Kıssalarla Peygamberimizin musibetler karşısındaki tutumu

🔸 Peygamber Efendimiz (SAV), yaşamı boyunca pek çok musibetle karşı karşıya kalmış, bu musibetler karşısında büyük sınavlar vermişti. 🔸 Resul-i Ekrem Efendimiz (SAV), başımıza gelen musibetlere karşı daima sabırlı olmamızı öğütlemiş, bu musibetlerin günahlara kefaret olacağını söylemişti. 🔸 Allah'ın Resulü (SAV), bir musibete maruz kaldığımızda şöyle dememiz gerektiğini buyurmuştu: 'Biz Allah'a aidiz ve O'na döneceğiz. Allah'ım! Başıma gelen musibetin/acının mükâfatını senden bekliyorum, bundan dolayı bana ecir ihsan et, benim için onu daha hayırlısıyla değiştir.'* * Ebu Davud, Müslim 🔸 Peygamber Efendimiz (SAV), şahit olduğu birtakım musibetlerde öğütledikleriyle de Müslümanların nasıl davranması gerektiği konusunda yol gösterici olmuştu. 🔸 Rivayet edilen bir kıssaya göre Resul-i Ekrem Efendimiz (SAV) bir gün bazı sahâbîlerle Medine'de dolaşıyordu. 🔸 Kabristanın yanından geçerken, çocuğunun kabri başında feryat ederek ağlayan bir kadına rastladı. Evlât acısına yüreği dayanmayan kadıncağızın bu hâlini gören Hz. Peygamber (sav) ona, 'Allah'tan sakın ve sabret!' dedi. 🔸 Kederinden onun Peygamber (SAV) olduğunu fark edemeyen kadın, 'Bana ilişme! Benim başıma gelen senin başına gelmedi (de ondan böyle rahat konuşuyorsun)!' deyiverdi. 🔸 Bir müddet sonra oradakilerden biri kadına, onun Allah'ın Resûlü (SAV) olduğunu söyledi. Kederli anne özür dilemek üzere Hz. Peygamber'in (SAV) kapısına geldi. 🔸 Yaptığına pişman olan kadın, '(Kusurumu bağışla) Allah'ın Resulü olduğunu bilemedim' diyerek mazeret beyan etti. Bunun üzerine Resûlullah (SAV) ona şu karşılığı verdi: 'Esas sabır, musibetin ilk başa geldiği anda gösterilmelidir.' * Buhârî, Cenâiz, 31 🔸 Oysaki benzer musibetler Peygamber Efendimizin (SAV) de başına gelmişti. O, bu tür hadiseler karşısında nasıl bir tavır takınılması gerektiğini bizzat yaşayarak öğretmişti. 🔸 Hastalık ve ölüm gibi musibetler karşısında Peygamberimizin (SAV) takındığı tavır, böyle durumlarda izlenmesi gereken tutuma işaret etmekteydi. 🔸 Henüz 18 aylıkken hayata gözlerini yuman biricik oğlu İbrâhim'in ölümü karşısında bir baba olarak o da gözyaşlarını tutamamıştı.* * İbn Sa'd, Tabakat, I, 142 🔸 Peygamber Efendimiz (SAV), ölenlerin ardından, bağırıp çağırarak, feryat figan ederek, üstünü başını yırtarak, yüzünü tırnaklayarak ağlamayı (niyâhayı)* kesinlikle yasaklamıştı. 🔸 Oğlunun vefatına ağlamasına şaşıranlara şu cevabı vermişti: 'Bu, merhamettendir. Zira göz ağlar, kalp hüzünlenir. Ama biz ancak Rabbimizin razı olacağı şeyleri söyleriz. Ey İbrâhim, biz senin aramızdan ayrılışından dolayı çok hüzünlüyüz.'** * Abdürrezzâk, Musannef, III, 552 🔸 Peygamber Efendimiz (SAV), kızı Zeyneb'in oğlu öldüğünde de hem sabır ve teslimiyet, hem de şefkat ve merhamet duygularını aynı anda yaşamıştı. 🔸 Hasta olan oğlunun ölmek üzere olduğunu hisseden Zeyneb babasına haber göndererek gelmesini istemişti. 