Hz. Muhammed'in yol gösterici hadisleri

Müminlerin emîri Ebû Hafs Ömer b. Hattâb b. Nüfeyl b. Abdüluzzâ b. Riyâh b. Abdullah b. Kurt b. Rezâh b. Adî b. Ka'b b. Lüey b. Gâlib el-Kureşî el-Adevî, Resûlullah'ın şöyle dediğini işittiğini nakletmiştir: 'Ameller niyetlere göredir. Herkes sadece niyetinin karşılığını alır. Kim Allah'a ve Resûlü'ne hicret ederse o, (gerçekten) Allah'a ve Resûlü'ne hicret etmiş olur. Kim de erişeceği bir dünyalık veya evleneceği bir kadından dolayı hicret ederse hicreti, hicretine sebep olan şeyedir. ' (Buhârî, Bed'ü'l-vahy, 1; Müslim, İmâre, 155) Ümmü Abdullah künyesi ile anılan mü'minlerin annesi Hz. Âişe'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Bir ordu harp etmek için Kâbe'ye yürüyecek; sahraya geldiklerinde ise ordudakilerin hepsi yerin dibine geçirilecek. Âişe der ki: 'Ey Allah'ın Resûlü, neden hepsi yerin dibine geçirilsin ki? İçlerinde, ticaret için yola çıkanlar olduğu gibi onlardan olmadığı hâlde yollarda orduya katılanlar da vardır, dedim. Resûlullah: Hepsi birden yerin dibine geçirilirler ve kıyamet günü niyetlerine göre haşr olunurlar.' buyurdu. (Buhârî, Büyû', 49; M7244 Müslim, Fiten, 8) Hz. Âişe'den (ra) rivayet edildiğine göre Peygamber şöyle buyurmuştur: 'Mekke'nin fethinden sonra, artık (Medine'ye) hicret etmek yoktur. Yalnız cihad etmek ve cihad niyetinde bulunmak vardır. Cihada çağrıldığınız zaman derhal (orduya) katılın. ' (Müslim, İmâre, 86; B2783 Buhârî, Cihâd, 1) Ebû Yezîd Ma'n (ra) anlatıyor: 'Babam Yezîd, sadaka olarak dağıtmak için birkaç dinar ayırmış ve onları camide birinin yanına koymuştu. Ben de gelip onları aldım ve babamın yanına gittim. Bunun üzerine babam, 'Vallahi (ben o paraları) sana vermek istememiştim.' dedi. Babamın da bulunduğu bir ortamda durumu Resûlullah'a arz ettim. Resûlullah:' Yezîd, sen niyetinle sevap kazandın; Ma'n, sen de aldığın malı kazandın' buyurdu. (Buhârî, Zekât, 15) Ebû Hüreyre Abdurrahmân b. Sahr'dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Allah, sizin cüsselerinize ve şekillerinize değil, kalplerinize ve amellerinize bakar.' (Müslim, Birr, 33) Ebû Mûsâ Abdullah b. Kays el-Eş'arî (ra) anlatıyor: Resûlullah'a, kahramanlık taslamak, kabilecilik yapmak ve gösteriş yapmak maksadıyla savaşanlardan hangisinin Allah yolunda olduğu soruldu. Resûlullah: 'Kim, İslâm dininin yükselmesi için savaşırsa, işte o, Allah yolundadır' karşılığını verdi. (Müslim, İmâre, 150; B7458 Buhârî, Tevhîd, 28) Ebû Hüreyre'nin (ra), Resûlullah'tan şöyle işittiği nakledilmiştir: Yemin ederim ki ben, Allah'a günde yetmiş defadan fazla tövbe ve istiğfar ediyorum. (Buhârî, Deavât, 3) Ebû Mûsâ Abdullah b. Kays el-Eş'arî'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: 'Allah Teâlâ, gündüz günah işleyenlerin tövbe etmesi için gece mağfiret elini uzatır. Gece günah işleyenlerin tövbe etmesi için de gündüz mağfiret elini uzatır.Güneş batıdan doğuncaya (kıyamet kopuncaya) kadar bu durum böyle devam eder. ' (Müslim, Tevbe, 31) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Bir kimse güneş batıdan doğmadan (kıyamet kopmadan) evvel tövbe ederse, Allah onun tövbesini kabul eder.' (Müslim, Zikir, 43) İbn Abbâs ve Enes b. Mâlik'ten (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: 'Âdemoğlunun bir vadi altını olsa ikincisini ister. Onun ağzını topraktan başka bir şey doldurmaz. Allah, tövbe edenin tövbesini kabul eder.' (Buhârî, Rikâk, 10; Müslim, Zekât, 116-117) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: 'Biri diğerinin canına kıyan ama (sonunda) ikisi de cennete giren şu iki kişiye yüce Allah güler. Bunların biri, Allah yolunda savaşırken diğeri tarafından şehit edilir. Öldüren sonra pişmanlık duyar ve Allah