Gabriel García Márquez'in Yüzyıllık Yalnızlık'ından 33 alıntı

'İnsan ölme zamanı geldiğinde değil, ölebildiği zaman ölür.' ''Altında yatan bir cenazen olmadıkça, yurt sayılmaz asla o toprak.'' ''Yaşam sandığınız kadar uzun değil.'' ''Her yerde onu arayıp durdu. Ama onu yalnızca dayanılmaz yalnızlığını dolduran hayallerinde buluyordu.'' 'En çok yandığım da, bunca zamanı yitirmiş olmamız.' 'Ummadığımız bir anda, ummadığımız bir durum bizi alıp yıllar öncesine götürüp varlığını bile unuttuğumuz olayları, zihnimizin karanlık dehlizlerinden birdenbire gün ışığına çıkarıveriyor.' ''Zaman öyle bozulmuştu ki, başladığı her iş yarım kalıyordu.'' ''İnsanın oturduğu toprakların altında ölüleri yoksa, o adam o toprağın insanı değildir.'' ''Hiçbir şey yapılamanyınca, zamanı aylara ve yıllara bölmenin gereği yoktu.'' ''Güzel günlerden öyle uzaklaşmış bulunuyordu ki, en kötü anılarla dolu günleri bile özler oldu.'' ''Kötülük dünyada değil, kişinin yüreğindedir.'' ''Kabuğuna çekilip kendini canlı canlı eve gömdü.'' ''Beklemekle geçirdiği yıllar boyunca yüreğinin ateşi sönmüştü.'' ''Geleceğin belirsizliği, yüreklerini geçmişe çevirmiş.'' 'Şu havaya bak, güneşin vızıltısına kulak ver, her şey tıpkı dünkü ve önceki günkü gibi.' 'Yüreğini kolla, Aurelino' dedi, ''Mahkum edilen soyların ikinci bir şansı yoktur.'' 'Sanki zaman tersine dönmüş de yeniden ilk günlere gelmişiz gibi.' ''Hiç şaşmaz yüreği, ona karanlıkta yol gösteriyordu.'' ''Niçin savaştığını bildiğin için şanslısın doğrusu. Bana gelince, ancak şimdi kafama dank etti: Ben yiğitliğe kara çaldırmamak için savaşıyorum.'' 'Yeniden kestane ağacının altına gitmişse, gitmeyi istediğinden değil, gövdesinin bir alışkanlığı olduğundan gitmişti.' ''Çoğu neden savaştığını bile bilmiyordu.'' 'Oysa yalnızlığın ayrıcalığına ulaşabilmek için yıllar yılı acı ve yokluk çekmiş.' ''Dibine köz döşenmiş gibi gelen yalnız yatağında gözüne uyku girmeden şafak sökene kadar bekliyordu.'' 'İnsan böylesi bir koyuvermişlik içinde yaşayamaz,' dedi. ''Dünya yuvarlak, tıpkı bir portakal gibi.'' 'Bir dakikalık uzlaşma, ömür boyu arkadaşlıktan daha iyidir.' 'Saçı sakalı karışmış suratında seçilebilen tek şey, dipleri yeşillenmiş dişleri ile kıpırtısız gözleriydi.' ''Çabucak unutulan uzun bir şiiri yırtıp unutulmanın boşluğuna savuruyor gibiydi.'' 'Kör talih doğuştan yakama yapışmış, ölünceye kadar da bırakmayacak.' ''Aslında başkalarının işlediği suçun kefaretini ödüyorsun.'' 'Çünkü yalnızlık, anılarını ayıklamış, yaşamın yüreğinde biriktirdiği özlem dolu süprüntüleri yakmış, geriye en acı anıları bırakarak, onları arıtmış büyütmüş, sonsuzlaştırmıştı.' 'Kötülükle geçmiş bir ömrün kefaretini, dünyaya son bir iyilik yapmakla ödeyebileceğine inanıyordu.'