Ünlü yönetmen Tarkovski’nin kadrajından bizzat çektiği fotoğraflar

'Genelde anılar çok değerlidir. Bu yüzden olsa gerek, insan her zaman onları şiirsel renklerle süsler.' Rus yönetmen Andrey Tarkovsky sinema camiasının öne çıkan isimlerinden biri. Ünlü yönetmen kendinden önce gelen isimler arasında bir öncü ve kâşif olarak tanınıyor. Tarkovski'nin son filmini tamamlamasına katkıda bulunan sinema tarihinin efsanelerinden Ingmar Bergman Rus yönetmeni, 'Hayatın bir yansıma ve bir rüya olarak ibaret olarak betimleyen filmin doğasına uygun yepyeni bir dil icat eden Tarkovski benim için en büyük yönetmendir.' şeklinde tanımlıyordu. Yönetmen, anılar, çocukluk ve rüyalar, Hollywood sinemasının tam zıddı olan her şeyi incelemesi ile tanınıyor. Tarkovsky'ye göre, film yaşam ile ilgiliydi. Ünlü filmleri arasında 'Solaris', 'The Mirror', 'Andrey Rublev', ve 'Stalker' yer alıyor. Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan Ödülü'nü, Cannes Film Festivali'nde FIPRESCI Ödülü ile Jüri Özel Ödülü'nü kazandı. Ölümünün ardından, 1990 yılında da 'sinema sanatına olağanüstü katkısı' nedeniyle Sovyetler Birliği'nin en büyük devlet nişanı olan Lenin Ödülü'ne layık görüldü. Tarkovski, sinema estetiği üzerine kaleme aldığı Mühürlenmiş Zaman adlı kitabında 'imge, hakikatin suretidir.' diyordu, 'Körlüğümüzden aman bulup ufacık bir parıltısını yakalayabildiğimiz hakikatin sureti.' Yönetmenin görevini ise 'hayatı tüm hareketleri, çelişkileri, dinamikleri ve çekişmeleriyle yeniden yaratmaktır.' diye ilan etmişti. 'Gördüğü gerçekliğin her zerresini açığa çıkarmak' yönetmenin yegâne ödeviydi. Rus film yapımcısı Andrey Tarkovsky, 'Fikrinizi asla izleyiciye aktarmaya çalışmayın.' derdi. 'Onlara yaşamı gösterin, kendi içlerinde onu değerlendirme ve takdir etme araçlarını bulacaklar. ' Tarkovky'nin vizyonu bir yapımcı olarak benzersizdi; günlük yaşamın güzelliğini ve gizemini araştıran uzun süren ve yavaş sahneleri tercih etti. Tarkovsky, 1983 yılında Le Monde'de Hervé Guibert ile yaptığı röportajda, 'Çevremizdeki dünyaya ilişkin duygularımızı şiirsel ya da betimleyici yollarla ifade edebiliriz' demişti. 'Kendimi mecazi olarak ifade etmeyi tercih ederim. Sembolik olarak değil, mecazi olarak. Bir sembol kendi içinde belirli bir anlam, belirli bir entelektüel formül içerirken metafor ise bir görüntü içerir. Temsil ettiği dünya ile aynı ayırt edici özelliklere sahip bir görüntü. Bir sembolün aksine, bir görüntü anlamsızdır. Kesin ve sonlu araçları uygulayarak sonsuz dünyadan söz edilemez. Bir sembol oluşturan formülü analiz edebiliriz, metafor kendi içinde bir varlık olsa da, bu bir tek terimli. Ona dokunmak için herhangi bir girişimde bulunulduğunda parçalanır.' Sinemadaki bütün üretken imajının yanı sıra, sevgi ve tutkusunun bir göstergesi olarak şipşak fotoğrafçılığı da kullandı. Sinema dünyasında Andrey Tarkovski'ye duyulan hürmet, yönetmenin 1986'da akciğer kanserinin neden olduğu erken ölümünden bu yana hiç azalmadı. Tarkovski'nin bizzat çektiği polaroid fotoğrafların bulunması bu nedenle heyecan verici bir gelişme olarak karşılandı. Bu fotoğraflar 1979-1984 yılları arasında, yönetmenin Sovyetler Birliği'ndeki son aylarında ve İtalya'da Stalker filmi için araştırmalar yaptığı sırada çekildi. Fotoğraflar Tarkovsky'nin belirsiz güzelliğe olan yatkınlığını yansıtıyor ; çiçeklerden devasa alanlara, sokak manzaralarına, portreler ve natürmorta kadar. Yönetmenin polaroid fotoğrafları da, tıpkı filmlerinde olduğu gibi, doğaya ve bireylere odaklanıyor. Tarkovski, sıklıkla zamanın uçup gittiğini ve bunun tam olarak istediği şeyi yansıtıyordu. Hızlı Polaroid atışlarında bile zamanı durdurmak. Bir şeyleri son kez görmenin melankolisi, bu görüntülerin bizde bıraktığı son derece gizemli ve şiirsel özdür. 'Sanat nedir? İlan-ı aşk gibi birbirimize olan bağımlılığımızın bilinci. Bir itiraf. Yaşamın gerçek anlamını yansıtan bilinçaltı bir davranış - aşk ve fedakârlık gibi.'

Ünlü yönetmen Tarkovski’nin kadrajından bizzat çektiği fotoğraflar

ÜNLÜ YÖNETMEN TARKOVSKİ’NİN KADRAJINDAN BİZZAT ÇEKTİĞİ FOTOĞRAFLAR