Sadık Hidayet'in Kör Baykuş'undan 22 çarpıcı alıntı

'Lakin tek korkum; yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan...' I Sadık Hidayet 'Herkes beni terk etmişti, cansız varlıklara sığınıyordum.' I Sadık Hidayet 'Yalnızca ölüm bize yalan söylemez.' I Sadık Hidayet 'Yaşama has tutkuların, gerginliklerin ve korkuların hepsi beni bırakıp gitmişti.' I Sadık Hidayet 'Yaşayanlarla kestiğimden muhabbeti önümde birikenler geçmişin anıları herhalde.' I Sadık Hidayet 'Başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum var, anladım, elden geldiğince susmam gerek.' I Sadık Hidayet 'Bana göre değil bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya.' I Sadık Hidayet 'Vücudumun ortasında her daim yanan, beni mum misali eriten ateşe rağmen ömrüm soğuk ve sonu gelmez bir karanlık içerisinde geçti.' I Sadık Hidayet 'Kendimi daha iyi tanımak istiyorum.' I Sadık Hidayet 'Fakat ne yazık ki bu ışık, gün ışığı değil de kayıp giden bir yıldızın ışığıymış.' I Sadık Hidayet 'Keşke çocuk olduğum zamanki gibi tatlı cahillikle sessizce uyuyabilseydim.' I Sadık Hidayet 'Her şeyin boş ve geçici olduğunu hissettim.' I Sadık Hidayet 'Herkese uyacak tabutlarım vardır.' I Sadık Hidayet 'Yalnızlığımı yok etmek için gölgemle konuşuyordum.' I Sadık Hidayet 'Oydu bütün hayatımı zehirlere bulayan.' I Sadık Hidayet 'Masallardan ve abartılı anlatılardan sıkıldım...' I Sadık Hidayet 'Keşke bana geceyi sevmeyi öğretselerdi...' I Sadık Hidayet 'Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.' I Sadık Hidayet 'Hepsi giderdi, ben kalırdım onunla.' I Sadık Hidayet 'Gökte herkesin bir yıldızı olduğu doğruysa, benimki pek önemsiz bir şey olmalıdır.' I Sadık Hidayet 'Acaba ben kendi masalımı yazmıyor muyum?' I Sadık Hidayet 'Parmak uçlarına basa basa çekilip gidiyordu gece.' I Sadık Hidayet Çağdaş İran Edebiyatı'nın en büyük isimlerinden Sâdık Hidâyet'e uzun yıllar boyunca 'Doğu'nun Kafkası' yakıştırması yapılsa da, bunları klişe tespitler olarak bir kenara koyup ona 'Doğu'nun ta kendisi' diyebiliriz. Hidâyet'in doğusu, gizemli olduğu kadar karanlıktır. Hatta bu karanlık 'evvele' kadar inen bir kuyu gibidir. Bu kuyunun dibinde önce boşluk sonra âdem vardır; bu hayali kısım, insanın yeryüzü denen bahçeyi doldurduğu bilinmez anların özetidir; içinde doğuyu kuran bilincin ilkel kodları vardır. Jungist bakış açısıyla yorumlanan erken dünya, arketipler etrafında şekillenir. Bir üst katmanda ise önce söz vardır. Dünyanın yarası: Sadık Hidayet