Şemsipaşazade Sezai ve Küçük Şeyler

🌼 Bir bilginin nesnelerin gerçeğine bakışıyla bir şairin evrene bakışı bir midir? Şemsipaşazade Sezai 🌼 İkisi de yaşlanmış bir şairle bir bilgine, kıyafet biliminin gözüyle bakalım: Bilginin ak başı, hiçbir ısıya karşı erimez karlarla örtülü bir dağ başı gibi duygusuz, soğuk, büyük görünmez mi? Şairinki ise sisler, dumanlar içinde kalmış dağların doruklarını andırmaz mı? İşte çocukluğumda böyle düşünüyordum. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Akıllı olmanın başı üzerinde, İrtifanın yıldızı parıldamaktadır. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Büyük adamların öfkesi de büyük olur. Ne ululuk! Ne ululuk! Şemsipaşazade Sezai 🌼 Şairlerin, alimlerin en büyük eserleri, ümitsizlik ve öfke hâllerinde yazdıklarıdır. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Yirmi yaşında idi. Yazgının kendi çalışmasına teslim edip bıraktığı annesiyle kız kardeşinin geçimi için, birbirlerinden önce emellerine kavuşmak sevdasının verdiği hırsla birbirlerini çiğneyerek menfaat alanına saldıran insan akıntılarına girmiş; insanoğlunun amaçlarının sığındığı mazlum köşelere kadar sokulmuş idi. Her akşam evine yorgun, yorgun, ama vicdana teselliler veren mukaddes bir vazifeyi ifa ettiği için gururlu olarak dönerdi. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Dirayetinin üstünde meyveler vermeye başlayan bir taze dal gibi, vaktinden önce faydalı olmak çabasıyla zayıf omuzlarına yüklenen ekmeğini kazanma vazifesinin getirdiği sıkıntıların altında kırılmaya başladığı için, kendisinden her ân uzaklaşmakta olan yaşam nurunun, uzaktan uzağa yüzüne akseden zayıf ve hüzün verici ışığı, ara sıra şairce düşünceleri arasında görünen hayâl varlıklarına yönelen düşünceli gözleri, hayatın acılığını vaktinden önce tattığı için uçları aşağıya doğru sarkmış, nefret dolu ağzı, garip ve hüzünlü görünürdü. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Yaşam mücadelesi içine zırhsız, silâhsız, yâni zayıf bir bünye, hassas bir gönül, sevdâlı bir ruh ile girmişti. Bir gün, katıldığı bu ekmeğini kazanma harbinde, yaralanıp düşeceğinden endişe ediyordum. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Çalışacak, çok çalışacak, çalışarak zengin olacak... Şemsipaşazade Sezai 🌼 Yirmi yaşında olduğumuz hâlde bizler de çoğu zaman mutluluğumuzu tetkik edersek, neticesi, bütün alemin karşısında titrediği şu sözcüğe varmaz mı: 'Hiç!' Şemsipaşazade Sezai 🌼 Kendi kendisine ümitsizlik ve şaşkınlıkla, 'Kime dert anlatmalı! Bu kibirli, vefasız, nankör hayvanların, kadınlar elbet de taraftarı olur. Zâten kedi, kadındır' diyordu. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Hava güzel, rüzgâr dingin, Marmara lâcivert idi. Bir daha dönmeyecek; buna karar verilmiştir! Şemsipaşazade Sezai 🌼 Şu hakikati itiraf etmeliyiz ki, bizler ekseri en uzak bir yerde bulunan bir ailenin iç yüzünü bildiğimiz hâlde, oturduğumuz yerin bir saat ötesini bilmeyiz. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Ah ne alçak gönüllerimiz var. Nefrete neden olması gereken olayların sevgiyi öldürememesi ne acıdır! Şemsipaşazade Sezai 🌼 Yaşam mücadelesine zırhsız, silahsız, yani zayıf bir bünye, hassas bir gönül, sevdalı bir ruhla girmişti. Şemsipaşazade Sezai 🌼 'Hanım! En son cevabını isterim. Ya ben, ya kediler?' 'Kediler!' Şemsipaşazade Sezai 🌼 Kıyafet biliminin önemi inkâr olunamaz. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Kendine ait bir hayat kurmak, kesin bir karar verebilmek parayla olur. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Benim acım ve ıstırabım susuzluğumdan fazladır. Şemsipaşazade Sezai 🌼 Şu yalnızlık dokunaklı değil mi? Şemsipaşazade Sezai