Necip Fazıl Kısakürek’ten 22 alıntı ile O ve Ben

Haddini aşan her şey, zıddına döner. Şu İstanbul ne garip belde! İnsan, mümin olmak için de, kâfir olmak için de burada her vasıtayı, her imkânı bulabilir. Başına ne geldiyse annene ettiğin kötü muameleden bil! Bir iğneli fıçı ki bu, üstünden hayal uçsa kanatları kana boyanır. İşte iki insan arasında bazan irkilircesine duyduğumuz bu uzaklıktır ki, 'Kuluma şahdamarından daha yakınım' diyen Allah'ın sırlarından bir işaret... Göze yasak olmaz, derler ama galiba en büyük ve en ince yasak gözdedir. Her şeyi o türlü kaybettim ki, Allah'ı kazandım… Garibiz; her yerde, her şeyin içinde ve herkesin ortasında garibiz... Vatanımız burası sanmayın! Ve bu gurbet Allah hasretinden başka hiçbir şey değil. Her şeye ve herkese uzaklığın da aks-i davası o, Allah. Yakın olan O, ama biz farkında değiliz. Allah, sırrını eminine verir; bilen söylemez, söyleyen bilmez. Bir hasret tüttüğünü hissediyorum. Bir giden var, bir beklenen var. Bir irşat ediciye varmadan olmaz! Yollara düş, bucak bucak ara ve irşat edicini bul! Seni kim irşat edecek? Mucize iklimlerinin irşat edicilerini bu asırda bulmak! Benim kalbim kırılmak içindir; başkalarının kalbi okşanmak için… Asıl ben kalp kırmamaya bakayım. Bilip de cahil, anlayıp da unutkan, görüp de kör, duyup da hissiz kalmanın felaketine düşmeyeyim! Sakın bu dünya, göze görünür ve görünmez her şeyiyle doğacak bir çocuğu kandırmak için, bütün insanların birlik olup uydurduğu müthiş bir yalan olmasın? Ve o çocuk ben olmayayım. Mesafelerin hiçbir önemi yok. İnsan kalbindekini hep sever, hep özler... Bu iş ne akılla olur, ne de akılsız! Yani: Aklın son vazifesi, kendi hiçliğini görmek ve sınırını çizmektir. Kendisini buluncaya kadar geçen hayatım, onu beklemekten, bekleyiş sıkıntıları içinde kıvranmaktan başka bir şey değildi. Her şey yanlış; her şey yeni baştan ele alınmaya ve inşa edilmeye muhtaç! Acaba bu dünyada benim kadar duyan ve anlayan ikinci bir mahlûk var mıdır, diye düşündüm. Sanki hayatın düğümleri lif lif çözülmüş, muammaların anahtarları elime teslim olunmuştu. Filozofların bahsettiği değil, Peygamberlerin haberini getirdiği Allah! O günah ki, insana, küçüklük ve sığınma duygusunu verir. Büyüklük ve kibir veren ibadetten daha hayırlıdır. Saatler işledi; takvim yaprakları uçuştu ve her şey yine unutuldu.