Türk lehçelerinde "misafir"
Türk örf-adetlerine göre misafir, her daim kutsal olarak kabul edilmiştir. Konukları yedirme, içirme ve evde ağırlama milletimizin misafirperveliğinin bir göstergesidir. "Misafire yiyecek olmasa da sıcak ve samimi sohbet yeter" Kazak atasözü de bu konuya verilen ehemmiyeti gözler önüne serer. Peki önem verilen ve değerli manalar yüklenen bu kelime, diğer Türk lehçelerinde nasıl karşılık bulmuştur?
ESKİ TÜRKÇE
Misafir - Konuk
🔹 Geçmişten günümüze kadar Türk gelenek-göreneklerinde misafire karşı duyulan saygı ve hürmet adetlerimizi oluşturan en önemli yapı taşlarından biridir.
🔹 Konuğa gösterilen bu iltizam, diğer Türk topluluklarının yaşamlarına da yansımış bu doğrultuda sözlü kültür ögelerinden atasözleri, maniler ve türkülere yansımıştır.
🔹 Eski Türkçeden günümüze kadar korunarak gelen pek çok kelime bulunmaktadır. Bunlardan biri de misafir anlamında kullanılan "konuk, konaq, kavçın sözcükleridir.
➡ Biz sizni küden b(ul)mışka tengridem çoğumuz yalınımız (a)şıltı öklidi ulug bulunç kılınçka tegdimiz
➡ (Biz sizi misâfir kabul etmekle parlaklığımız arttı, çoğaldı.)