Kazuo Ishiguro'dan 20 alıntı

Bazı şeyler, unutulsa daha iyi. Neden, neden hep olduğunuzdan başka türlü görünmek zorundasınız. Sahip olabileceğim başka bir hayat vardı, ama bu hayata sahip oldum. Geçen gün hatıraların, hatta en değerli hatıraların bile ne kadar çabuk yok olduğundan konuşuyorduk. Ama ben ona katılmıyorum. En değerli hatıralarımın yok olduğunu düşünemiyorum bile. Bazen kendi kendime vakit geçirmeye o kadar dalıyorum ki, tesadüfen tanıdık birine rastlarsam küçük bir şok yaşıyorum ve uyum sağlamam biraz vakit alıyor. Bazen olaylar beklediğimiz şekilde gelişmez. Birisi öyle olacağını söylemiş olsa bile. Sanat çalışmalarınızı aldık, çünkü bunların ruhlarınızı gösterdiğine inanıyorduk. Ya da daha ince bir ifadeyle söyleyeyim; sizin ruhlarınız olduğunu kanıtlamak için yaptık bunu. Belleğin güvenilmez bir şey olabileceğini anlıyorum; çoğunlukla insan hangi koşullarda anımsıyorsa bellek onların rengini büyük oranda taşıyor, burada bir araya getirdiğim anılarım için de geçerli bu kuşkusuz. Bir yazar olarak, insanların gerçekten yaşadıkları yerine onları anlatışlarıyla ilgilenirim. Sessizlik pekâlâ en derin düşüncelerin oluşmakta olduğuna, en derinlerdeki enerjinin toparlandığına işaret edebilir O zamana dek iç içe geçmiş olan hayatlarımızın böyle bir olay yüzünden çözülüp kopacağı hiç aklıma gelmemişti. Ama şimdi arada bir önümüzde bizi bekleyen şeyler konusunda üstü kapalı şakalar yapmak kabul edilir olmuştu, hatta gerekiyordu. Bu dünyada bazen işlerin böyle yürüdüğünü kabul etmelisiniz. İnsanlar bazen bir şekilde düşünür, hissederler, sonra başka bir şekilde. Siz de bu sürecin belli bir noktasında büyüdünüz tesadüfen. Şimdi bu olanlar bana anlamlı bir bütünün parçaları gibi görünüyorsa, bunun nedeni, onlara daha sonra olanların ışığı altında bakıyor olmamdır. Bu dünyada bazen işlerin böyle yürüdüğünü kabul etmelisiniz. İnsanlar bazen bir şekilde düşünür, hissederler, sonra başka bir şekilde. Siz de bu sürecin belli bir noktasında büyüdünüz tesadüfen. Bunca yıla rağmen, bir tek anda, doğru anda her şeyin değişebileceğini düşünmem delilik mi? Bir su birikintisine basmadan bir saniye önce suyu görürsünüz, ama yapacağınız hiçbir şey yoktur ya, onun gibiydi. Seçme şansı olunca, kendine benzeyeni seçer insan. Belki de hiçbirimiz yaşadıklarımızı tam olarak anlamıyor ve yeterli zamanımız kalıp kalmadığını hissedemiyoruz. Hepimizin böyle küçük sırları vardı; her birimizin korkuları ve istekleriyle yüzleşmeye kaçtığı, hiç yoktan yaratılmış küçük özel köşeler.