bilgisizliğin çocuğu.' 'Dörtte üçünü kirlettiğin, köleleştirdiğin, yakıp yıktığın bir dünyaya hükmetmek marifet mi?' 'Hepimiz düşe kalka hakikatı arayan birer yolcuyuz, hoş görmek ne kelime, kim kimi hoş görecek?' 'Fethedilecek tek bir ülke var: kendin. Bakışlarını iç dünyana çevir, vehimlerinden soyun.' 'Demek çektiğimiz acıların tek sorumlusu; biziz. Huzur bir tesadüf değil, bir mükâfat. Benlik dediğimiz heykeli, daha önceki doğuşlarda kendimiz yonttuk. Rastgelelik yok kâinatta. Yaptığımız her hareket, gelecek hayatlarımızın kaderini çizmekte...' 'Kitaplar bilgelikte ilk basamak. Adak, ibadet, dua… birer kayık. Karşı yakaya geçer geçmez, kayığı bırak. Gerçek bilgeliğin yolu üç: marifet, riyazet, vuslat.' 'Hangi yoldan kurtuluşa varacak? Zekânın aydınlattığı amel yolundan. Bilgiyle amel kaynaşacak. Amel'den kim kaçabilir?Yaşamak, hareket etmek demek. Bilgi amelden üstün. Ama atalet amelden üstün değil.' 'Bir duman gibi dağılsın öfken. Kuşku: bardağın dibinde kalan su, dök gitsin.' 'Kalbin arzu ile çalkalanmıyorsa, mükâfat ummuyorsan yaptığın işten, kıskanmıyor, imrenmiyorsan sükûn içindesin. Çırpınan yalnız beden.' 'Önce bir pırıltıdır Doğu, bir özleyiştir. Efsaneyle şiir kanatlıdırlar. İlim ağır ağır ilerler.' 'Kavga savaşçının kutsal vazifesi. Düşmana sırtım çeviren yiğit, kendine güldürür herkesi. Adı lanetle anılır.' Hüseyin Cemil Meriç, Balkan Savaşı sırasında Yunanistan'dan Türkiye'ye göçmüş bir ailenin çocuğu olarak 12 Aralık 1916'da Hatay'ın Reyhanlı ilçesinde dünyaya geldi. Cemil Meriç'in 'Geç Kalmış Bir Muhasebe' başlıklı ilk yazısı, 1933'te yerel Yenigün gazetesinde yayımlandı. Milliyetçi tutumunun yanı sıra yayımlanan bir yazısında bazı hocalarını eleştirmesi yüzünden 12. sınıfta liseden ayrılmak zorunda kalan Meriç, 1936'da Nurullah Ataç ve Reşat Ekrem Koçu'nun öğretmenlik yaptığı İstanbul'daki Pertevniyal Lisesi'ne geçti. Yazar Meriç'in ilk telif kitabı 'Hint Edebiyatı' 1964'te yayımlandı. Doğu medeniyetlerine karşı olan önyargıları yıkmayı amaçlayan ve dört yıllık bir çalışmanın sonucu olarak ortaya çıkan eser, 'Bir Dünyanın Eşiğinde' başlığıyla iki kez daha basıldı. 'Bana öyle geliyor ki, hayat denen mülâkata bu kitabı yazmak için geldim.' dediği 'Bu Ülke' adlı kitabı Ötüken Yayınevi tarafından 1974'te yayımlandı. Aynı yıl, medeniyet kavramını tartıştığı 'Umran'dan Uygarlığa' adlı eseri okurla buluştu. Cemil Meriç, edebiyat ve düşünce tarihi niteliği taşıyan 'Kırk Ambar' adlı eseriyle 1980'de Türkiye Milli Kültür Vakfı Ödülü'ne layık görüldü. Cemil Meriç, 3 Haziran günü, kendisini yatağa mahkûm eden uzunca bir hastalıktan sonra 13 Haziran 1987'de, 71 yaşında hayata veda ederek, Karacaahmet Mezarlığına eşinin yanına defnedildi. Usta edebiyatçının Hatay'ın Reyhanlı ilçesinde doğduğu ev, 2014 yılında müzeye dönüştürüldü.