Allah'ın müminlere cennette hazırladığı nimetler ile ilgili ayet ve hadisler

Ebû Hüreyre'den (ra), Resûlullah'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: Allah Teâlâ, 'Salih kullarım için cennette hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği ve hiçbir insanın gönlünden dahi geçirmediği nice nimetler hazırladım.' buyurdu. Bundan sonra Ebû Hüreyre, isterseniz şu ayeti okuyun, demiştir: 'Müminlerin işledikleri hayır ve ibadetlerin mükafatı olarak (Allah hazinesinde) saklanmış olan o göz aydınlığı nimetleri kimse bilmez.' (Buhârî, Bed'ü'l-halk, 8; Müslim, Cennet, 2-5) Câbir'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Cennetlikler, cennette yerler ve içerler, ama tuvalet ihtiyacı duymazlar, aksırmazlar ve sümkürmezler. Yiyecekler, vücutlarından ter halinde çıkar, terleri de misk gibidir. Onlar zahmetsizce nefes aldıkları gibi, sabah akşam Allah'ı tesbih edip yüceltirler. (Müslim, Cennet, 19) İbn Mes'ûd'dan (ra) nakledildiğine göre, Resûlullah şöyle buyurmuştur: Ben, cehennemden en son çıkıp cennete en son girecek kimseyi biliyorum. Bu kişi, cehennemden emekleye emekleye çıkacak, Yüce Allah ona 'Git, cennete gir!' buyuracak; o da cennete varacaktır. Fakat ona cennet dolu gibi görünecek ve dönüp: Yâ Rab, cenneti dopdolu buldum, diyecek. Yüce Allah ona yine: 'Git cennete gir. Orada dünya kadar ve dünyanın on misli kadar yer senindir' buyurur. O kişi (âdeta buna inanamayarak): Yâ Rab, bütün kâinatın hâkimi olduğun hâlde benimle alay mı ediyorsun yahut (ravinin tereddüdüne göre) bana gülüyor musun, der. Hadisi rivayet eden İbn Mes'ûd diyor ki: Bunun üzerine Resûlullah'a baktım, azı dişleri görünecek kadar güldü ve: 'İşte cennetlikler içinde en alt dereceye sahip olan kişi, bu kimsedir.' buyurdu. (Buhârî, Rikâk, 51; Müslim, Îmân, 308) Ebû Mûsâ el-Eş'arî'den (ra) gelen rivayete göre Peygamber şöyle buyurmuştur: Cennette müminler için altmış mil yüksekliğinde, içi boş tek bir inciden yapılma bir çadır vardır. Burada müminlerin aileleri bulunur. Müminler onları ziyaret eder. (Mesafenin genişliğinden) ailelerden bazıları, bazılarını göremez. (Buhârî, Bed'ü'l-halk, 8; Buhârî, Tefsîr, (Rahmân) 2; Müslim, Cennet, 23) Ebû Saîd'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: Cennette (Tûba denilen) bir ağaç vardır ki idmanlı, seri bir ata binen mahir bir süvari, yüz sene onun gölgesinde gider de, yine onun dışına çıkamaz. Yine Buhârî ve Müslim Sahîhayn'de Ebû Hüreyre'nin: Bir süvari yüz sene o ağacın gölgesinde gider de, dallarının kapladığı alanı aşamaz, dediği rivayet edilmiştir. (Buhârî, Rikâk, 51; M7138 Müslim, Cennet, 8) Ebû Saîd'den (ra) nakledildiğine göre Hz. Peygamber : Cennetlikler, kendilerinden yüksekteki köşklerde oturanları, aralarındaki derece farkı sebebiyle, sizin ufkun doğu veya batı tarafındaki parlak yıldızı gördüğünüz gibi (uzaktan) göreceklerdir, buyurdu. Sahâbîler: Ey Allah'ın Resûlü, o yüce köşkler başkalarının ulaşamayacağı, sadece peygamberlerin makamları mıdır, diye sordu. Resûl-i Ekrem: Evet, o köşkler peygamberlerin ve bir de, canımı bu tende tutan Allah Teâlâ'ya yemin ederim ki, Allah'a iman edip peygamberleri tasdik eden kimselerin dereceleridir, buyurdu. (Buhârî, Bed'ü'l-halk, 8; Müslim, Cennet, 11) Ebû Hüreyre'den (ra) gelen rivayete göre Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: Cennette bir yay (kadar küçük bir yer), üzerine güneş doğan veya batan her şeyden daha hayırlıdır. (Buhârî, Cihâd, 5) Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: Cennette bir çarşı vardır ki cennet sakinleri her cuma oraya gelirler, (orada) onların yüzlerine ve elbiselerine cennet kokuları saçan bir kuzey rüzgarı eser. Bu suretle de onların güzellikleri artar. Onlar, güzellikleri artmış olduğu hâlde çarşıdan ailelerine döndüklerinde aileleri, 'Yemin ederiz ki güzellikleriniz daha da artmış.' derler. Cevap olarak onlar da: 'Biz de yemin ederiz ki, bizden ayrıldıktan sonra sizin de güzellikleriniz artmış.' derler. (Müslim, Cennet, 13) Sehl b. Sa'd'dan (ra) Resûlullah'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: Şüphesiz cennettekiler, sizin gökyüzünde yıldızları gördüğünüz gibi, cennetteki yüksek köşkleri görüp seyrederler. (Buhârî, Rikâk, 51; Müslim, Cennet, 10) Yine Sehl b. Sa'd şöyle anlatıyor: Bir gün Resûlulah'ın bir meclisteki sohbetine tanık oldum. Peygamber Efendimiz, cenneti anlattı ve sözlerinin sonunda: Orada hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği ve hiçbir kimsenin hatırından bile geçirmediği nice nimetler vardır, dedi: Sonra da şu âyeti okudu: 'Müminler (ibadet için ) yataklarından uzaklaşır; korkarak ve umarak Rablerine yakarırlar. Onlar, kendilerine verdiğimiz rızıktan infak ederler. Yaptıklarına karşılık olarak onlar için hazırlanmış olan gözleri aydınlatacak nimetleri kimse bilmez.' (Buhârî, Bed'ü'l-halk, 8, Buhârî, Tefsîr, (Secde) 1; Müslim, Cennet, 5) Ebû Saîd ve Ebû Hüreyre'den rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Cennetlikler, cennete girdikleri zaman onlara bir münâdî şöyle seslenir: Artık burada ebediyen yaşayacak ve hiç ölmeyeceksiniz. Daima sağlıklı kalacak ve asla hasta olmayacaksınız. Ebediyen genç kalacak, hiç yaşlanmayacaksınız. Sonsuz nimetler içinde yaşayacak, asla sıkıntı çekmeyeceksiniz. (Müslim, Cennet, 22) Ebû Hüreyre'den (ra) Resûlullah'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: Biriniz cennetin en düşük derecesinde bile olsa kendisine 'Dile dilediğini!' denilir. O da gönlünden dileklerde bulunur. Tamam mı, diye sorulur. Evet, deyince ona: 'Neler dilediysen sana iki katı verilecek.' denir. (Müslim, Îmân, 301) Ebû Saîd el-Hudrî'den (ra), Resûlullah'ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: Allah Teâlâ cennettekilere: Ey cennetlikler, diye seslenir, onlar: Ey her türlü iyiliğin sahibi Rabbimiz, buyur, derler. Allah Teâlâ: (Hâlinizden) hoşnut musunuz, diye onlara sorar. Onlar da: Nasıl hoşnut olmayalım ki, sen kimseye vermediğin nimetleri bize verdin, derler. Allah Teâla: Size bundan daha üstününü vereyim mi, diye karşılıkta bulunur. Onlar: Ey Rabbimiz, bundan daha üstün ne olabilir ki, derler. Bunun üzerine Cenab-ı Hak: 'Benim hoşnutluğum ebediyen sizinle olacak ve bundan sonra asla size kızmayacağım.' buyurur. (Buhârî, Tevhîd, 38; Müslim, Cennet, 9) Cerîr b. Abdullah (ra) şöyle anlatıyor: Bir gece Resûl-i Ekrem'le birlikte idik. Peygamber Efendimiz, dolunaya baktı ve: Siz, şu ayı, zahmetsizce nasıl rahat görüyorsanız Rabbinizi de öylece göreceksiniz, buyurdu. (Buhârî, Mevâkîtü's-salât, 16; Müslim, Mesâcid, 211) Süheyb'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Cennetlikler cennete girdikleri vakit Allah Teâlâ: Vermemi istediğiniz daha başka bir şeyler var mı, diye sorar. Onlar da: Rabbimiz, sen yüzümüzü güldürdün; bizi cennetine koydun; bizi ateşten kurtardın ya (daha ne isteyelim ki?), derler. Bunun üzerine Allah perdeyi kaldırır; artık cennettekiler için en büyük haz, (doya doya) Rablerine bakmaktır. (Müslim, Îmân, 297) (Fakat) iman edip salih ameller işleyenlere gelince, Rableri onları imanları sebebiyle, hidayete erdirir. Nimetlerle dolu cennetlerde altlarından ırmaklar akar. Bunların oradaki duaları, 'Seni eksikliklerden tenzih ederiz Allah'ım!', aralarındaki esenlik dilekleri, 'Selâm'; dualarının sonu ise, 'Hamd âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur.' sözleridir. (Yûnus Suresi, 9-10. ayetler) Hamd, bizi buna eriştiren Allah'a mahsustur. Eğer Allah'ın bizi eriştirmesi olmasaydı, biz hidayete ermiş olamazdık... (Araf Suresi, 43. ayet) Şüphesiz Allah'a karşı gelmekten sakınanlar, cennetler içinde ve pınarlar başındadır. Onlara, 'Girin oraya esenlikle, güven içinde!' denilir. Biz onların kalplerindeki kini söküp attık. Artık onlar sedirler üzerinde, kardeşler olarak karşılıklı otururlar. Onlara orada hiçbir yorgunluk dokunmaz, onlar oradan çıkarılacak da değillerdir. (Hicr Suresi, 45-48. ayetler) Şüphesiz iyi kimseler, Naîm cennetindedirler. Koltuklar üzerinde, (etrafı) seyrederler. Onların yüzlerinde, nimetlerin sevincini görürsün. Onlara, mühürlü (el değmemiş) saf bir içecekten içirilir. Onun (içiminin) sonu bir misktir (ağızda misk gibi koku bırakır). İşte yarışanlar, bunun için yarışsınlar. O içeceğin katkısı Allah'a yakın olanların içecekleri bir pınar olan tesnimdir. (Mutaffifîn Suresi, 22-28. ayetler) Allah'a karşı gelmekten sakınanlar ise güvenli bir yerdedirler. Bahçelerde ve pınar başlarındadırlar. İnce ipekten ve parlak atlastan elbiseler giyinerek karşılıklı otururlar. İşte böyle. Ayrıca onları iri siyah gözlü hurilerle evlendirmişizdir. Orada güven içinde her türlü meyveyi isterler. Orada ilk ölümden başka bir ölüm tatmazlar. Allah onları cehennem azabından korumuştur. Bunlar Rabbinden bir lütuf olarak verilmiştir. İşte bu büyük başarıdır. (Duhân Suresi, 51-57. ayetler)