Acz dolu bir itiraf dua

◾ Her şeye gücünün yettiğini sanan, kendini daima dev aynasında gören insanın aczini en güzel belli eden yer ve zaman duadır. Dua, müminlerin her gün almaları gereken ilaç gibidir. ◾ Kulluğumuzun tam merkezinde bulunan dua, kulun ihlas ve samimiyetle Hak Teala'nın kapısına sunduğu bir beyaz dilekçe, aczini itiraf ettiği bir sandıktır adeta... BİR İBADET ŞEKLİ ◾ Dua kavramı aynı zamanda kendi içerisinde bir ibadet biçimini de zikreder. Allah Teala'ya karşı kulluğu ifade eden en güzel hallerden biri duadır. ◾ İbadet kulun aczini idrak biçimi, ululuk karşısındaki hiçliğini anlama noktası olduğu için bu halleri en sarih şekilde varlık sahasına döken hakikat duadır. 💠 Resulullah (SAV) buyurdu: 'Dua, ibadetin özüdür.' (Tirmizi, Daavat 1) 💠 Resulullah (SAV) buyurdu: 'En fazliletli ibadet duadır' (Hakim, Deavat 491) NASIL DUA EDİLMELİ? ◾ Abdestli bir şekilde kıbleye karşı dönen kişi evvela 'Euzü Besmele' getirmeli ardından Allah Teala'ya hamd etmeli ve Resulullah'a ( SAV) salavat getirmeli. Resulullah (SAV) buyurdu: 'Biriniz dua ettiği zaman, Allah'a hamd ve övgü ile başlasın, sonra Peygambere salât etsin, sonra dilediği duayı yapsın.' (Tirmizî, De'avât, 66; Ebu Dâvûd, Salât, 358) TEVBE ETMEK ◾ Mümin duasına başlamadan evvel Hak Teala'ya işlediği günahlar sebebiyle tevbe, istiğfar etmelidir. Böylece yapılacak dua daha ihlaslı bir zemine oturur. Resulullah (SAV) buyurdu: 'Allah yolunda seferler yapmış, üstü başı tozlanmış bir adam, ellerini semaya kaldırarak, 'Ya Rabbi' 'Ya Rabbi' diye dua ediyor, yalvarıyor. Hâlbuki yediği haram, içtiği haram, giydiği haram, gıdası haramdır. Böyle birisinin duası nasıl kabul olur?' (Müslim, Zekât 19) ◾ Dua edilirken eller semaya kaldırılmalı ve duanın ardından yüze sürülmelidir. Resulullah (SAV) böyle yapmıştır. Ayrıca musibetten kurtulmak için yapılan dualarda ellerin tersi, diğer dualarda elin iç tarafı semaya kaldırılır. Hz. Ömer'den (RA) rivayet edilir: 'Hz. Peygamber, duada ellerini semaya kaldırdığında yüzüne sürmeden indirmezdi.' (Tirmizî, De'avât 11) ESMA-İ HÜSNA ◾ Allah Teala'ya dua etme yollarından birisi de dua içinde Esma-i Hüsna olarak bilinen Allah'ın (CC) güzel isimlerini kullanmaktır. Bu husus hadis-i şeriflerde de geçer. 'En güzel isimler Allah'ındır; bu güzel isimlerle O'na dua edin, O'nun isimleri hakkında doğru inançtan sapanları kendi başlarına bırakın. Onlar yaptıklarının cezasını çekecekler!' A'raf Suresi 180. Ayet A'raf Suresi 180. Ayet Tefsiri ◾ 'En güzel isimler' diye çevirdiğimiz esmâ-i hüsnâ (el-esmâü'lhüsnâ), 'Allah Teâlâ'nın hepsi de en güzel ve en mükemmel olan niteliklerine, özelliklerine delâlet eden isimleri' anlamına gelir. Buna göre Allah'ın sıfatlarını ifade eden kelimeler de esmâ-i hüsnâ içine girmektedir. Bu anlamda sadece Kur'ân-ı Kerîm'de Allah'ın 100'den fazla ismi yer almakta; ayrıca hadislerde O'na başka isimler de nisbet edilmektedir. Esmâ-i hüsnâ deyimi geniş anlamıyla bütün bu isimleri ve sıfatları içine almakla birlikte terim olarak daha çok –bir hadiste topluca zikredilen– doksan dokuz ismi kapsadığı kabul edilir (Buhârî, 'Tevhîd', 12; Müslim, 'Zikir', 5). TEFSİRİN DEVAMI İÇİN TIKLAYIN İHLAS İLE ◾ İnsan dua halinde ciddi bir konsantrasyon ile Rabbine yönelmelidir. Başka düşüncelere dalmamalı, Allah (CC) ile kurduğu müstesna bağı ihlas, samimiyet ve bilinç ile kuvvetlendirmelidir. Resul-i Ekrem (SAV) buyurdu: 'Biliniz ki, Allah gafil bir kalpten gelen duayı kabul etmez' (Tirmizî, De'avât 66) KISIK SESLE ◾ Hak Teala'ya edilen duaların kısık sesle ve yalvararak yapılması esastır. Çünkü yüksek sesle yapılan dualara riya karışabilir. Oysa kısık ses en samimi duyguların ihlasın sembolüdür. 