Oğuz Atay'ın ölümsüz eseri Tutunamayanlar'dan iç burkan 100 alıntı

''İlk yalanı söyledikten sonra bir daha konuşmamalı insan.'' ''Paramı geri istiyorum, yanlış filme gelmişim.'' ''Üç çeşit meslek varmış: mühendislik, doktorluk, bir de hukukçuluk. Ben ressam olmak istiyordum. Babam böyle bir meslek olmadığını söyledi.'' 'İki satır öğrendin diye herkesi cahil mi sanıyorsun?'' 'Güzel bir rüyadan uyanmanın tatlı şaşkınlığını yaşayacaklar bir süre. Sonra unutacaklar. Unuttukları için de unutulacaklardır.' ''Tutunamayanları avlamak çok kolaydır.'' ''Ben ortaçağda yaşamalıydım. Sabahları, Montaigne gibi oda orkestrasıyla uyandırılmalıydım...'' ''Ne imla, ''Bakkaldan yumurta almasını bilmez evlenmeye kalkar.'' ''Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor.'' 'Afedersiniz, ne yapıyorsunuz orada?' Uzun boylusu karşılık verdi. 'Sıkılıyoruz. ''Benim gibi okusaydınız, kirli sokakları, yosunlu duvarları, çarpık taşlı binaları severdiniz.'' 'Cennet, insanların birbirlerini dinlemeleri demektir, birbirlerine aldırmaları, birbirlerinin farkında olmaları demektir.' ''Hayır dostum ben en acıklı anlarımda bile güldürücü sözler bulan bir insanım, kendime acımam bundandır.'' ''Hayatım ciddiye alınmasını istediğim bir oyundu.'' ''Işıklar söndürülsün. Yalnız sahne aydınlatılsın. Baş rollere kalbim çıksın.'' 'Hakkınız yoktu buna: bizi zevksizliğinize mahkum etmeye.' ''Yeni bir dünya var, anlıyor musun? ''Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.'' 'Belki de anlatmaya çalıştın birilerine. Kim bilir? Anlatamadın; belki o insanın yüzüne bakar bakmaz anlatmanın yararsızlığını gördün.' ''Sen öldün; ben de koridorlarında, anlamsız bekleyişlerin içinde ölüyordum. Gerçekten öldün mü Selim? Bu yalnızlık dolu koca dünyada bütün tutunamayanları öksüz bırakıp gittin mi?'' ''İyi olamadık bari kötü olalım.'' ''Hayır, önce unuttum. Sonra unutamadım.'' ''En kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim. Yemeğe kal, dediler: kaldım. Oysa, kalınmaz. Onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. Sonunda kalkıp gidilir. Her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni.' ''Kitaplar yüzünden çok acı çekiyorum Esat Abi. Sanki hepsi benim için yazılmış.'' ''Sahte olmaktansa yaşamamak iyidir.'' ''Ne yapmalı? Bugüne kadar sürdürdüğüm gibi, çevremdeki kişilerin davranış ve tutumlarını bilinçsiz bir aldırmazlıkla benimseyerek bu renksiz, kokusuz varlıkla yetinmeli mi; yoksa, başkalarından farklı olan, başkalarının istediğinden çok farklı, köklü bir eylem isteyen gerçek bir insan gibi bu miskin varlığı kökten değiştirmeli mi?'' ''Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da anormal dediler.'' ''Yaşar gibi yapmaktan, özlemez gibi yapmaktan, iyiymiş gibi yapmaktan, nefes alıp onu içimde tutmaktan, o nefeste boğulmaktan sıkıldım. Ki nefessizlikten değil nefesten boğulmaktır marifetimiz...'' ''Kendine oyunlar buldun: başkalarının katılıp katılmadığına aldırmadığın oyunlar.'' ''Yalnız seninle mi konuşabileceğim Olric? Olric susuyordu. Olric, dış dünyayla konuşmazdı. Parçalanırdı, erirdi.'' ''Hani yarınlar güzel olurdu diyorlardı Olric. Bu yaşadığımız günde dünün yarını değil mi?'' ''Eskiden güneşin doğuşu ile korkularım dağılırdı. Şimdi her sabah yeni korkularla uyanıyorum.'' ''Beni kötü yetiştirdiler. Annem de, babam da bana gerekli eğitimi vermediler. Yaşamak için demek istiyorum. Bana yaşamasını öğretmediler. Daha doğrusu, bana her şeyin öğrenilerek yaşanacağını öğrettiler. Yaşanırken öğrenileceğini öğretmediler.'' 