Lamartine kimdir? Lamartine'in İslam'a olan hayranlığı

Fransa'da 21 Ekim 1790 tarihinde dünyaya gelen Alphonse De Lamartine, asil bir aileye mensuptu. Lyon ve Belley'de eğitim aldıktan sonra orduda vazife almak ve diplomatik görev yapmak istiyordu. Fakat yönetimde Napolyon olduğundan dolayı ailesi bu duruma sıcak bakmadı. Napolyon yönetiminin değişmesinden sonra bazı Avrupa şehirlerinde elçilik kâtibi ve ateşe olarak görev yaptı. Fransız elçiliği yaptığı günlerde Maria-Ann Birch isimli İngiliz bir kadınla evlendi. Bu evlilikten 1822'de kızları Julia doğdu. Bu sırada çeşitli eserler kaleme alan Lamartine, 1830'da dinî duyguları işleyen Harmonies poétiques et religieuses adlı iki ciltlik eserini neşretti. 1832-1833'te hayatında bir dönüm noktası oluşturacak Doğu seyahatine çıktı. Bu seyahat, tamamı Osmanlı sınırları içerisinde bulunan İstanbul, Suriye, Filistin ve Lübnan topraklarını kapsıyordu. Seyahati gerçeklere ulaşmanın tek yolu olarak gören yazar, Doğu yolculuğunda din anlayışı, duygu ve düşünceleri bakımından büyük bir değişim geçirdi. Doğu seyahatindeki gözlemlerini Voyages en Orient adlı eserinde anlattı. 'Şarklılar tabiat güzelliğini bizden daha derin duyarlar. Ağaca, akarsuya, pınara bu kadar içten sevgiyi, hayranlığı başka hiçbir yerde görmedim. Buradaki insanların ruhları ile toprağın, denizin ve gökyüzünün güzellikleri arasında derin bir yakınlık, bir anlaşma sezilir.' Türk dostu olarak anılan Lamartine, olumlu düşüncelerle, minnet duygusunun ifadesi olarak Türkiye Tarihi (Histoire de la Turquie) adlı sekiz ciltlik bir eser yazdı. Fransız yazar, Türkleri insanlığa şeref veren bir millet olarak gördü: 'Türkler büyük imparatorlukların kavimleri arasında önde gelen şerefli insanlar. Sağlam ve üstün karaktere sahipler. Cesaretleri su götürmez. Dinî ve vatanî faziletleri insan ruhunda saygı ve hayranlık hissi uyandırır. Asaletleri alınlarında görülür. Türkler vecd içinde yaşayan duygulu, olgun bir topluluktur. Yurtları efendi insanlar diyarı, kahramanlar ve şehitler beldesidir. Bence insanlığa şeref veren böyle bir milletin düşmanı olmak, insanlığa düşman olmaktan farksızdır.' 1833'te milletvekili seçilen Lamartine, siyasi hayatına 1851'e kadar devam etti. Güçlü bir hatip olarak parlamentoda çok defa yaptığı konuşmalarda Batı'nın Doğu'yu, özellikle Osmanlıları iyi tanıyamamış olmaktan kaynaklanan yanlış hükümler verdiğini, böylece bütün dünyayı yanılttığını sık sık dile getirdi. Fransız yazar, 2 Aralık 1848'deki hükumet darbesiyle görevinden uzaklaştırıldı. 24 Nisan 1849'da Sultan Abdülmecid ve Sadrazam Reşid Paşa'ya birer mektup yazarak Osmanlı'ya olan sevgisini ve derin dostluğunu dile getirdi. İstanbul'a yakın bir yerde, İzmit veya İzmir yakınlarında bir çiftliğin kendisine tahsis edilmesini istedi. 