🔸 Peygamberimiz (SAV), kızına selâmla beraber şu mesajı göndermişti: 'Alan da veren de Allah'tır. Her şeyin O'nun katında belirli bir süresi vardır. Sabretsin ve sabrının ecrini Allah'tan beklesin.' 🔸 Akabinde kızı tekrar haber yollayıp bu sefer mutlaka gelmesini isteyince Resûlullah (SAV) yanındakilerle beraber kızının evine gitmişti. Kucağına aldığı çocuk can çekişiyordu. Resûlullah'ın (SAV) gözleri yaşarmıştı. 🔸 Sa'd b. Ubâde, 'Bu nedir yâ Resûlallah?' diye sorunca, Peygamber Efendimiz (SAV) 'Bu, Allah'ın, dilediği kullarının kalbine koyduğu merhamettir. Allah, ancak merhametli kullarına rahmet eder.' buyurdu. * Buhârî, Eymân ve nüzûr, 9 🔸 Abdullah bin Mes'ûd'un naklettiğine göre, Allah Resûlü (SAV) bir gün ashabıyla sohbet ederken elindeki değnekle kumun üzerine bir kare çizer. 🔸 Karenin ortasına bir çizgi çizerek iki yanına ona bitişen küçük çizgiler ekler. Karenin dışına da başka bir çizgi çizerek bunun ne olduğunu ashabına sorar. 🔸 Sahâbe, 'Bunu en iyi bilecek, Allah ve Resûlü'dür' deyince Peygamberimiz kumun üzerine çizdiği bu şekli şöyle açıklar: 'Bu karenin ortasındaki şu çizgi insandır. Onun yanındaki küçük çizgiler, insanı her yönden saran musibetlerdir. Bunlardan birisi ona isabet etmezse diğeri isabet eder. Kareyi oluşturan kenar çizgileri, insanı kuşatan ecelidir. Karenin dışında kalan çizgi ise insanın ümit ve hayalleridir.' * İbn Mâce, Zühd, 27 🔸 Peygamber Efendimiz (SAV) burada olduğu gibi çeşitli vesilelerle, insanların türlü musibetlerle karşılaşmalarının kaçınılmaz olduğunu dile getirmiş*; bunların en çetinlerine de Allah'ın peygamberleri başta olmak üzere kademe kademe iyi müminlerin maruz kaldıklarını ifade etmiştir.** 🔸 İnsanlık tarihine bakıldığı zaman, başta peygamberler olmak üzere toplumlarını dönüştürmek, ahlâkî erdemleri hâkim kılmak isteyen salih insanların ciddi tepkilerle karşılaştıkları ve bu yüzden büyük sıkıntı ve zorluklar yaşadıkları görülür. 🔸 Allah Resulü (SAV), sıkıntıyla karşılaşan müminlere moral vermek için, 'Müslümanlar benim başıma gelen musibetlere baksınlar da kendi musibetleri karşısında güçlü olsunlar.' *** buyurmuştur. * Tirmizî, Zühd, 56 🔸 Sıkıntılara göğüs germeyip sadece nimetlere talip olan insanları Cenâb-ı Hak uyarmakta ve başlarına iyi/hayırlı bir şey geldiğinde gönlü hoş olan, bir sıkıntı gelince de gerisin geri küfre dönüveren bu insanları, kendisine çıkar için kulluk eden kişiler olarak nitelendirerek bunların dünyada ve ahirette hüsrana uğrayacaklarını bildirmektedir.* 🔸 İnsan, yaratılışı gereği sevinci, hüznü, neşeyi, kederi birlikte yaşayan bir varlıktır. Hayatı boyunca sevincine vesile olan birçok olayla karşılaştığı gibi üzülmesine yol açacak olaylarla da yüz yüze kalır. İnsan, yaşadığı dünyayı imar etmek, insanlığı ihya etmek ve ahiretini mamur etmekle yükümlüdür. 