Dünyayı kucaklayan şair: Özdemir Asaf

'ölebilirim genç yaşımda, Atatürk'ün, İsmet İnönü'ye verdiği 'Asaf'ın çocuklarını bir okula yerleştirin' emriyle eğitim hayatına başlayan Asaf, Galatasaray Lisesi'nden sonra 1941'te sınavı kazanarak Kabataş Erkek Lisesi'ne geçti. Buradan mezun olduktan sonra İstanbul Üniversitesi'nde hukuk okumaya başlayan şair, 2 yıl sürdürebildiği hukuk eğitiminde ilk eşi Sabahat Selma Tezakın'a aşık oldu. Asaf'ı tanıyanlar onun ne kadar içten ve zarif olduğunu anlatır hep. İlk eşi Sabahat Selma Tezakın'ın onu anlattığı şu birkaç satır da bunun ispatı zaten: 'Şiirler yazıyor, çeviriler yapıyordu. Son derece kibar, zarif, çok şık bir gençti. Herkes poplin gömlek giyerken Özdemir, takım elbisesinin içine ipek ponje gömlek giyiyordu. Kol düğmeleri altın üzerine inci kakmalıydı. Sağ elinin yüzük parmağında tek taş altın bir yüzük, sol elinin küçük parmağında kemer biçiminde yakut taşlı bir yüzük vardı. Bu kadar şıktı.' Asaf, daha sonra 3 yıl iktisat bölümüne ve bir yıl gazetecilik bölümüne devam etse de hiçbirinden mezun olamadı. Bir süre sigorta prodüktörlüğü yapan ve 1948'de askere gidinceye kadar görevli olarak, Afyon, Çankırı, Burdur, Kastamonu, Ankara gibi birçok şehri dolaşan şair, 1961'de ise eşinden ayrıldı. 'R'leri söyleyemediği için dergilerde yayımlanan şiirlerinde önce Özdemir Özden ismini kullandı. Sonra Oktay Akbal'ın önerisiyle, Özden yerine babasının adı olan Asaf'ı tercih edip Özdemir Asaf olarak yaşamına devam eder. Zaman ve Tanin gazetelerinde çevirmen olarak çalışan Asaf, 1962'de Türkiye'nin akademik eğitim almış ilk kadın fotoğrafçısı Yıldız Moran'la ikinci evliliğini yaptı ve bu evlilikten Gün, Olgun ve Etkin isimlerinde 3 oğlu dünyaya geldi. Asaf, ilk yazısı 'Servet-i Fünun' dergisinde çıktıktan sonra şiir, yazı ve çevirilerini 'Amaç', 'Büyük Doğu', 'Dost', 'Edebiyat Dünyası', 'Kaynak', 'Küçük Dergi', 'Seçilmiş Hikayeler', 'Uyanış', 'Şadırvan', 'Türkçe', 'Türk Dili', 'Varlık', 'Yeditepe', 'Yenilik', 'Yirminci Asır' gibi dergilerde ve 'Vatan' gazetesinin sanat sayfalarında yayımladı. 'Seni saklayacağım inan 'Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde.. Çocukken geçirdiği akciğer rahatsızlığı 1979'da tekrarlayan Özdemir Asaf, 1980 aralık ayı başında, Vakıf Gureba Hastanesi'nde tedavi görmeye başladı. Beyninde tümör tespit edilen ve 28 Ocak 1981'de, 58 yaşındayken Bebek'teki evinde hayata veda eden Özdemir Asaf'ın cenazesi, isteği üzerine Aşiyan Mezarlığı'na defnedildi.Can Yücel, Asaf'ı defnettikten sonra şairin 'R'leri söyleyememesine ithafen Cenaze Dönüşü adlı bir şiir yazar. Şiir şöyledir: Anlaşıldı bu/R'lerin intikamı/Onlar yuttu Özdemir Asaf'ı. 'Hastanede veya hapishanede hayatını yazma sonunu bir merak eden çıkabilir hastanede her gece insan birkaç yaşam yitirebilir ya da yaşayabilir.' Asaf, 'Dünya Kaçtı Gözüme', 'Sen Sen Sen', 'Bir Kapı Önünde', 'Yumuşaklıklar Değil', 'Nasılsın', 'Çiçekleri Yemeyin', 'Ben Değildim', 'Bugün ve Bugün', 'Benden Sonra Mutluluk', 'Çiçek Senfonisi' şiir kitaplarıyla, 'Dün Yağmur Yağacak' ve ''ça' isimli hikayelerini okuyucuyla buluşturdu. Özdemir Asaf iyi bir babadır. Çocukları, onunla ilgili hep sıcacık hatıralar anlatır. Oğlu Gün Arun anlatıyor: ''Babaaaa...' diye koşar, atlardık kollarına babam eve geldiğinde. Üzerine biraz tırmanır, o günkü heyecanlarımızı anlatır, endişe ve sorularımızı iletirdik. Konuşurduk... Dinlerdik... Kısa belki ama genellikle yoğun, her zaman karşılıklı sevgi ve saygıyla içten sohbetler... Sonrasında babam ceplerinden birine elini daldırır, bizler için getirdiği fındıkları, fıstıkları çıkarırdı. Kimi zaman iki üç simit... Bir gün, yavru bir kedi... Onların aralarında ya da başka bir cepte; peçeteler, kâğıtlar, şiirler, belki bir iki tercüme, düşünceler, an ve anılar...'

Dünyayı kucaklayan şair: Özdemir Asaf

DÜNYAYI KUCAKLAYAN ŞAİR