'Aptalca duygulanmaktan korktuğum için çevremi akılla doldurmuşum.' ''Savunmalar alındı. Gereği düşünüldü. Hiçbir etki altında kalmadan bağımsız olarak karar verildi. Adam kapıyı açtı. İçeri girdi ve tabancasını çıkararak ateş etti.'' ''Kültürden zehirlenirsin inşallah! İnşallah kültür komasına girersin!'' ''Bütün babalar, oğullarına: 'Oku da adam ol' diyorlar. Gene de kimse okumuyor. Biz adam olmayız Olric.'' ''Yaşarsak göreceğiz Olric. Yaşamaktan korkmazsak göreceğiz. Ve bu dünyaya göstereceğiz.'' ''Kalbimin atışının yavaşlamasını istiyorum. Yavaş yavaş atsın ki yorulup durmasın.'' 'Korkuyoruz. Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz. İnsan olmaktan korkuyoruz.' ''Kara ekmeği yemek zorundaydım; ama şiiri kötü okumadan da yaşayabilirdim. Sınıfta tahtaya kalktığım zaman, gene, şiirleri en iyi ben okuyordum; çünkü öğrenmiştim en çok bağıranın en iyi şiir okumuş sayıldığını. Ve öğretmenimin bu zayıf tarafını keşfeden tek akıllı öğrenciydim.'' 'Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.' ''Felsefe kitapları okumayı denedi. Bir süre sonra, iki kere ikinin dört olduğundan kuşkulanmaya başladığı için bıraktı.'' Acı insanları yakınlaştırırmış. Hangimiz mutluyuz da bu kadar uzak kaldık birbirimize? 'Artık yaşamak istemiyorum Olric. Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum...' ''Hayat düşünceleri tutan bir hapishanedir.'' 'Hevesli edebiyat hocaları gibi gene dayanamadın: sonunda kendi şiirini okuyup berbat ettin dersi.' ''Huzursuzluğu gizlemek zor oluyordu.'' ''Benim gibi, günlük yaşantı batağına saplanmış biri ne yapabilir Olric? Her yaşantınızda Turgut olduktan sonra gerisinin ne önemi var efendimiz? Anlamadım Olric. Anladınız efendimiz. Anlamaktan korkuyorsunuz sadece.'' ''Hangisi daha güç ağlatmak mı, güldürmek mi?'' ''Kimse aydınlıkta konuşmaya cesaret edemiyor.'' ''Bütün hayatımızı yersiz çekingenliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yalnız kafamızda mı yaşayacağız?'' ''Ben bir noktaysam odanın ortasında durdum. Şu anda odanın köşegenlerinin kesim noktasında bulunuyorum. Bütün köşelere sesleniyorum: İçinizden birinde kalmış bir tutunamayan var mı?'' 'Araya biraz zaman, zamanla biraz boşluk girdi mi; kaldığın yerden devam edemezsin hiçbir an.' 'Yazık ki erkekler, şımartıldıkları zaman nerede durmaları gerektiğini çoğu zaman bilemezler.' ''Garip bir utangaçlık içindeyim Olric.'' ''Bütün güzellikler hayal gücündeydi.'' ''Allahım, onu neden yalnız bıraktın? Neden, yalnızlığının verdiği çaresizlikle can sıkıcı ilişkiler kurmasına izin verdin? Neden, geçirdiği her dakikanın hesabını sordun, içini ezdin? Neden, korkuyu göğsünden çekip almadın? Neden, suçluluk duygusunu üzerinden atmasına yardım etmedin?'' ''Bat dünya bat. Bir kadının ayağına bastı. Artık özür dilemek gerek.'' - ''Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendimiz?'' ''Gülümseyeceksin, bekleyeceksin.. ve hiçbir zaman ümide kapılmayacaksın.'' ''Çok beklemiştim. Hayatımın, başı ve sonu belliydi; hiç olmazsa ortasını kaçırmamalıydım.'' ''Bana henüz verilmeye başlanan terbiyem okula gitmeden bozuldu. Bütün çocuklar gibi, kötülüğünü, anlamını bilmeden küfür etmeyi öğrendim.'' ''Ne kadar acıyorum kendime; bu yüzden başkalarına acımaya fırsat bulamıyorum. Bütün acımamı kendime harcadım.'' 