🔸 Başına gelebilecek tehlikelere karşı elinden gelen bütün tedbirleri aldıktan sonra kaçınılmaz felâketlere maruz kalırsa önce sabır, sonra azim ve irade ile hareket etmelidir. Mümin insan sabır ve tevekkül sahibidir. O, başa gelen musibetlerin birer imtihan ve sınanma olduğunu Yüce Allah'ın Kitabı'ndan öğrenmiştir.** * Hac, 11 🔸 Mümin, bu imtihanları başarıyla vermek ve Hz. Peygamber'in (SAV) ifadesiyle, zaman zaman eğilse ve beli bükülse bile yıkılmamak zorundadır. 🔸 Nitekim Peygamberimiz (SAV), müminle kâfirin mukayesesini yaptığı bir hadisinde, belalar karşısında mümini, rüzgârda eğilse bile sökülmeyen yeşil ekine, kâfiri ise, şiddetli bir rüzgâr karşısında kırılan ya da kökünden devrilen bir ağaca benzetmiştir.* 🔸 Mümin elde ettiği başarıların da karşılaştığı sıkıntı ve felâketlerin de içinde bulunduğu dünyada, imtihanın bir parçası olduğunun farkında olmalıdır. Yarattığı insanın zayıf yönlerini en iyi bilen Yüce Allah bir ayet-i kerimede bu hususu şöyle açıklar: 'İnsana bir zarar dokunduğu zaman bize yalvarır. Sonra, kendisine tarafımızdan bir nimet verdiğimiz vakit, 'Bu bana ancak bilgimden dolayı verilmiştir.' der. Hayır o, bir imtihandır, fakat çokları bilmezler.'** * Buhârî, Tevhîd, 31 🔸 Bir gün Peygamber Efendimiz (SAV), Kâbe'nin gölgesinde cübbesini başının altına almış uzanıyordu. 🔸 Habbâb bin Eret sahabeden bir grupla onun yanına gelip müşriklerin eziyetlerinden yakındılar ve şöyle dediler: 'Bizim için Allah'tan zafer kazanmamızı isteyemez misin? Bizim için Allah'a dua edemez misin?' 🔸 Bunun üzerine Hz. Peygamber (SAV) şunları söyledi: 'Sizden önceki ümmetlerden öyle bir kimse vardı ki, (onun için) yerde bir çukur kazılır ve o çukura atılırdı. Sonra testere getirilip başının üzerine konur ve başı ikiye kesilirdi.' 🔍 Peygamberimizi konu alan 1 kitap 1 şiir 'Yapılan bu işkenceler onu dininden döndürmezdi. (Bir başka kişinin) etinin altındaki sinir ve kemikler demir taraklarla taranırdı. (Bu işkenceler) o kişiyi dininden döndürmezdi. Allah bu dini kesinlikle tamamlayacaktır. Öyle ki bir kimse biniti üzerinde San'a'dan, Hadramevt'e kadar gidecek de sadece Allah'tan veya koyunlarına (saldırma tehlikesinden dolayı) kurttan korkacak. Fakat siz (müşriklerin eziyetlerinden kurtulmak için) acele ediyorsunuz.'* 🔸 Bu sözleriyle Hz. Peygamber (SAV) ashabından biraz daha dayanmalarını isteyerek gelecek günlerin daha iyi olacağı müjdesini vermiş ve onlara sabrı tavsiye etmiştir. * Buhârî, Menâkıb, 25 🔸 Ümmü Seleme validemizin Peygamber Efendimizden (SAV) naklettiği şu sözler Rabbine sığınan kulun mükâfatını izah etmektedir: 'Birinizin başına bir musibet/acı bir şey geldiği zaman, 'Biz Allah'a aidiz ve biz O'na döneceğiz. Allah'ım! Başıma gelen musibetin/acının mükâfatını senden bekliyorum, bundan dolayı bana ecir ihsan et, benim için onu daha hayırlısıyla değiştir' diye dua ederse Allah mutlaka onun bu talebini yerine getirir.' 