İskender Pala'dan 25 alıntı

Yegâne doğru söz odur: Allah vardır ve Bir'dir. 'Doğruluk mu daha büyük meziyettir, yoksa yiğitlik mi?' diye sorar, cevap ne olursa olsun, 'Bütün insanlar doğru olsaydı yiğitliğe lüzum kalmazdı!' derdi. İnsanlar yaratılışlarının gereği madde ile mana dengesinde yaşamak isterlermiş. Madde tükenince geride bıraktığı boşluğu mana doldurur yahut mana yükselince madde bedeni terk edip gidermiş. Sevgilinin gözünden akan bir damla, bir erkek için ya hazinedir, ya da hazineyle tartılır. Duyduğu ateşi tarif edebilen yeterince yanmıyor demektir. İnsanlar birbirlerine gülüyorlarsa aralarında nefret, birbirleriyle gülüyorsa aralarında sevgi çoğalıyormuş. Gönül ki kandildir, sahibi onu yakamayınca kendiliğinden yanmaz. Yüce tanrım! Ya ona azıcık merhamet ver, ya bana çokça dayanma gücü. Ya bendeki sevginin birazını ona ver; ya ondaki vurdumduymazlığın birazını bana. Tanrım! Ya onu bana ver, ya beni ona... Aşkını gizli tutan âşık elbette açıklayandan üstündür. İnsanlar yaratılışta eşittir ve kimseyi ırkından veya inancından dolayı aşağılamamanız gerekir, öyle değil mi? Gök kubbenin altında değişenler yalnızca kıyafetlerdi, yoksa insan hep aynı insandı. Göklerde, yerlerde ve ikisi arasında ne varsa sevgiyle vardır. Akıllı adam dilindekini kalbine götüren; ahmak adam da kalbindekini diline getirendir. Yüreğin dili yoktur ama bin lisanda konuşur. Günde yüz bin defa kasılıp gevşeyen kalbimizde belki de manevi bir ışık olarak parıldayarak tekrar ve tekrar atılan imza. ' Al-lah.... Al-lah... Çiçeğin rengi solmakta, şarkısı sona eriyor kuşların. Uğrunda ölebileceğim bir davam hala var, evet ama uğrunda öldürebileceğim hiçbir davam olmadı, olamaz... Şefkat bir lisandır ki sağır da duyabilir kör de görebilir. Sesimi kıstıkça sözümün yükseldiğini o vakit keşfettim. Ve kalbinin feneriyle ilerleyen birisi asla yanlış yola gitmez... Sevgi bir dostluğun adı olmalıydı. Çıkarsız, umutsuz, kaygısız bir dostluğun adı... Yâr olmak ve var olmamanın adı. Dünya insanın gölgesi gibidir; ona sırtını dönersen peşinden gelir de, peşine düşersen hep önünden kaçar. Sevgi belli ki kendi canından evvel sevilenin canını düşünmek, kendisine bir zarar erişmesinden evvel sevgiliye gelecek zararı bertaraf etmekti. Sevgi işinde düşünce ve hareketler kimin lehine ise sevilen o sayılıyordu. Aşk, elbette gizli gerek. Yoksa sürekli olmazdı. Allah'ın kendini gizlemesi ki kulunda sürekli bir arayış uyandırır.