Erdem Beyazıt'ın "Sebep Ey" kitabından eşsiz dizeler

🔸 Ya bütün şairler 'seni' sevmiş, ya da ben her mısrada 'seni' buluyorum. Erdem Bayazıt 🔸 Kaç yaşındayım sahi? Saymadım bilmiyorum... Erdem Bayazıt 🔸 Ve şunu iyi anlıyoruz. En iyisi yürüyerek gidilir yaşamaya. Erdem Bayazıt 🔸 Kalakalmış bir kıyıda melûl ve tenha. Erdem Bayazıt 🔸 Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya. Erdem Bayazıt 🔸 Gözlerinden göğüme sayısı yıldız akar Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar. Erdem Bayazıt 🔸 Yalnız imkânsızlığı mı anlatır bir bulut Yağmağa hazır bekliyorsa gökyüzünde. Erdem Bayazıt 🔸 Ürperir tabiat, üfleyince Rüzgârı derin gök soluğu Ulu ses dokununca çarka Düşer ölümün gölgesi eşyaya Başlar eşyada hareket Kurtulmak için kendinden Erdem Bayazıt 🔸 Artık beni parktaki ağaç bile anlamıyor Siyah kedinizin kuyruğunda sallanan zaman Bir zamanlar sevinçle giyindiğim Ak bir güvercin kanadı gibi gururla giyindiğim Temiz ve mavi giysim değil artık. Erdem Bayazıt 🔸 Beton duvarlar içinde bir çiçek açtı. Erdem Bayazıt 🔸 Hep yarınları bekledi bu insanlar, geldiğini hiçbir zaman fark etmediler. Erdem Bayazıt 🔸 Sizin bahçenizde büyüyecek imânın güneş yüzlü çocuğu. Erdem Bayazıt 🔸 Susmanın kalesine sığınıyorum Önümde karanlıktan duvarlar Sırtımda insan yüklü bir gök var. Erdem Bayazıt 🔸 Dünyanın en uzun hüznü yağıyor, Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne. Kar yağıyor ve sen gidiyorsun. Erdem Bayazıt 🔸 Bir hançer ağacı gibi büyüyor içimde acı dağlardan bir dağ gibi kabaran yüreğimde. Erdem Bayazıt 🔸 Beton duvarlar içinde bir çiçek açtı. Erdem Bayazıt 🔸 Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım... Erdem Bayazıt 🔸 O en öksüz köşesine sığındığımız yalnızlığın teselli çiçekleri üstümüze göçen son kuşların sedef gagalarından dökülür şehir bir mahşer gibi içimizde ölür. Erdem Bayazıt 🔸 Şehir bir mahşer gibi içimizde ölür. Erdem Bayazıt 🔸 Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden Erdem Bayazıt