'Rabbinize yalvara yakara ve gizlice dua edin. Bilesiniz ki O, haddi aşanları sevmez.' A'raf Suresi 55. Ayet A'raf Suresi 55. Ayet Tefsiri ◾ Yukarıda bir tek âyette Kur'an'ın ulûhiyyet öğretisi veciz bir şekilde verildikten sonra bu iki âyette, tam yeri gelmişken, insanlara çok önemli iki hatırlatma yapılıyor: a) 55. âyette insanlardan, rablerine yakarır bir tarzda, gizli gizli veya alçak sesle dua etmeleri istenmekte; Allah'ın, aşırı gidip buyruğundan çıkanları, bu cümleden olmak üzere duada yakarış ve gizlilik sınırını aşanları sevmediği bildirilmekte; bu suretle, hadiste 'ibadetin özü' diye nitelenen (Tirmizî, 'Du'â', 1) dua münasebetiyle insanın rabbi ile ilişkisine bir disiplin getirilmektedir. Nitekim bazı müfessirler buradaki 'Dua ediniz' buyruğunu 'İbadet ediniz' şeklinde açıklamışlardır (Râzî, XIV, 128; dua hakkında bilgi için bk. Bakara 2/186). b) 56. âyette ise, Allah arzı yani dünyayı veya ülkeyi ıslah etmiş, düzene koymuşken, insanların orada fesat çıkarıp düzeni bozmaları yasaklanmakta; böylece insanın tabii ve beşerî çevresiyle ilişkisi düzenlenmektedir. TEFSİRİN DEVAMI İÇİN TIKLAYIN SADECE ZOR ZAMANDA DEĞİL ◾ İnsanoğlu zor durumda Allah Teala'yı anmaya, hatırlamaya daha yatkındır. Ama burada esas olan her an, her zaman kulluğun bilincinde olmak ve dua etmektir. ◾ Dua etmeyi adet haline getiren müminler zor zamanlarda dua açısından daha rahata erer, feraha kavuşurlar. Zor durumda ferah için dua edenler rahat zamanda nimetler için şükretmeli, dua etmelidir. Resulullah (SAV) buyurdu: 'Sıkıntılı ve musibete uğradığı zamanlarda Allah'ın duasını kabul etmesini isteyen kimse, rahat zamanlarında çok dua etsin.' (Tirmizi, Deavat 9) DUA'NIN SONUNDA ◾ Besmele, hamdele, salvele ile başlayan ihlas ve samimiyet içinde gelişen ve dileklerden meydana gelen duaların sonunda 'amin' lafzı kullanılmalı ve Resulullah'a (SAV) salat ve selam getirilmelidir. 'Rabbim! Beni ve soyumdan gelecek olanları namazı devamlı kılanlardan eyle; rabbimiz, duamı kabul et.' İbrâhîm Suresi 40. Ayet İbrâhîm Suresi 40. Ayet Tefsiri ◾ Müfessirlere göre İbrâhim bu âyetlerde bildirilen duasını da Mekke yerleşim merkezi haline geldikten ve İsmâil ile birlikte Kâbe'yi inşa ettikten sonra yapmıştır (İbn Kesîr, I, 252). Allah Hz. İbrâhim'in duasını kabul ederek Mekke'yi güvenli bir şehir haline getirmiş ve dünyanın muhtelif yerlerinde yetiştirilen ürünlerin gerek hac ve umre gibi ibadetler, gerekse panayır vb. ticarî vesilelerle buraya getirilmesini sağlamıştır (krş. Kasas 28/57; Ankebût 29/67; Mekke ve Kâbe hakkında bilgi için bk. Âl-i İmrân 3/96). 37. âyetteki 'İnsanların gönüllerini onlara meylettir' diye çevirdiğimiz cümle, 'İnsanlardan bazılarının gönüllerini onlara meylettir' şeklinde de tercüme edilebilir. Bu takdirde sadece müminlerin gönüllerinin meylettirilmesi istenmiş olur. TEFSİRİN DEVAMI İÇİN TIKLAYIN