'İşte bu defa kendim dahi mezkûr Osmanlılar nezdine hicret eylemek emel ve arzusunda oluyorum. Ömrümün nısfını kırlarda geçirmiş olduğum cihetle her türlü ziraatın usul ve icrasını bildiğimden taraf-ı eşref-i hazret-i şehin-şâhîden uhde-i bende-gâneme bir arazi terk ve ihsan buyurulup orada kendi nezaret ve idarem altında olarak bir çiftlik ihdâs etmek isterim. Ve arazi-i mezkûre dahi la-akalyüz nefer çiftçiye mütehammil olmalıdır ve böyle çiftlik için en ziyade arzu ettiğim mevki ise İzmit tarafında ve Marmara'ya karib ve yahut İzmir civarında bir yer olup çünkü ol halde esnâ-yı şitâda zevcem Dersaadet'in eğlencelerinden mahrum olmaz.' Mektupta da belirttiği üzere, bu topraklarda tarım yapmak isteyen Lamartine'e Aydın yakınlarında bir arazinin verilmesi uygun görüldü. Devlet tarafından satın alınan çiftlikler, yirmi beş yıl süreyle kendisine verildi. 21 Haziran - 6 Ağustos 1850 tarihleri arasında ikinci defa Osmanlı'ya gelen Lamartine, Ihlamur Kasrı'nda Sultan Abdülmecid tarafından kabul edildi. Lamartine, padişaha yaptığı ihsanlardan dolayı teşekkürlerini sundu. Ömrünün ve saltanatının uzun olması için dua ettiğini, bu yılın tarihte 'Abdülmecid'in konukseverliği ve âlicenâblığı yılı' olarak anılacağını söyledi. Bu görüşmeden memnun kalan Sultan Abdülmecid, Lamartine'i Erkan-ı Harp okulunun mezuniyet törenine davet etti. Daha sonra İzmir ve Aydın'a giderek çiftlik arazisini gezdiyse de işletecek sermayeyi bulamadığından buraya yerleşmekten vazgeçti. Lamartine Fransa'da, ömrünün son yıllarını maddi sıkıntıyla geçirdi. II. Napolyon hükumeti tarafından kendisine 25.000 frank maaş bağlanan Lamartine 28 Şubat 1869'da Paris'te öldü. Lamartine'in Doğu yolculuğunda din anlayışını değiştirdi. Yazdığı 6 ciltlik 'Türkiye Tarihi' eserinin ilk cildinde Hz. Peygamber'den bahsetti. Yüce bir insanlık örneği olarak söz ettiği Hz. Peygamber ile ilgili şunları söyledi: 'Eğer niyetin, tasarının büyüklüğü, imkânlarının azlığı ve ulaşılan sonuçların sınırsızlığı, insanın dahi oluşunun üç ölçüsü ise, modern tarihteki herhangi bir adamı Hz. Muhammed ile mukayese etmeye kim cesaret edebilir? Diğer tarih yapıcılar sadece kanunlar yapmışlar, ordular imparatorluklar idare etmişler. Genellikle kendilerinin ömrüyle sınırlı maddi güçler iktidarlar kurmuşlardır. Fakat Hz. Muhammed ruhlara etki ederek hukuku öne çıkarmış ve dünyanın üçte birine yayılmış milyonlarca insanı, imparatorlukları, halkları ve hanedanlıkları idare etmiştir. Her dilden her ırktan oluşan bir manevi toplum kurmuş ve Müslüman toplumun silinmez karakterini sahte tanrılara inanmamak ve tek Tanrı'ya bağlanma çizgisine oturtmuştur. Filozof, hatip, havari, yasa, koyucu, savaşçı, fikirlerin fatihi, resim ve ikonlardan uzak bir kültün düzenleyicisi yirmi dünyevi bir tane de manevi imparatorluğun kurucusu işte o, Hz Muhammed'dir. Hangi konuda olursa olsun o, yüce bir insanlık örneği, ondan daha büyük bir insan olabilir mi?'

Lamartine kimdir? Lamartine'in İslam'a olan hayranlığı

ALPHONSE DE LAMARTINE KİMDİR?