Cengiz Dağcı'nın kaleminden "Anneme Mektuplar"

🔸 Bugüne değin yürüdüğüm yollar arkamda kalmıştı. Cengiz Dağcı 🔸 İçimin suskunluğunu dağıtmaya zorluyordum kendimi. Ama nafileydi. Okuduğum kitaplar yüce doruklar gibi yükseliyorlardı karşımda ve okudukça öyle bir doruğa hiçbir zaman ulaşamayacağımın şuuru altında eziliyordum. Cengiz Dağcı 🔸 Yağmurun dinmesini bekliyorum. Alışkınım. Kimseye görünmeksizin beklemeye yarı karanlık odamda. Eski bir fotoğraf, eski bir bebek, dalından kopuk bir çiçek. Cengiz Dağcı 🔸 Kendi kendimden kaçıyordum. Ya da kendimi hayattan saklayabilecek gibi bir yer arıyordum günlerce. Bağımsız ruhumun cezasını çekiyordum o günlerde. Cengiz Dağcı 🔸 Sağını solunu görmeden, önüne bakmadan yürürsen günün birinde çukura düşeceğinden haberin yok mu senin? Cengiz Dağcı 🔸 Yitiriyor önemini özlediğim yollar. Cengiz Dağcı 🔸 Bir bekleyiş değil bu artık benim hayatım böylece geçiyor. Cengiz Dağcı 🔸 Oysa biliyorum, ulaşılmaz bir yerdesin sen; bizi birbirimizden ayıran sadece uzaklıklar da değil, zaman, anne. Cengiz Dağcı 🔸 Benim için hayat güzeldi, güzel olduğu kadar da sadeydi. Oysa hayatın binbir yönü varmış. Cengiz Dağcı 🔸 Beni senden ayırabilecek bir güç yok dünyada. Cengiz Dağcı 🔸 Taşlaşmış bir dünya içinde yalnızca sen ve ben ve üzerimizde gökyüzü. Cengiz Dağcı 🔸 Beni yaşatan, beni ayakta tutan, benim yalnızlığımdı gerçekten. Cengiz Dağcı 🔸 Sabır ve iyi bir geleceğe inanç; en iyi ilâç. Cengiz Dağcı 🔸 Canı darda olan bir insan için duanın gücü büyüktür. Cengiz Dağcı 🔸 Hayat basitti. İnsanlar doğarlardı, büyürlerdi, güler veya ağlarlardı; sonunda ölürlerdi. Cengiz Dağcı 🔸 Zaman geçmiyor, zaman duruyor. Biz, insanlar geçiyoruz zamanın içinden. Kimimiz çabuk, kimimiz yavaş. Cengiz Dağcı 🔸 Benden başka kim görebilirdi benim içimdekileri? Cengiz Dağcı 🔸 İnsanoğlu kuş gibi; karanlıktan çıkıp yine karanlığa girer. Cengiz Dağcı 🔸 Yalnızlığımdan şikayet ediyorum. Ama üzüntüm yersiz. Ben hâlâ hayattayım ve doğduğuma pişman değilim. Cengiz Dağcı 🔸 Hayattan hiçbir şey beklemiyorum diyorum ya, inanma; bekliyorum, anne. Baharı bekliyorum; çiçekleri, kelebekleri.. Cengiz Dağcı