"Eylül" romanından unutulmaz cümleler

🔺 Türk edebiyatının ilk başarılı psikolojik romanı, Mehmet Rauf'un kaleme aldığı 'Eylül' isimli eserdir. Roman, 1900 yılında Servet-i Fünun dergisinde yayınlanmaya başlanmış ve Rauf romanını, Halit Ziya Uşaklıgil'e ithaf etmiştir. ◾ İnsan eminim zannettiği şeylerde o kadar çok yanılır ki... Mehmet Rauf 🔺 Yazar kitabında, ruhsal çözümlemelerde çok başarılı bir çalışma sergilemiştir. İnsanların ruh hallerini çok iyi bir şekilde tahlil edip okuyucusuna aktarmıştır. ◾ Herkes samimiyetini bir başka zamana saklıyormuş gibi. Mehmet Rauf 🔺 Romanı okurken, eski İstanbul'a, o dönemin kıyafetlerine, evlerine ve hayatlarına yakından bakma şansı yakalıyorsunuz. ◾ Yüreğinizdeki sevgiyi israf ediyorsunuz. Mehmet Rauf ◾ Layık olan mutlu olur yahut! Goethe'nin dediği gibi, layık olan kazanır ve kazanamayan layık değildir. Mehmet Rauf ◾ Kalabalık içinde yalnız yaşamak, kalabalık içinde gezip beraber bir köşeye kaçmak, işte asıl zevk budur. İnsan kalpleri, birbirine bağlılığın ne demek olduğunu o zaman anlar. Mehmet Rauf ◾ Suç olarak gördüğü şeyi kendisinde hak olarak görüyordu. Mehmet Rauf ◾ Birbirlerini ve kendilerini yorgun olmakla aldatarak üzüntülerini gizlerlerdi. Mehmet Rauf ◾ Bu bakış dünyada böyle bakışlar da var. Sadece bana ait böyle bir bakış sadece bana yönelen bir yüz. Mehmet Rauf ◾ Onu görmemiş sevmemiş olsaydı hayatın, mutluluğun ne olduğunu bilmemiş olacağını görüyordu. Mehmet Rauf ◾ Kaderimizi biz mi çizeriz yoksa çevremizdekiler mi? Mehmet Rauf ◾ Mümkün olmayan şeyi istemek, bile bile reddedilmektir… Mehmet Rauf ◾ Eylül! Öyle bir ay ki geçen her güzel günü için ona minnettar olmak gerekir; içine bir kaç günlük kış hücumundan acı düştüğü için, o güzel havaların, sürekli yazın artık nasıl geçmiş, yalnızca bir mazi olmuş olduğunu hissettiren bir esef ve özlem ayıdır. Mehmet Rauf ◾ Acı, mutsuz bir düş olmuştu, değil mi? Mehmet Rauf ◾ Nedir bu insanın içten içe çürüyüşü... Mehmet Rauf ◾ Nedir bu insanlıktaki, varlığımızın derinliğindeki tufan, bu çamur, bu fırtına... Mehmet Rauf ◾ Ah insanlar, şu insan kalbi... Yüz bin manalı bir muamma... Mehmet Rauf ◾ Buna sonbahar demişler... Malum ya, Eylül hüzün ve yas ayıdır. Mehmet Rauf ◾ O halde kime tutunmalı? Neye inanmalı? Mehmet Rauf ◾ Güneş tatlı bir okşayışla sıcaklığını duyurmaya başlamış, pencerelerden giren ışık içerinin yarı gölgesinde güler yüzlü parıltılarla resimleşiyordu. Mehmet Rauf ◾ Azıcık fedakârlığa katlanmayınca hiçbir şey yapmak mümkün değildir. Mehmet Rauf