Yolculuk hakkında 25 hadis

Ka'b b. Mâlik'ten (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Peygamber, Tebük Seferi'ne perşembe günü çıktı. O, sefere Perşembe günleri çıkmayı severdi. Buhârî, Cihâd, 103 Sahâbî Sahr b. Vedâa el-Ğâmidî'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle dua etti: Allah'ım, sabahın erken saatlerini ümmetim için bereketli kıl. Ebû Dâvûd, Cihâd, 78 Hadisi Sahr'dan rivayet eden ravi (Umâre b. Hadîd) şu sözleri ilave ediyor: Peygamber, bir askerî birlik veya bir ordu gönderdiği zaman, sabahleyin erkenden gönderirdi. Tüccar olan Sahr da (dua edilen bu berekete nail olmak için) ticaret mallarını sabah erkenden gönderirdi. Bu sebepten zengin oldu, malı çoğaldı. Tirmizî, Büyû, 6 İbn Ömer'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: Eğer insanlar, yalnız başına yolculuk yapmanın sakıncalarını benim kadar bilmiş olsalardı, kimse geceleyin tek başına yola çıkmazdı. Buhârî, Cihâd, 135 Amr b. Şuayb'ın (ra) babası vasıtası ile dedesinden rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: Tek başına yola çıkan binekli ile iki kişi olarak yola çıkan binekli, (âdeta) şeytan (ve avanesinin kötülüklerine hedef) gibidir. Üç kişilik süvari ise bir topluluk demektir. Ebû Dâvûd, Cihâd, 79; T1674 Tirmizî, Cihâd, 4 Ebû Saîd ve Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: (Savaş şartlarında) üç kişi birlikte sefere çıkarlarsa, içlerinden birini kendilerine emir yapsınlar. Ebû Dâvûd, Cihâd, 80 İbn Abbâs'tan (ra) rivayet edildiğine göre Peygamber şöyle demiştir: En hayırlı beraberlik dört kişiyle olur. Savaşa gönderilen ideal askeri birlik dört yüz erden; ideal bir ordu da dört bin askerden oluşur. On iki bine ulaşan bir ordu ise, artık sayı azlığı sebebiyle yenilmez. Ebû Dâvûd, Cihâd, 81; T1555 Tirmizî, Siyer, 7 Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle demiştir: Otlak yerlerde yolculuk ettiğinizde hayvanların otlamalarına fırsat verin. Kıraç yerlerde yolculuk yaparsanız hayvanları, takatsiz kalmadan gidilecek yere varmaları için hızlı yürütün ve bir an evvel onları besleyin. Gece konaklarsanız yolun kenarına çekilin; çünkü yol, hayvanların geçeceği, haşeratın geceleyeceği yerdir. Müslim, İmâre, 178 Ebû Katâde'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Resûlullah yolculuk esnasında geceleyin konakladığında sağ yanı üzerine yatardı. Sabaha karşı konakladığında ise sağ dirseğini diker ve başını avucunun içine koyardı. Müslim, Mesâcid, 313 Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre Resûlulah: Gece yol almaya bakın, zira geceleyin daha hızlı mesafe kat edilir, buyurdu. Ebû Dâvûd, Cihâd, 57 Ebû Sa'lebe el-Huşenî'den (ra) rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: Halk bir yerde konakladığında geçitlere ve derelere dağılırlardı. Bunun üzerine Resûlullah: Sizin böyle geçitlere ve derelere dağılıvermeniz, şeytanın bir oyunudur, buyurdu. Bu uyarıdan sonra sahâbîler hep birbirlerine yakın yerlerde konakladılar. Ebû Dâvûd, Cihâd, 88 Rıdvân Biatı'nda hazır bulunan ve İbn Hanzaliyye'nin oğlu diye anılan Sehl b. Amr veya Sehl b. Rabî' b. Amr el-Ensârî'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Resûlullah, karnı sırtına yapışmış bir deveye rastladı ve 'Derdini dile getiremeyen bu hayvanlar hakkında Allah'tan korkun, (binmeye)uygun olanlarına binin ve (yenmesi) uygun olanlarını yiyin.' buyurmuşlardır. Ebû Dâvûd, Cihâd, 44 Ebû Ca'fer Abdullah b. Ca'fer'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Bir gün Resûlullah beni bineğinin