🔸 Ümmü Seleme sözlerine şöyle devam etmiştir: 'Ebû Seleme vefat edince ben de böyle dua ettim. Sonra da, kendi kendime, 'Ebû Seleme'den daha hayırlısı kim olabilir ki?' dedim. Hâlbuki Allah ondan sonra Resûlullah (sav) ile evlenmemi nasip etti.'* * Muvatta', Cenâiz, 14 🔸 İyi insanların fazilet yolunda maruz kaldıkları sıkıntıların hatalarına kefaret sayılacağı Peygamberimiz (SAV) tarafından müjdelenmiş, Allah yolunda çile çekmenin karşılığının birçok yönden sahibine mükâfat olarak döneceği vurgulanmıştır. 🔸 Meselâ bir hadislerinde Hz. Peygamber (SAV) şöyle buyurmuştur: 'Vücuduna batan bir dikene varıncaya kadar, Müslüman'ın başına gelen her bir musibet sebebiyle hataları affolunur.'* 🔸 Bu bağlamda o, zaman zaman geçmiş kavimlerin, dinleri hususunda karşılaştıkları zulüm ve işkenceleri ashabına anlatarak onlara metanet vermiş ve böylece onları teselli ederek sıkıntılarını hafifletmeye çalışmıştır. * Müslim, Birr, 49 🔸 İnsanın başına gelen musibetler hiçbir zaman arzu edilen şeyler değildir. Onun için Peygamber Efendimiz (SAV), keder ve sıkıntılarla karşılaşmamak için Allah'a dua etmiştir. 🔸 Enes b. Mâlik'in rivayetine göre, onun bir duası şöyledir: 'Allah'ım! Gam ve kederden, tembellik ve cimrilikten, korkaklıktan, borca batmaktan ve halkın taşkınlığından sana sığınırım.'* * Nesâî, İstiâze, 25 🔍 Riyazü's Salihin hakkında bilinmesi gereken bilgiler 🔸 Peygamberimiz (SAV), insanın başına gelebilecek en büyük imtihanlardan olan ölümü temenni etmeyi de hoş görmemiş ve şöyle buyurmuştur: 'Hiçbiriniz başına gelen bir sıkıntıdan dolayı ölümü istemesin. Eğer mutlaka isteyecekse, 'Allah'ım, yaşamak benim için hayırlı olduğu sürece beni yaşat, ölüm benim için hayırlıysa canımı al!' desin.'* * Buhârî, Merdâ, 19 🔸 Müminin niyetini her zaman ön planda tutan ve amellerin onunla değer ve anlam kazanacağını belirten Allah Resûlü* (SAV) maruz kaldıkları sıkıntı ve musibetler yüzünden görevlerini yerine getiremeyen Müslümanları da şu müjdeyle teselli etmiştir: 'Bir kul salih amel işlemeye devam ederken, hastalık veya yolculuk gibi bir engel onu bundan alıkoyarsa, sağlıklı ve mukim iken işlediği salih amel gibi kendisine sevap yazılır.'** * Buhârî, Îmân, 41 🔸 Musibetler karşısında müminin sabrı, inancı daha da güçlenmelidir. İnancı, teslimiyeti ve tevekkül anlayışıyla mümin, yaşadığı musibetlerden hem maddeten hem de mânen güçlenerek çıkmayı başarmalıdır. Çünkü mümin, hem nimetlere şükretmesini, hem de musibetlere sabretmesini bilen insandır. 🔸 Peygamberimiz bu durumu şu şekilde ifade eder: 'Müminin hâli ne hoştur! Her hâli kendisi için hayırlıdır ve bu durum yalnız mümine mahsustur. Başına sevinecek bir hâl geldiğinde şükreder; bu onun için hayır olur. Başına bir sıkıntı geldiğinde ona da sabreder; bu da onun için hayır olur.'* * Müslim, Zühd, 64 Derlenmiştir. Hadislerle İslam, Diyanet İşleri Başkanlığı.

Kıssalarla Peygamberimizin musibetler karşısındaki tutumu

PEYGAMBERİMİZ MUSİBETLER KARŞISINDA NE BUYURDU?