Haruki Murakami’nin Koşmasaydım Yazamazdım'ından 25 alıntı

Bir insan, edebiyat dehasına sahip değilse, ne kadar tutkuyla çabalarsa çabalasın roman yazarı olamaz. Birileriyle bir şeyler yapmaktansa, tek başıma sessizce kitap okumayı, kendimi vererek müzik dinlemeyi severim. Tek başına olduktan sonra yapacak bir şeyler bulmak konusunda sıkıntım yoktur. Ben insan değilim. Sadece bir makineyim. Makine olduğuma göre hiçbir şeyi hissetmeme gerek yok. Bazen birilerinin beni övmesi, elbette sevindirici. Aşağılanmaktan çok çok daha iyi. Neden birini çok sevmek, aynı zamanda o insanı derinden yaralamakla aynı olsun ki? Yani eğer öyleyse birini çok sevmenin ne anlamı var ki? Ölene kadar on sekiz yaşında kalmak için on sekiz yaşında ölmekten başka yol yoktur... Nedendir bilmem, eskiden beri bir başkasına üstün gelmek ya da yenilmek pek umurumda olmadı. Koşu ritmine uygunluğu düşünülecek olursa, sanırım koşuya eşlik edecek en iyi müzik Rock müziğidir. Geçmem gereken bir rakip varsa, bu geçmişteki kendimden başka kimse olamaz. Bunu gördükçe, sık sık, hayat hiç de adil değil diye düşünmeden edemem. Birisinin çabalamadan elde edemeyeceği bir şeyi, başka birisi hiçbir çaba göstermese de elde edebilir. Yarının ne getireceğini, yarın olmadan kim bilebilir? O an aklımdan, böyle bir durumla bir daha asla karşılaşmayacağım, düşüncesi geçiverdi. Bir daha öyle üşümeyi de, kendimi öyle zavallı hissetmeyi de istemiyordum. Birileriyle bir şeyler yapmaktansa, tek başıma sessizce kitap okumayı, kendimi vererek müzik dinlemeyi severim. İnsanın aklındakiler, vücudunun ölümüyle birlikte öylece, hiçbir şey olmamış gibi yok olup gidiyor mu acaba? İnsanın yüreğinde derin yaralar açıldığı da olur. Bu da acı veren bir deneyimdir. O an gökyüzünden bir şey sessizce süzülerek aşağıya inmiş ve ben de onu güzelce yakalamıştım sanki. Evet, ben elbette büyük bir koşucu değilim. Fakat bu hiç de önemli bir sorun değil. Dünkü kendimi biraz olsun geçebilmek; önemli olan işte bu. 'Umut karın doyurmaz' dedi kadın. 'Karın doyurmaz ama insanı ayakta tutar' diye yanıtladı albay. At örneği vermek gerekirse, yarış atından ziyade, yüke koşulan atlara yakınımdır. Hiç kimse sonsuza kadar galip gelmeyi başaramaz. Yürekte açılan yaralar, bir insanın bağımsızlığı karşılığında dünyaya ödemek zorunda olduğu çok doğal bir bedel. Fakat bu yalnızlık hissi, bazen şişeden fışkıran asit gibi, farkında olmadan insanın yüreğini kemiriyor, eritiveriyor. Acı kaçınılmazdır, ama acı çekmek bir seçim meselesidir. Bazı süreçler, ne yapılırsa yapılsın, değişikliği kaldıramaz. Gerçekten sağlıksız olan şeylerle uğraşmak için insanlar mümkün olduğunca sağlıklı olmak zorundadır.