onun tövbesini kabul eder ve adam Müslüman olur; o da Allah yolunda savaşırken şehit düşer.' (Buhârî, Cihâd, 28; Müslim, İmâre, 128) Ebû Mâlik el-Hâris b. Âsım el-Eş'arî'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: 'Temizlik imanın yarısıdır. Elhamdülillâh sözü, mizanı doldurur. Sübhânallâhi ve'l-hamdülillâhi ifadeleri de yerle gök arasını doldurur. Namaz, nurdur. Sadaka (samimiyete) delildir. Sabır, aydınlıktır. Kur'an, senin lehine yahut aleyhine hüccettir. Herkes sabaha çıkar ve (gün boyu yaptıklarıyla âdeta) nefsini satarak ya kazanır yahut kaybeder.' (Müslim, Tahâret, 1) Ebû Saîd Sa'd b. Mâlik b. Sinân el-Hudrî (ra) anlatıyor: Ensardan bir grup, Allah Resûlü'nden mal istediler; o da verdi. Tekrar istediler, yine verdi. Nihayet yanındaki mal bitti. Elinde olan her şeyi verdikten sonra onlara şöyle dedi: 'Yanımda bir şeyler daha olsaydı, onları da sizden esirgemezdim. İstemekten sakınanları, Allah iffetli kılar. Tok gözlü olanları da Allah zengin eder. Sabretmek isteyenlere, Allah sabır verir. Hiç kimseye sabırdan daha hayırlı ve daha geniş bir şey verilmemiştir.' (Müslim, Zekât, 124; Buhârî, Rikâk, 28) Enes'in (ra) Resûlulah'tan şöyle işittiği nakledilmiştir: Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur: 'Herhangi bir kulumu sevgili gözlerini kaybetmekle sınadığımda, eğer sabrederse gözlerine karşılık onu cennete koyarım.' (Buhârî, Merdâ, 7) Ebû Abdullah Câbir b. Abdullah el-Ensârî (ra) anlatıyor: Bir askeri seferde Peygamber ile beraberdik. Resûlullah: 'Medine'de kalan öyle kişiler var ki, gittiğimiz her yerde ve geçtiğimiz her vadide (niyetleri sayesinde) sizinle beraberdiler, onları (orduya katılmaktan) hastalıkları alıkoydu' buyurdu. Başka bir rivayet de 'Onlar sizinle aynı mükâfatı alırlar.' şeklinde ifade edilmiştir. Buhârî'nin rivayetine göre Enes (ra) şöyle demiştir: 'Peygamberle Tebük Seferi'nden dönüyorduk; Peygamber şöyle buyurdu: Bazı kimseler bizimle gelemedi ve arkamızda Medine'de kaldılar. Geçtiğimiz her boğazda ve vadide onlar (niyetleri sayesinde manen) bizimle beraberdi. Onları, (orduya katılmaktan) mazeretleri alıkoydu.' (Müslim, İmâre, 159; Buhârî, Cihâd, 35) Ebû Yahyâ Suheyb b. Sinân'dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: 'Müminin durumu ne hoştur! Her hâli kendisi için hayırlıdır. Bu durum yalnız mümine mahsustur. Başına sevinecek bir hâl geldiğinde şükreder; bu onun için hayır olur. Başına sıkıntı gelecek olursa ona da sabreder; bu da onun için hayır olur. ' (Müslim, Zühd, 64) Enes (ra) anlatıyor: Peygamber bir mezarın başında ağlayan bir kadına rastladı.' Allah'tan kork ve sabret' dedi. Kadın: 'Geç git, benim başıma gelen musibet senin başına gelmedi' dedi. Peygamberi tanıyamamıştı. Kendisine 'O, peygamberdi ' denilince kadın, Peygamber'in kapısına geldi. Kapıda görevlilerin bulunmadığını gördü ve: 'Ben seni tanıyamadım' (diye Peygamber'e özür beyan etti.) Bunun üzerine Peygamber : 'Sabır, musibetin ilk anında (gösterilirse sabır)dır', buyurdu. (Buhârî, Cenâiz, 31; Müslim, Cenâiz, 14-15) Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: Allah Teâlâ şöyle buyuruyor: 'Mümin bir kulumun dünyada sevdiği dostunu aldığım zaman, o kimse (sabrederse ve) Allah'tan ecir beklerse onun karşılığı cennettir.' (Buhârî, Rikâk, 6) Hz. Âişe'den (ra) rivayet edildiğine göre o, Resûlullah'a veba hastalığını sormuş, Allah Resûlü de ona şöyle cevap vermiştir: 'Veba, Allah Teâlâ'nın dilediği topluluğa gönderdiği bir çeşit azaptı. Allah, onu Müminler için rahmet kıldı. Veba hastalığına yakalanan, sabredip ecrini umarak ve başına Allah'ın yazdığından başka hiçbir şey gelmeyeceğini bilerek memleketinde kalan kimse, şehit sevabına nail olur.' (Buhârî, Tıb, 31)