Ünlü yazarların kaleminden alıntılarla susmak 📚

Susmakla konuşmak arasında nasıl ince çizgiler hassasiyetler var. Bakarsın konuşmak şeytandan, bakarsın susmak. Susalım, susmak da delilikle aynı hamurdandır; şu akıl denilen nesne, öylesine bir ateştir ki onu pamuğa sarıp gizliyoruz biz. Aslında bütün varlığımızla bir yerde değiliz, parça parça orada ve buradayız. Anlaşmak için zaman gerekir, zaman ve mekân. Konuşmanın yanında susmak da gerekir, birbirinin söylediğine dikkat kesilebilmek, kalbini dostunun kalbine yaklaştırmak gerekir. İnsana ve gerçek hayata ayrılan zaman azaldıkça yabancılaşma çoğalıyor. Gerçek hayattan ayrışan bilinç, sanal ses ve sanal sohbetle uyuşuyor. Çünkü susmak cevapların en fenasıdır. Yapabileceğim tek bir şey kaldı artık, o da susmak ve hiçbir şey anlatmamak. Hayatımın sonuna kadar ya da hiç değilse insanlar beni unutuncaya kadar susmak. Susmak elbette zehirlidir Susmak, hiçbir şeyi yargılamıyor, hiçbir şey istemiyor sanılmasına yol açmak, kimi durumlarda da gerçekten hiçbir şey istememektir. Susmak konuşmaktan daha ağır değil midir? Hayatta aşka galip gelecek hiçbir şey bulmuyordu. İnsanlığın hissiyat ve meyillerinin en yücesi, en seçkini oydu ve bütün öbürleri onun karşısında sadece susmak ve eğilmek zorundaydı. Dünyada büyük, söz sahibi, tabii ancak o vardı. Onun yanında her şey yapay, keyfi, görece kalıyordu. Konuşmak küçülür-küçülürse Susmak daha kötüdür; bastırılan gerçekler zehirli hale gelir. Belki de susmak, gerçeği anlatmanın tek yoluydu. Susmak istiyorum, susmak bugün. Dostum, şunu bil ki; susmak hem iyi, hem tehlikesiz, hem de güzeldir. Susan insan da her zaman konuşandan güzel görünür. Dört şey kalp aynasını parlatmakta sana yardım eder: 1) Alllah'ı çokça zikir Geceleri gökkuşağına boyamak mıdır suçum? Herkes bağırırken şiirler okumak mı? Susmak mı sözün bittiği yerde? Kusmak mı sindirebildiklerinizi? Apansız uykum kaçıyor kaç gece, bu da mı aleyhime kanıt? Sondan saymaya başladım adları-böyle hoşuma gidiyor-beğenmeseler de seviyorum ellerimi, hep olmayacak düşler görüyorum, yenileceğim kavgalara giriyorum durmadan. İtiraf ediyorum... Susmak Ve zamanlar öldükçe ölümün zamanı gelir. Kaçışı olmayan, kurtuluşu bulunmayan andır o. Bir yerde susmak gibi; bir yerde konuşmak kadar... Biliyordur tam göğsünün altında yaşar gibi İnsanlar her şeyi hem kendileri, hem de başkaları için zorlaştırıyor. Yine de bir dağı aşmak zorunda olan bir seyyah gibi bu konuda susmak en iyisi; elbette dağ olmasa, yol çok daha rahat ve kısa olur; ama sonuçta orada ve aşılması gerekiyor. Fakat susmak beni hasta ediyor... Ve hasta bir insan diğerlerine hep gülünç gelir. Duyabilmek için susmak gerekir. Kaldı ki susmak bile, eğer gözler konuşuyorsa bir anlam taşır. Susmak iyileştirmiyor yarayı Susmak onların doğal hali sanki. Konuşmak da ara sıra geçirdikleri bir nöbet. Zamanını iyi kollamak ve susmak, Varoluşun ve doğal ortamın tek koşulu bu mu yoksa? En çok da 3 şey yorar insanı; Affetmek, içi yanarken susmak ve olmayacağını bildiği halde hayal kurmak... 'Susmak yalan değil' diyeceksiniz, hayır haksızsınız, yalan söyleyen suskunluklar vardır.

Ünlü yazarların kaleminden alıntılarla susmak 📚

Bir Değirmendir Bu Dünya, Cahit Zarifoğlu