arkasına bindirdi ve kimseye söylemeyeceğim bir sır söyledi. Resûlullah'ın abdest bozacağı zaman yüksek bir yerin veya bir hurma bahçesi duvarının ardına gizlenmeyi tercih ederdi. Müslim, Hayız, 79 Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Biz bir yerde konakladığımızda hayvanların eyerlerini al(ıp onları rahatlat)madan nafile namaza durmazdık. Ebû Dâvûd, Cihâd, 44 Ebû Saîd el-Hudrî (ra) anlatıyor: Seferde bulunduğumuz sırada devesine binmiş bir adam geldi. (Açlıktan yiyecek bir şeyler bulmak ümidiyle) sağa sola bakınmaya başladı. Resûlullah: Fazladan binek hayvanı olanlar olmayanlara versin, fazla azığı olanlar da azığı olmayanlara versin, buyurdu ve olabilecek her türlü malı zikretti. Böylece hiçbirimizin fazla mal saklamaya hakkı olmadığını anlamış olduk. Müslim, Lukata, 18 Câbir'den (ra) rivayet edildiğine göre Allah Resûlü bir gazaya çıkmak üzereyken: Ey muhacir ve ensar topluluğu! Kardeşlerinizin içinde malı ve kabilesi bulunmayanlar var. Her biriniz, onlardan iki veya üç kimseyi yanına alsın, buyurdu. (Cabir anlatıyor:) Bizlerin de ancak nöbetleşerek binebileceğimiz birer devemiz vardı. Ben de (nöbetleşe binmek için) yanıma iki veya üç adam aldım. Hâlbuki yalnız (biri ile nöbetleşebilecek) bir tek devem vardı.' Ebû Dâvûd, Cihâd, 34 Câbir'den (ra) rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: Resûlullah, yolculuk esnasında geride kalır, zayıf kimseleri (ya kendi veya başkasının) devesinin arkasına bindirir ve onlar için dua ederdi. Ebû Dâvûd, Cihâd, 94 Abdullah b. Sercis'ten (ra) rivayet edildiğine göre o şöyle demiştir: Resûlullah sefere çıktığında seferin zorluklarından ve kötü dönüşlerden, iyi hâllerden kötü hâllere düşmekten, mazlumun bedduasından ve dönüşte ailesini ve malını kötü hâlde görmekten Allah'a sığınırdı. Müslim, Hac, 426 Câbir'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Biz (savaşa giderken) yokuş çıktığımızda tekbir getirir, indiğimizde de Allah'ı tesbih ederdik. Buhârî, Cihâd, 132 İbn Ömer'den (ra) rivayet edildiğine göre: Peygamber ile askerleri, tepelere çıkarken tekbir getirirler, inerken de Allah'ı tesbih ederlerdi. Ebû Dâvûd, Cihâd, 72 Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah: Şu üç duanın kabul olunacağında şüphe yoktur: (Bunlar) mazlumun, yolcunun ve anne ile babanın evlâdına dualarıdır, buyurmuştur. Tirmizî, Birr, 7 Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur: Yolculuk bir çeşit eziyettir. Sizi, (vaktinde) yiyip içmekten ve uyumaktan alıkoyar. Herhangi biriniz yolculuğa çıktığında işini bitirir bitirmez evine dönmekte acele etsin. Buhârî, Umre, 19; Müslim, İmâre, 179 Ka'b b. Mâlik'ten (ra) rivayet edildiğine göre: Resûlullah, seferden döndüklerinde önce mescide uğrar ve orada iki rekât namaz kılardı. Müslim, Tevbe, 53; Buhârî, Megâzî, 80 Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: Peygamber ile (Hayber'den) dönüşümüzde Medine'ye yaklaşınca Resûlullah, 'Biz yolcular tövbe ve ibadet ederek, Rabbimize hamd ederek dönüyoruz.' buyurdu ve Medine'ye gelinceye kadar bunu söylemeye devam etti. Müslim, Hac, 429 İbn Ömer'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah, yolculukta iken gece olduğunda şöyle derdi: Ey yeryüzü! Senin de benim de Rabbim Allah'tır. Senin ve sende olan şeylerin şerrinden, sende yaratılanların ve üzerinde gezip dolaşanların şerrinden Allah'a sığınırım. Aslanların, büyük-küçük yılanların, akreplerin ve bu diyarda yaşayanların, doğuran ve doğanların şerrinden Allah'a sığınırım. Ebû Dâvûd, Cihâd, 75