'Şövalye romanları okuya okuya kendini şövalye sanan Don Kişot'a benzetebilirsiniz beni.' 'Günahlarımın ağırlığına dayanamıyorum Olric. Neden beni uyarmadın. Buna hakkım yoktu efendimiz. Öyle güzel gürlüyordunuz ki. Size kapılmamaya imkan yoktu. Çevrenizdeki bütün sahtelikleri öyle güzel aydınlatıyordunuz ki.' 'Herkes zaaflarını gizleyerek yalnız güçlerini ortaya koyar.' ''Kitapçı dükkânlarının özel bir kokusu vardır Olric: nevi şahsına münhasır derler eskiler, işte ondan.'' ''Onların küçük yaşantılarının içinde ben de küçülmedim mi Olric? Ucuzluk bana da bulaşmadı mı? Hayır, efendimiz. Öyle içten yaşadınız ki.'' 'Yalnız başına yaşarsın yalnızlığını.' 'Ne işim var bu dünyada benim?' 'Korkuyorum Olric. Kendimi elevermekten korkuyorum.' ''İnsan, hareketlerine engel olabilirdi; fakat düşüncelerini nasıl durdurabilirdi? İnsan tabiatına bu kadar aykırı bir şey olamazdı. Düşünce suçundan söz etmek, anayasaya aykırıydı.'' ''Biri İnsanlardan kaçıyor, öteki bir dakika yalnız kalamıyor.'' ''Alışkanlıktan başka bir şey bilmedikleri için, sizin de yokluğunuza alışacaklardır.' ''Bana bugün, ne yapmalı? diye soracak olurlarsa, ancak, önce kendini düzeltmelisin, diyebilirim.'' ''Kelimeden önce yalnızlık vardı.'' ''Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.'' ''Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim,' dedi: 'Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden için rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.'' 'Kişisel değer saydığımız şeylerin, toplumun baskısıyla edinilmiş sahte nitelikler olabileceğini de hiçbir zaman akıldan çıkarmamalıyız.' ''Bir dostun varlığı güzel bir şeydir; fakat bir dosta ihtiyaç duymadan yaşayabilmektir önemli olan.' ''Hikâye defterlerimizi yatağın altından çıkarır, tozlarını temizler, uzatırdı: Bugünkü konumuz, ihanet ve vicdan azabı.'' ''Hiç evden çıkmadan beş yıl sürekli okusan, belki biter bu kitaplar.'' ''Dünya değişiyor çevrende oğlum Turgut. Ayak uyduramazsan kayboldun demektir.'' 'İnsanın, kendisi gibi olmak istemediği zamanlar da varmış.' ''Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım. Mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.'' 'Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım..' 'Yol uzun ve zahmetli. Bana müsaade...' ''Belki onlar farkında değil; oysa bana bu davranış, hayatı cehenneme çevirmek gibi geliyor.'' 'İnsan yalnız kaldığı zaman öyle şeyler düşünüyordu ki aşk bunların yanında küçük bir yer tutuyordu. Sevdaya zaman yoktu.' ''Biz de geçtik o yollardan Olric. Kefaretimizi ödedik.'' ''Canımlarım benim. Seviyorum sizleri insan kardeşlerim. Durup dururken seviyorum işte. Sevip duruyorum.'' 'Ben, seni görür görmez anlamıştım: bütün kaygısız görünüşünün altında, duygulu, içine kapanık bir insan olduğunu. Bunu beğendim işte.' ''Bu deftere iki sayfadan fazla yazamıyorum: tükeniyorum hemen.'' ''Korkuyorum Olric. Bu lanetin üzerime bulaşmasından korkuyorum.'' ''Bana acımayın. Ben kötüyüm. Sizlere karşı kötü duygular besledim içimden. Beceriksizliğimden uygulayamadım kötü düşüncelerimi.'' ''Ben yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkûm edildim. Bu karara bütün gücümle muhalefet ediyorum. Ben yalnızlığa dayanamıyorum, ben insanların arasında olmak istiyorum. İnsanların düşmana da ihtiyacı vardır...'' ''Su sesi, hayalleri kuvvetlendirdi.''